Melasma (ostuda, chloasma) jest jednym z najczęstszych przebarwień występujących głównie u kobiet. Pojawiają się najczęściej po 30 roku życia. Rola czynników powodujących schorzenie jest nie do końca wyjaśniona.

Obraz kliniczny: przebarwienia nieregularne, ostro ograniczone brązowe plamy bez oznak zapalenia, umiejscowione na twarzy (czoło, policzki, wargi górne). Symetria ognisk sprawia, że przybiera ona wygląd maskowaty. Najczęstsza jest forma objawowa, występująca w czasie ciąży, podczas stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych (chloasma uterinum), leków (np. hydantoiny, mesantoina) oraz w czasie zaburzeń endokrynologicznych (nadczynność tarczycy, choroby jajników).

Leczenie: polega na stosowaniu preparatów odbarwiających i złuszczających. W celu odbarwienia stosuje się środki zawierające hydrochinon, kwas kojowy, kwas azaleinowy, retinoidy. Preparaty odbarwiające stosuje się zarówno połączeniu jak i metodą naprzemiennych aplikacji.

W złuszczaniu znajdują zastosowanie alfahydroksykwasy, przede wszystkim kwas glikolowy oraz kwas trójchlorooctowy. Rozróżnia się dwie metody złuszczań. W pierwszej stosuje się przewlekle niższe stężeniu AHA, często w połączeniu z hydrochinonem, hydrochinonem drugiej wyższe stężenia AHA (70% kwas glikolowy) lub 30% kwasu trójchlorooctowego. Korzystne efekty leczenia uzyskuje się również po laseroterapii, głównie laserem CO2.

Ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym powinna byc podstawą postępowania w trakcie leczeniu przebarwień skóry i to niezależnie od od zastosowanych metod depigmentacji




Źródło: www.bio-med.pl
Zdjęcie: www.bio-med.pl