Wada wymowy - Wymowa odbiega od normy ogólnie przyjętej w danym języku, począwszy od drobnych nieprawidłowości w realizacji poszczególnych głosek, aż po ciężkie wady utrudniające kontakt z otoczeniem Odchylenia w mowie mogą dotyczyć zasobu słownictwa (leksyka), umiejętności posługiwania się formami gramatycznymi lub rozumienia ich funkcji, realizacji fonemów lub ich odbioru.

Największą grupę wad wymowy na etapie nauczania początkowego stanowią wady artykulacyjne zwane dyslalią. Jest to nieprawidłowość w wymawianiu jednej, wielu, a nawet niemal wszystkich głosek od razu. Wymowa jest wtedy niewyraźna, mało zrozumiała, aż do bełkotu.

Najogólniej dyslalia obejmuje:
-mogilalię (elizje),tj.opuszczanie dźwięków (krowa- kowa);
-paralalię (substytucje, czyli zamienianie głosek);
-dyslalię właściwą (wszelkie zniekształcenia głosek).

Ze względu na nazwę głosek nieprawidłowo artykułowanych dyslalię dzieli się na:
-sygmatyzm tj. seplenienie (sz, ż, cz, dż jako s, z, c, dz);
-mowa bezdźwięczna (woda-fota, żaba-szapa);
-rotacyzm, tj. reranie (wadliwa wymowa r );
-kappacyzm (wadliwa wymowa k);
-gammacyzm (wadliwa wymowa g);
-rynolalia, tj.nosowanie (nosowa wymowa głosek ustnych lub odwrotnie).

Drugim co do częstotliwości występowania u dzieci rodzajem zaburzenia mowy jest jąkanie. Najogólniej mówiąc polega ono na zaburzeniu koordynacji narządów: oddechowego, artykulacyjnego i fonacyjnego. Obserwuje się wzmożone napięcie mięśni związanych z mową, np. wiązadła głosowe zaciskają się, zachodzą na siebie, głos wydobywa się z trudem.





(Więcej w artykułach na www.nasze-choroby.pl w dziale danej choroby)

niewyraźne mówienie, problemy z komunikacji, zmienianie głosek, niewymawianie niektórych głosek