Nadmierne wydzielanie prolaktyny - Nadmiar prolaktyny - Hiperprolaktynemia

Prolaktyna (PRL, luteostymulina) jest hormonem wydzielanym przez przedni płat przysadki zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Przy czym dominuje u kobiet, a jej większe stężenie występuje w okresie jajeczkowania. Prolaktyna stymuluje produkcję mleka przez gruczoły piersiowe oraz reguluje wydzielanie luteiny. W sutkach i gonadach istnieją receptory charakterystyczne tylko dla prolaktyny. Jednak ściśle nie spełnia kryteriów hormonu tropowego, gdyż nie pobudza bezpośrednio gruczołu obwodowego do wydzielania innego hormonu.

Zasadnicza rola prolaktyny w ustroju polega na wywieraniu działania mammotropowego (zwiększenie masy gruczołu sutkowego) i laktogenego (inicjowanie mleka w okresie poporodowym).

Dopamina i noradrenalina, działając na poziomie podwzgórza, mają działanie hamujące na wydzielanie PRL. Zmniejszone wydzielania prolaktyny w okresie poporodowym prowadzi do ustania laktacji. Nie opisano dotychczas więcej stanów hipoprolaktynemii.

Pobudzający wpływ na wydzielanie prolaktyny maję estrogeny, niektóre leki (metoklopramid, psychotropowe zwłaszcza pochodne chloropromazyny, trójcykliczne związki przeciwdepresyjne), tabletki antykoncepcyjne oraz mniej wyraźnie –testosteron. W przebiegu cyklu kobiety wydzielanie prolaktyny jest fazowe i cechuje się rytmem dobowym. Wyższe stężenie hormonu u kobiet obserwuje się w II fazie cyklu i w nocy. Poziom prolaktyny wzrasta również w czasie ciąży. Właściwe stężenie prolaktyny we krwi w warunkach fizjologicznych waha się w granicach 17 a 8,2 ng/ml. Hiperprolaktynemię stwierdza się gdy stężenie prolaktyny przekroczy 20 ng/ml. Widoczne dolegliwości związane z zaburzeniem pojawiają się przy stężeniu powyżej 30 ng/ml.

Objawy hiperprolaktynemii

Hiperprolaktynemia wyzwala głównie następujących zakłócenia: blokuje efekt gonadotropin (więc gonady przestają reagować na zmiany stężenia gonadotropin) i doprowadza do upośledzenia wydzielania luteotropiny. Hiperprolaktynemia powoduje więc następujące objawy:
- zaburzenia w cyklu menstruacyjnym (zespół galactorrhoea, amenorrhoea secundaria lub dysmenorrhoea)
- wtórny brak miesiączki
- nadmierne owłosienie u kobiet
- mlekotok
- powiększenie gruczołu piersiowego (u obu płci)
- niemoc płciowa u mężczyzn
- czasami nawet oligospermia lub azoospermia
- bóle głowy i zaburzenia widzenia w przypadku gdy podłożem hiperprolaktynemii jest guz przysadki mózgowej.


Przyczyny nadmiernego wydzielania prolaktyny

Najczęstsze przyczyny nadmiernego wydzielania prolaktyny to:
- stres fizyczny i psychiczny
- niedoczynność tarczycy
- niedoczynność kory nadnercza
- uszkodzenie ośrodków podwzgórza, np. w przebiegu histiocytozy
- obecność prolactinoma, gruczolaka w obrębie przedniego płata przysadki, wydzielającego nadmiar prolaktyny
- zażywanie niektórych leków działających na układ nerwowy


Diagnoza hiperprolaktynemii


Diagnoza hiperprolaktynemii opiera się na badaniu poziomu prolaktyny w surowicy krwi. Wskazaniem do oznaczenie stężenia PRL w surowicy krwi są wyżej wymienione objawy. Hiperprolaktynemię stwierdza się gdy stężenie prolaktyny przekroczy 20 ng/ml.


Leczenie hiperprolaktynemii

W leczeniu hiperprolaktynemii stosuje się farmakoterapię. Z powodzeniem stosuje się leki tj. Dostinex, Bromokryptyna lub Norprolac.

W przypadku rozpoznania gruczolaka przedniego płata przysadki, bezpieczne i skuteczne jest leczenie neurochirurgiczne z dostępu przez zatokę klinową.


Źródło: www.interna.com

Autor: Marcel
1 2 3 4 5
Średnia ocena: 2
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany

STATYSTYKI

zdjęć7598
filmów425
blogów197
postów50485
komentarzy4204
chorób514
ogłoszeń24
jest nas18894
nowych dzisiaj0
w tym miesiącu0
zalogowani0
online (ostatnie 24h)0
Utworzone przez eBiznes.pl

Nasze-choroby.pl to portal, na którym znajdziesz wiele informacji o chorabach i to nie tylko tych łatwych do zdiagnozowania, ale także mających różne objawy. Zarażenie się wirusem to choroba nabyta ale są też choroby dziedziczne lub inaczej genetyczne. Źródłem choroby może być stan zapalny, zapalenie ucha czy gardła to wręcz nagminne przypadki chorób laryngologicznych. Leczenie ich to proces jakim musimy się poddać po wizycie u lekarza laryngologa, ale są jeszcze inne choroby, które leczą lekarze tacy jak: ginekolodzy, pediatrzy, stomatolodzy, kardiolodzy i inni. Dbanie o zdrowie nie powinno zaczynać się kiedy choroba zaatakuje. Musimy dbać o nie zanim objawy choroby dadzą znać o infekcji, zapaleniu naszego organizmu. Zdrowia nie szanujemy dopóki choroba nie da znać o sobie. Leczenie traktujemy wtedy jako złote lekarstwo na zdrowie, które wypędzi z nas choroby. Jednak powinniśmy dbać o zdrowie zanim choroba zmusi nas do wizyty u lekarza. Leczenie nigdy nie jest lepsze od dbania o zdrowie.

Wysokiej jakości bielizna męska już w sprzedaży. |