Żyjemy w świecie zapachów. pachnie również nasze ciało i na pewno każdy chce, aby jego woń odbierana była przez innych pozytywnie. Tymczasem zdarzają się sytuacje, kiedy zapach staje się przykry i może wówczas świadczyć o chorobie.

Wrażenia zapachowe odczuwamy dzięki tzw. okolicy węchowej, która znajduje się w górnej części obu naszych jam nosowych. Znajduje się tam około 30 mln komórek węchowych, których wypustki biegną do kory mózgowej. Bodźce węchowe wywoływane są przez substancje zapachowe dostające się razem z powietrzem do okolicy węchowej nosa, gdzie pobudzają zakończenia nerwowe.

Zazwyczaj zapach czujemy najsilniej na początku. Wraz z upływem czasu jego natężenie słabnie, aż w końcu przestaje w ogóle nam pachnieć. Dzieje się tak, ponieważ nasz narząd węchu bardzo łatwo ulega adaptacji do dłużej trwającego zapachu.

ZAPACH SKÓRY

Najczęstszą przyczyną przykrego zapachu skóry jest jej nadmierna potliwość. Może być wywołana pobudzeniem emocjonalnym, przegrzaniem lub chorobami np. nadczynnością tarczycy. Pot z okolicy pach, piersi i łona ulega rozkładowi na powierzchni skóry pod wpływem flory bakteryjnej dając silny, charakterystyczny zapach. Aby tego uniknąć, pamiętajmy o codziennej kąpieli i stosowaniu dezodorantów lub antyperspirantów hamujących wydzielanie potu pod pachami oraz unikajmy przegrzewania. W celu wykluczenia przyczyny chorobowej pocenia warto zgłosić się do lekarza.

PRZYKRY ZAPACH Z JAMY USTNEJ

Jest częstym następstwem niewystarczającej higieny jamy ustnej, co prowadzi do rozwoju parodontozy. Parodontoza jest chorobą dziąseł, która daje znać po czterdziestce. Wywołują ją bakterie obecne w płytce nazębnej, która stopniowo wnika coraz głębiej do kieszonek dziąsłowych powodując stan zapalny. Kieszonki dziąsłowe pogłębiają się i dochodzi do niszczenia tkanek otaczających zęby łącznie z tkanką kostną szczęk. Przykremu zapachowi z ust na tle parodontozy może towarzyszyć krwawienie i bolesność dziąseł podczas szczotkowania, a później obniżenie dziąseł, które odsłaniają wrażliwe szyjki zębów. Ostatnim etapem tej choroby jest rozchwianie i wypadanie zębów.

Aby uniknąć parodontozy staramy się regularnie i właściwie pielęgnować jamę ustną czyli szczotkując zęby pastą przynajmniej dwa razy dziennie przez 3 minuty. To ogranicza tworzenie się osadu i kamienia nazębnego, który dodatkowo raz na pół roku warto usunąć w gabinecie stomatologicznym. Nie zapominajmy również o nici do zębów i wykałaczkach. W celu zapobiegania paradontozie można płukać jamę ustną płynem, który rozpuszcza płytkę nazębną, a po myciu zębów powstrzymuje proces tworzenia się kamienia nazębnego.

Są też i inne przyczyny przykrego zapachu z ust.
Ropień okołomigdałkowy jest źródłem silnego bólu gardła po jednej stronie, szczękościsku i gorączki. Zapach z jamy ustnej jest wówczas objawem mniej istotnym. Ropień okołomigdałkowy wymaga interwencji laryngologa.
Leki takie, jak witaminy z grupy B, doksycyklina oraz terpichol (preparat złożony pobudzający czynność wątroby i dróg żółciowych) mogą powodować niemiły zapach z ust. Jeśli po lekach odczuwany jest nieprzyjemny zapach z ust, warto poprosić lekarza o zmianę tych leków na inne o podobnym działaniu.

Nieprzyjemny zapach z nosa może towarzyszyć ropnemu zapaleniu zatok przynosowych i zanikowemu cuchnącemu nieżytowi nosa. U dzieci może być następstwem obecności ciała obcego w nosie np. koralika, ziarnka groszku itp. Ustalenie przyczyny wymaga badania laryngologicznego.
Przykry zapach z dróg oddechowych może mieć wiele przyczyn. I tak:

Zapach alkoholu w powietrzu wydychanym pojawia się po spożyciu napojów alkoholowych. Jeśli dolegliwości poalkoholowe nie są zbyt nasilone, wystarczą domowe sposoby do ich opanowania. Warto napić się soku pomidorowego, dobry jest również bulion lub rosół. Płyny te uzupełnią sód i potas. Alkohol powoduje odwodnienie organizmu, dlatego ważne jest, aby przed snem i rano wypić dużą ilość wody mineralnej niegazowanej. Zapach alkoholu ustępuje samoistnie po kilkunastu godzinach.
Oddech tytoniowy demaskuje nałogowego palacza. Tak naprawdę, aby się go pozbyć należy przestać palić. Żucie gumy miętowej lub ssanie miętusów jest tylko półśrodkiem pomagającym na krótko.

Zapach acetonu przypominający zapach świeżych jabłek w wydychanym powietrzu może pojawić się w przebiegu nieleczonej lub źle leczonej cukrzycy. Badaniami wykrywającymi cukrzycę są: poziom glukozy we krwi oraz obecność glukozy i acetonu w moczu. Pamiętajmy, że obecność acetonu w organizmie świadczy o głębokich zaburzeniach cukrzycowych wymagających pilnego leczenia w warunkach szpitalnych.
Zapach stęchły, słodkawy lub przypominający świeżą ziemię może pojawiać się w przebiegu niewydolności wątroby. Gromadzące się wówczas we krwi szkodliwe produkty przemiany materii wywołują stopniowo narastające zaburzenia czynności mózgu prowadzące do śpiączki wątrobowej. Leczenie śpiączki wątrobowej odbywa się w szpitalu.

Zapach amoniaku w wydychanym powietrzu może pojawić się w zaawansowanej niewydolności nerek. Występują wówczas również inne objawy m.in.: niewydolność krążenia, odwodnienie, zaburzenia elektrolitowe, świąd skóry, zaburzenia neurologiczne czy śpiączka. Stan ten również wymaga hospitalizacji.

NIEPRZYJEMNY ZAPACH Z OKOLICY INTYMNEJ

Najczęściej związany jest z niedostateczną higieną intymną, w wyniku czego gromadząca się naturalna wydzielina pochwy ulega rozkładowi bakteryjnemu. Wystarczy wówczas codzienne mycie i stosowanie środków do higieny intymnej, aby niemiły zapach ustąpił.
Czasem przykremu zapachowi mogą towarzyszyć obfite upławy widoczne na bieliźnie. Niezbędna jest wówczas konsultacja ginekologa, ponieważ upławy mogą mieć różnorodne przyczyny, choć najczęściej są objawem zapalenia. Tylko lekarz może zalecić właściwe leczenie.

Ostry zapach moczu na bieliźnie, który nasila się w porze letnich upałów, może zwiastować zaczynające się nietrzymanie moczu. Gdy kłopoty z utrzymaniem moczu powtarzają się, to stają się nie tylko problemem higienicznym, ale przede wszystkim objawem choroby nazywanej nietrzymaniem moczu. Nadal część kobiet sądzi, że symptomy te są normą i nie szukają pomocy „męcząc się” z mokrymi podpaskami. A przecież nietrzymanie moczu może być skutecznie leczone. Warto wówczas ćwiczyć mięśnie Koegla (napinając mięśnie pośladków i podbrzusza trzy razy dziennie w seriach po 25). Jeśli to nie pomoże ginekolog może zalecić terapię hormonalną albo zabieg operacyjny.







Źródło: www.doz.pl