Dzieli się ją na odmę samoistną pierwotną i wtórną. Odma samoistna w 99% przypadków występuje tylko po jednej stronie klatki piersiowej.

Częstość występowania odmy samoistnej wtórnej jest podobna do odmy samoistnej pierwotnej, z tą różnicą, iż odma samoistna wtórna dotyczy przede wszystkim osób starszych (najwięcej przypadków notuje się pomiędzy 60, a 65 rokiem życia).

Przyczyny:

Bezpośrednią przyczyną wystąpienia odmy opłucnowej samoistnej jest najczęściej pęknięcie wytworzonych wcześniej w płucach tzw. pęcherzyków rozedmowych. Pęcherzyki te są rodzajem upowietrzonych jamek, które z reguły powstają blisko ścian zewnętrznych płuca.

Odma opłucnowa sama z siebie na ogół nie zagraża bezpośrednio życiu tak jak embolia powietrzna, gdyż ofiara posiada funkcjonujące wciąż drugie płuco. Zapadnięte płuco powoduje ostry ból i może powodować, że ofiara pluje pieniącą krwią. Samorzutna odma opłucnowa występuje bez rozległego urazu, osłabione miejsce w płucu pęka, co prowadzi do zapadnięcia się płuca. Choć nie powszechnie, samorzutna odma opłucnowa może zdarzyć się bez wcześniejszych symptomów.

W przypadku odmy samoistnej pierwotnej pęcherzyki rozedmowe mogą być zmianami wrodzonymi, częściej jednak przyczyną ich powstawania są miejscowe stany zapalne wywoływane przede wszystkim paleniem papierosów.

Objawy

nagły ból uciskający w klatce piersiowej, który wystąpił po silnym kaszlu, większym wysiłku fizycznym lub po urazie klatki piersiowej,
zazwyczaj szybko narastająca duszność,
przyspieszenie tętna,
bladość powłok,
poty,
pogłębiające się ogólne osłabienie,
często odczuwane są kłujące bóle w klatce piersiowej, w okolicy ramion lub w nadbrzuszu, niekiedy występuje kaszel bez odkrztuszania wydzieliny.

Grupa ryzyka:

W przypadku odmy samoistnej pierwotnej do grup ryzyka można zaliczyć praktycznie wszystkich ludzi regularnie palących papierosy. Dzieje się tak, bowiem stwierdzono ścisły związek pomiędzy paleniem, a częstością występowania tej postaci odmy.






Źródło: www.ukladu-oddechowego.choroby.biz