Mononukleoza zakaźna , choroba pocałunków

Jedną z rzadziej rozpoznawanych chorób zakaźnych jest mononukleoza zakaźna. Co za tym idzie wiedza o niej wśród społeczeństwa nie jest zbyt duża, wzbudzając niepotrzebny niepokój, gdy lekarz ją wykryje.

Mononukleoza zakaźna jest ostrą chorobą wirusową wywoływaną przez wirusa Epsteina-Barra (tzw. EBV), który jest wirusem wszechobecnym. Do zakażenia nim dochodzi w połowie przypadków przed 5 rokiem życia - najczęściej wówczas bezobjawowo. Jeśli do zakażenia pierwotnego wirusem EBV dochodzi u młodzieży i dorosłych, u części z nich infekcja ujawnia się jako mononukleoza zakaźna, a u pozostałych przebiega bezobjawowo tak, jak u dzieci.

Po pierwotnym zakażeniu wirus EBV pozostaje na całe życie w organizmie człowieka – w limfocytach B oraz komórkach nabłonka jamy nosowo-gardłowej. Dlatego okresowo wirusy te pojawiają się w ślinie, co ma znaczenie dla przenoszenia się zakażenia. W ślinie wisusy EBV mogą utrzymywać się do 6 miesięcy od przechorowania, ale u niektórych osób wydalanie ich może utrzymywać się latami.

Do zakażenia wirusem EBV dochodzi najczęściej przez bliski kontakt (pocałunek) osoby zdrowej z osobą wydalającą wirusa w ślinie lub przez picie ze wspólnych butelek albo innych naczyń mających kontakt ze śliną osoby wydalającej EBV.

Objawy mononukleozy zakaźnej

Czas wylęgania się choroby jest długi, gdyż wynosi od 30 do 50 dni. Choroba zaczyna się powoli, gorszym samopoczuciem trwającym od kilku dni do tygodnia. Następnie pojawia się typowa triada objawów: gorączka, zapalenie gardła i powiększenie węzłów chłonnych, głównie szyjnych. Zdarza się, że u niektórych chorych nie występują wszystkie objawy. Gorączka jest wysoka: do 39,5 – 40,5 st. C i może utrzymywać od 5 dni do nawet 3 tygodni ze szczytami wzrostu rano i popołudniu.

Uczucie osłabienia i zmęczenia utrzymuje się w czasie choroby i nasila się między 2 a 3 tygodniem infekcji. Zapalenie gardła wywołuje bardzo dokuczliwy ból. Węzły chłonne powiększają się symetrycznie i dotyczyć to może każdej grupy węzłów, choć najczęściej są to węzły szyjne. Czasem jedynym objawem choroby jest powiększenie pojedynczego węzła chłonnego lub grupy węzłów. Innym poważnym objawem jest występujące u około połowy chorych powiększenie śledziony. Sporadycznie może pojawić się plamisto-grudkowa wysypka, obrzęki oczu i wybroczyny na podniebieniu.

Powikłania mononukleozy zakaźnej występują na szczęście rzadko i mogą to być:

zaburzenia neurologiczne (np. zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, napady padaczkowe, porażenia nerwów),
zmiany w morfologii krwi (niedokrwistość, obniżenie liczby granulocytów, małopłytkowość),
wzrost aktywności enzymów wątrobowych lub żółtaczka,
duszność związana z uciśnięciem i zwężeniem dróg oddechowych przez powiększone węzły chłonne
nacieki w płucach. 

Rozpoznanie mononukleozy zakaźnej

U części chorych można rozpoznać ją na podstawie badania chorego. Tym niemniej zaleca się diagnostykę laboratoryjną dla potwierdzenia diagnozy. W badaniu morfologicznym krwi widoczny jest wzrost liczby białych krwinek z przewagą limfocytów. Pojawiają się również limfocyty nietypowe tzw. mononukleary. Z innych badań umożliwiających rozpoznanie mononukleozy zakaźnej można wymienić przeciwciała heterofilne, które pojawiają się w naszym organizmie w trakcie zakażenia wirusem EBV, ale nie są one skierowane przeciwko niemu i nie chronią nas przed rozwojem infekcji. Świadczą jedynie o zakażeniu. Przeciwciała heterofilne wykrywa się testem krwi tzw. odczynem Paul-Bunella-Dawidsona lub testami szkiełkowymi.

Jeśli jednak badanie laboratoryjne nie wykryło przeciwciał heterofilnych, a podejrzenie mononukleozy jest poważne, można wykonać badanie krwi na obecność swoistych przeciwciał przeciwko wirusowi EBV. Są to jednak dość drogie badania.

Leczenie

Mononukleoza zakaźna jest chorobą, która najczęściej ustępuje samoistnie, choć trwa dość długo. W czasie choroby zaleca się odpoczynek i powstrzymywanie od zajęć szczególnie sportowych i większych wysiłków. Wynika to z obawy o możliwość pęknięcia powiększonej śledziony. Dźwiganie i uprawianie sportów kontaktowych przeciwwskazane jest przez kolejne 2 miesiące po ustąpieniu objawów choroby nawet, jeśli nie stwierdza się powiększenia śledziony. Po ustąpieniu ostrej fazy choroby jeszcze przez kilka tygodni może utrzymywać się uczucie zmęczenia i osłabienia, choć u niektórych osób uczucie zmęczenie może trwać miesiącami.

Leczenie mononukleozy zakaźnej jest tylko objawowe, czyli ma za zadanie łagodzić objawy choroby. Nie mamy leku przeciwko wirusowi EBV, natomiast antybiotyki w tym zakażeniu nie działają. Warto tutaj wspomnieć, że podanie antybiotyku z grupy penicyliny w czasie mononukleozy zakaźnej wywołuje na skórze wysypkę trwającą kilka dni.

W czasie gorączki należy podawać dużo płynów do picia oraz leki przeciwgorączkowe np. paracetamol, metamizol, ibuprofen, naproksen. Pamiętajmy, żeby nie podawać dzieciom do lat 12 kwasu acetylosalicylowego, ponieważ może on wywołać u dziecka silne uszkodzenie wątroby. Ból gardła można łagodzić tabletkami do ssania zawierającymi środki odkażające czy przeciwzapalne, które działają miejscowo w obrębie błony śluzowej gardła. Drugą grupą popularnych leków na ból gardła są ziołowe mieszanki odkażające i ściągające stosowane jako płukanki.

Co po mononukleozie?

Po przechorowaniu mononukleozy zakaźnej wirus EBV pozostaje w naszym organizmie do końca życia, ale zazwyczaj choroba już nie nawraca. Istniejące dowody na związek między obecnością wirusa EBV a nowotworem krwi tzw. chłoniakiem Burkitta, który występuje w Afryce, nie dotyczą przypadków zachorowań na mononukleozę zakaźną.








Źródło: www.doz.pl

Mononukleoza ...
Autor: Marcel
1 2 3 4 5
Średnia ocena: 2
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany

STATYSTYKI

zdjęć7598
filmów425
blogów197
postów50485
komentarzy4204
chorób514
ogłoszeń24
jest nas18894
nowych dzisiaj0
w tym miesiącu0
zalogowani0
online (ostatnie 24h)0
Utworzone przez eBiznes.pl

Nasze-choroby.pl to portal, na którym znajdziesz wiele informacji o chorabach i to nie tylko tych łatwych do zdiagnozowania, ale także mających różne objawy. Zarażenie się wirusem to choroba nabyta ale są też choroby dziedziczne lub inaczej genetyczne. Źródłem choroby może być stan zapalny, zapalenie ucha czy gardła to wręcz nagminne przypadki chorób laryngologicznych. Leczenie ich to proces jakim musimy się poddać po wizycie u lekarza laryngologa, ale są jeszcze inne choroby, które leczą lekarze tacy jak: ginekolodzy, pediatrzy, stomatolodzy, kardiolodzy i inni. Dbanie o zdrowie nie powinno zaczynać się kiedy choroba zaatakuje. Musimy dbać o nie zanim objawy choroby dadzą znać o infekcji, zapaleniu naszego organizmu. Zdrowia nie szanujemy dopóki choroba nie da znać o sobie. Leczenie traktujemy wtedy jako złote lekarstwo na zdrowie, które wypędzi z nas choroby. Jednak powinniśmy dbać o zdrowie zanim choroba zmusi nas do wizyty u lekarza. Leczenie nigdy nie jest lepsze od dbania o zdrowie.

Wysokiej jakości bielizna męska już w sprzedaży. |