Stulejka u dorosłych

Stulejką nazywamy zwężenie ujścia napletka, które utrudnia lub uniemożliwia odprowadzanie (zsuwanie) napletka poza żołądź.
prof. Wojciech Perdzyński

U dorosłych można spotkać stulejkę wrodzoną (nie rozpoznaną, nie leczoną lub niewłaściwie leczoną w okresie dziecięcym) lub stulejkę nabytą (różnego pochodzenia stany zapalne napletka, zmiany alergiczne na skórze, łuszczyca, inne choroby skóry). Dlatego bardzo istotne jest, aby rodzice u swoich synów już we wczesnym wieku wyrabiali nawyk odsuwania napletka i mycia żołędzi. Można wtedy uniknąć wielu niepotrzebnych chorób i ich następstw. Z czasem mycie tej okolicy staje się naturalną potrzebą. Czasami obserwuję zupełny brak tego nawyku, brak informacji wyniesionej z domu, zdziwienie, że tam trzeba myć. Jeśli u dziecka napletek nie daje się zsunąć trzeba pójść do lekarza zajmującego się leczeniem stulejki (chirurga dziecięcego, urologa zajmującego się dziećmi).

Zwężenie napletka utrudniające jego zsuwanie prowadzi do zmniejszenia częstotliwości mycia (ze względu na bolesność) żołędzi i wewnętrznej strony napletka, co sprzyja powstawaniu stanów zapalnych pod napletkiem. Te z kolei powodują powstanie obrzęku i pogrubienia napletka co w dalszej kolejności pogłębia trudności w zsuwaniu napletka. Forsowne zsuwanie napletka prowadzi do pękania jego powierzchownych lub nawet głębszych warstw. Pęknięte miejsca goją się a powstałe blizny są coraz mniej elastyczne. Z upływem czasu napletek coraz trudniej zsuwa się aż dochodzi do sytuacji, że nie jest to możliwe. Wtedy występują stałe stany zapalne pod napletkiem, które są wywołane nie tylko zalegającym i rozkładającym się (chemicznie) moczem, ale towarzyszą temu zakażenia bakteryjne. Grożą one wstępującym zakażeniem dróg moczowych (cewka moczowa, pęcherz, moczowody, nerki) i niekiedy ciężkimi następstwami tych zakażeń. Stałe drażnienie żołędzi i wewnętrznej strony napletka może prowadzić do niebezpiecznych stanów takich jak zwężenie ujścia zewnętrznego cewki moczowej, stanów przedrakowych a nawet do raka prącia (gdy drażnienie jest bardzo długotrwałe, bodziec jest bardzo silny lub naturalne siły obronne organizmu są zmniejszone).

Gdy pęknięcia napletka powstają przy współistnieniu zakażenia pod napletkiem, bakterie dostają się pomiędzy tkanki samego napletka co jeszcze zwiększa jego stopień bliznowacenia i przyspiesza je. Cukrzyca jest czynnikiem usposabiającym do występowania zakażeń pod napletkiem w przypadku stulejki. Przewlekłe zakażenia pod napletkiem mogą prowadzić również do zaniku błony śluzowej napletka, zmiany zabarwienia żołędzi, zgrubienia jego warstwy powierzchownej i do zrastania się wewnętrznej warstwy napletka i żołędzi.

Czasami zwężenie napletka jest tak duże, że utrudnia oddawanie moczu. Jest to niezwykle groźne dla czynności dolnych jak i górnych dróg moczowych (zastój moczu, poszerzenie układu moczowego, zakażenie). Jednak niektórzy pacjenci lekkomyślnie odkładają leczenie i pojawiają się dopiero gdy wystąpią takie niepokojące objawy. Oby ich było jak najmniej.

Podejmowanie życia seksualnego w okresie występowania zakażenia pod napletkiem prowadzi do dalszych pęknięć napletka (prowadzi to do nasilania się zwężenia). Sytuacja ta jest również niebezpieczna dla partnerek, które czasami nie zdają sobie sprawy, że ich partnerzy nie mogą utrzymać właściwej higieny pod napletkiem. Grożą im nawracające stany zapalne dróg moczowych jak i wewnętrznych narządów płciowych. Często leczę pacjentki z nawracającymi zakażeniami dróg moczowych i bez zbadania partnera i upewnienia się, że nie jest on źródłem zakażenia trudno je wyleczyć (trzeba wykluczyć również i to źródło zakażenia). Z tego wynika, że stulejka jest nie tylko groźna dla jej właściciela.

Dość często spotykam sytuacje polegające na niewielkim zwężeniu napletka, który zsuwa się prawie swobodnie w czasie zwisu prącia natomiast nie jest wystarczająco elastyczny i szeroki aby zsunąć się w czasie wzwodu. Wtedy przy zsuwaniu napletka w czasie wzwodu dochodzi do drobnych pęknięć napletka i powtarza się opisany powyżej mechanizm powolnego, dalszego zwężania się jego ujścia. Gdy po zsunięciu napletka w stanie wzwodu poza żołędzią pojawia się uciskający pierścień, tworzący widoczne przewężenie jest to również stan wymagający leczenia. Przy pewnej wprawie taką sytuację można rozpoznać badając prącie w stanie zwisu. Zsunięty napletek tworzy wtedy wyraźne linie napięć lub delikatne przewężenie. Wymaga to leczenia operacyjnego, które w takich sytuacjach stosuję.

U pacjentów, u których nie można zsunąć napletka z powodu stulejki nie można - z powodów oczywistych - ocenić czy wędzidełko jest prawidłowe. Gdy napletek zakrywa żołądź - a tak jest stale przy dużych zwężeniach napletka - wędzidełko nie jest napięte i nie powoduje żadnych dolegliwości. Pozostawienie za krótkiego wędzidełka w czasie operacji plastycznej poszerzenia napletka powoduje, że pacjent po operacji będzie odczuwał bóle, których nie miał wcześniej. Zsuwanie się bowiem napletka w stanie wzwodu (np. a tak jest przy kontaktach seksualnych) powoduje, że takie wędzidełko bardzo się napina i pociąga żołądź ku dołowi. O takiej sytuacji warto uprzedzić pacjenta i poinformować go o możliwości plastycznego wydłużenia wędzidełka (o ile okaże się ono za krótkie) w czasie tego samego zabiegu.

Przed rozpoczęciem leczenia stulejki trzeba wyleczyć zakażenie pod napletkiem. Ma to zasadnicze znaczenie dla przebiegu leczenia pooperacyjnego jak też dla wyniku operacji. Operacje stulejki powinni wykonywać doświadczeni urolodzy lub chirurdzy. Zabiegi te wymagają dokładności i delikatności chirurgicznej jak również odpowiedniego postępowania dla zmniejszenia ryzyka zakażenia rany.

Operacje stulejki u dorosłych wykonuje się w znieczuleniu miejscowym (poza wyjątkowymi sytuacjami). Najczęściej można wykonać operację plastyczną poszerzającą ujście napletka, chociaż są sytuacje, kiedy wykonanie obrzezania czyli całkowitego usunięcia napletka jest konieczne. Przed zabiegiem powinno się jednak porozmawiać z pacjentem, dokładnie mu wytłumaczyć jaki sposób leczenia jest w jego sytuacji anatomicznej najbardziej korzystny i możliwy do wykonania. Powinno się też wziąć pod uwagę zdanie pacjenta i uszanować jego wybór (np. gdy chce mieć wykonane obrzezanie).

Po operacji jest konieczna dalsza opieka nad pacjentem polegająca na kontroli gojenia się rany. Miejsce jest bardzo podatne na zakażenia pooperacyjne (zwiększone pocenie się okolicy krocza, okresowy kontakt rany z moczem) i dlatego konieczne jest odpowiednie postępowanie z gojącą się raną, które we wstępnym okresie powinien prowadzić lekarz operujący. Najprostszymi, ale jakże potrzebnymi zaleceniami, które daję pacjentom są: układanie prącia do góry i spłukiwanie żołędzi i napletka rumiankiem lub przegotowaną wodą po oddaniu moczu. Gojenie najczęściej trwa 7 - 10 dni. W przypadkach tworzenia się przerostowych blizn zwężających napletek po operacji korzystne może być zastosowanie maści zmniejszających bliznowacenie (np. contractubex, cepam). Jednak ich stosowanie powinno być zalecone przez lekarza. Wskazane jest też wstrzymanie się od życia seksualnego przez miesiąc od zabiegu.









Źródło: www.intermen.pl
Zdjęcie: www.images.google.pl

stu
Autor: Marcel
1 2 3 4 5
Już oceniłeś ten Artykuł.
Średnia ocena: 4.3
Gdańsk
21-03-2010 22:05
Witam!Mam ten sam problem!i tak samo to wygląda!stym że mam jurz 25 lat i sie wstydze z tym iść do lekarza -a bardzo mi to przeszkadza!!!Prosze o pomoc!!
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany

STATYSTYKI

zdjęć7598
filmów425
blogów197
postów50485
komentarzy4204
chorób514
ogłoszeń24
jest nas18894
nowych dzisiaj0
w tym miesiącu0
zalogowani0
online (ostatnie 24h)0
Utworzone przez eBiznes.pl

Nasze-choroby.pl to portal, na którym znajdziesz wiele informacji o chorabach i to nie tylko tych łatwych do zdiagnozowania, ale także mających różne objawy. Zarażenie się wirusem to choroba nabyta ale są też choroby dziedziczne lub inaczej genetyczne. Źródłem choroby może być stan zapalny, zapalenie ucha czy gardła to wręcz nagminne przypadki chorób laryngologicznych. Leczenie ich to proces jakim musimy się poddać po wizycie u lekarza laryngologa, ale są jeszcze inne choroby, które leczą lekarze tacy jak: ginekolodzy, pediatrzy, stomatolodzy, kardiolodzy i inni. Dbanie o zdrowie nie powinno zaczynać się kiedy choroba zaatakuje. Musimy dbać o nie zanim objawy choroby dadzą znać o infekcji, zapaleniu naszego organizmu. Zdrowia nie szanujemy dopóki choroba nie da znać o sobie. Leczenie traktujemy wtedy jako złote lekarstwo na zdrowie, które wypędzi z nas choroby. Jednak powinniśmy dbać o zdrowie zanim choroba zmusi nas do wizyty u lekarza. Leczenie nigdy nie jest lepsze od dbania o zdrowie.

Wysokiej jakości bielizna męska już w sprzedaży. |