Jeśli często sieniją ci dłonie i jesteś kobietą możliwe, że jest to objaw Rayanuda.


Wiele młodych kobiet z pewnością zna ze swojego doświadczenia nieprzyjemne sinienie dłoni następujące po wystawieniu ich na zimno lub pojawiające się podczas doświadczania silnych emocji.

Fachowo to zjawisko nazywa się chorobą Raynauda, od nazwiska francuskiego lekarza, który po raz pierwszy opisał dwie kobiety, u których zaobserwował takie objawy. W zasadzie objaw Raynauda ma trzy fazy. Początkowo skóra blednie w wyniku skurczu naczyń krwionośnych, potem następuje jej zasinienie, ponieważ krew zalega w naczynkach. W ostatniej fazie skóra czerwienieje.

Tym zmianom koloru towarzyszy początkowo ból i zdrętwienie, a potem pieczenie i uczucie gorąca. Taka gra naczyniowa może się pojawiać nie tylko na dłoniach, ale i na stopach, a rzadziej na nosie, czy małżowinach usznych. W skrajnych przypadkach choroba Raynauda grozi trwałym uszkodzeniem palców i ich martwicą.

Zimno, wibracje i reumatyzm

W znakomitej większości przypadków nie udaje się ustalić przyczyny występowania takiego objawu. W równych proporcjach wymienia się w dyskusji na ten temat zaburzenia kontroli nerwowej nad naczyniami, jak i szczególnie małą średnicę naczyń zaopatrujących palce.

Niekiedy objaw Raynauda współwystępuje ze schorzeniami reumatycznymi, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń, czy twardzina układowa. Pojawia się on także przy różnych postaciach autoimmunologicznych zapaleń naczyń. U osób wykonujących zawody, które narażają dłonie na wibracje (obsługa wiertarek, pił, młotów pneumatycznych, maszyny do pisania) objaw ten pojawia się częściej. Również niektóre schorzenia krwi i neurologiczne, a także przyjmowanie leków przeciwnadciśnieniowych lub antykoncepcyjnych mogą do niego predysponować.

Jak to rozpoznać?

Nie istnieją żadne specyficzne testy ukierunkowane na rozpoznawanie choroby Raynauda. Zazwyczaj do jego wysunięcia uprawnia wystąpienie charakterystycznej sekwencji zmiany zabarwienia skóry dłoni lub innej części ciała. Można wykonać test polegający na umieszczeniu kończyny w zimnej wodzie i obserwacji zmiany zabarwienia, jednak takie postępowania przynosi rezultat jedynie w połowie przypadków.

Nie zaleca się rutynowego wykonywania tego badania, ponieważ nie zostało ono wystandaryzowane do rozpoznawania choroby Raynauda. Bardziej wnikliwych badań wymagają sytuacje, w których objawy tego schorzenia pojawiają się u mężczyzn, lub u osób po 30 roku życia, ponieważ nie jest to sytuacja typowa. Jak wspomniano wyżej, schorzenie dotyka najczęściej młodych kobiet, obserwuje się także jego występowanie rodzinne.

Jak można zapobiec chorobie Raynauda?

W większości przypadków wystarczająca jest profilaktyka. To oznacza, że osoby, które doświadczają takich objawów powinny unikać zimna, a jeśli takie warunki panują na dworze, to ciepło się ubierać. Należy także zrezygnować z rękawiczek, które mogłyby nadmiernie uciskać palce lub ciasnych butów, które upośledzą krążenie w stopach.

Naczyniom szkodzi także palenie, ponieważ sprzyja ono miażdżycy, a nikotyna zwęża tętnice. Ze względu na te okoliczności, pacjenci z objawem Raynauda powinni unikać palenia tytoniu. Jeśli przyczyną dolegliwości są leki, należy je odstawić i zamienić na inne. Kobietom odradza się stosowanie tabletek antykoncepcyjnych. Przy zależności objawu od napięcia emocjonalnego zaleca się psychoterapię, ale jej skuteczność jest w tym wypadku niepewna.

Jeśli zapobieganie okazuje się niewystarczające, można spróbować kontrolować objawy za pomocą tabletek rozszerzających naczynia, lub stosowanej na skórę nitrogliceryny. W skrajnych przypadkach stosuje się leczenie operacyjne ingerujące w unerwienie okolicy dotkniętej dolegliwościami.

Choroba Raynauda często ustępuje samoistnie. U kobiet często dzieje się tak po okresie ciąży. Zwykle poważniejszym problemem zdrowotnym jest schorzenie leżące u podłoża sinienia rąk, o ile udaje się takie zidentyfikować. Specjalistą posiadającym największą wiedzę na temat choroby Raynauda jest lekarz reumatolog.



Źródło: www.fitness.wp.pl