Skład: 1 tabl. powl. zawiera 80 mg lub 160 mg walsartanu. Działanie: Lek obniżający ciśnienie tętnicze krwi bez wpływu na częstość akcji serca. Specyficzny antagonista receptora angiotensyny II (AT1); selektywnie wiąże się z receptorem AT1 blokując efekty działania angiotensyny II bez wpływania na źródło i drogę jej syntezy. Nie wiąże się i nie blokuje innych receptorów hormonalnych ani kanałów jonowych istotnych dla regulacji w układzie krążenia. Pozbawiony jest działania agonistycznego, nie jest też inhibitorem kininazy II (enzymu rozkładającego bradykininę), dzięki czemu nie nasila efektów działania zależnych od bradykininy (nie powoduje obrzęków). Szybko wchłania się po podaniu doustnym (biodostępność około 23%), w 94-97% wiąże się z białkami osocza, głównie albuminami. Początek działania hipotensyjnego występuje po około 2 h, efekt maksymalny - po około 4-6 h, działanie utrzymuje się przez 24 h. Wydalany jest głównie w postaci nie zmienionej z żółcią (83%) i moczem (13%), w niewielkim stopniu metabolizowany jest do nieczynnego farmakologicznie hydroksymetabolitu. T0,5 wynosi poniżej 1 h; T0,5 - około 9 h. Lek nie jest eliminowany z organizmu drogą hemodializy. Wskazania: Leczenie nadciśnienia tętniczego samoistnego. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na walsartan. Ciężka niewydolność wątroby, marskość żółciowa wątroby, cholestaza; ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny 10 ml/min), dializoterapia; pierwotny aldosteronizm, ciąża (zależność przepływu nerkowego u płodu od rozwoju układu renina-angiotensyna rozpoczyna się u człowieka w II trymestrze ciąży; z badań nad inhibitorami ACE wiadomo, że przez wpływ tej grupy leków na układ renina-angiotensyna płodu może dojść do uszkodzenia i śmierci płodu), okres karmienia piersią (nie wiadomo czy jest wydzielany z pokarmem kobiecym), dzieci (brak badań). Należy zachować ostrożność u chorych ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, poważnym niedoborem sodu, upośledzoną czynnością wątroby (w łagodnym i umiarkowanym upośledzeniu czynności wątroby działanie walsartanu jest około dwukrotnie silniejsze), otrzymujących potas lub leki zwiększające stężenie potasu we krwi. Przez analogię do innych leków wpływających na układ renina-angiotensyna zaleca się ostrożność u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynej nerki, zwężeniem aorty lub zastawki dwudzielnej, kardiomiopatią przerostową zawężającą. Chorzy w podeszłym wieku, z upośledzoną czynnością nerek (klirens kreatyniny 10 ml/min) nie wymagają modyfikowania dawkowania. Działania niepożądane: W czasie leczenia mogą wystąpić: ból i zawroty głowy, uczucie zmęczenia, kaszel, nudności, biegunka, objawy grypopodobne, bóle pleców, żołądka lub stawów. Rzadko: osłabienie, zaburzenia snu, zapalenie spojówek, łzawienie, krwawienie z nosa, kurcze mięśni, depresja, nerwobóle, zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit. Bardzo rzadko może wystąpić reakcja alergiczna w postaci obrzęku naczynioruchowego (opisano jeden przypadek). W badaniach laboratoryjnych stwierdzano: neutropenię, obniżenie wartości hematokrytu, stężenia hemoglobiny, podwyższenie stężenia kreatyniny, potasu i bilirubiny; niekiedy - pogorszenie wątrobowych prób czynnościowych. Interakcje: Jednoczesne stosowanie potasu i leków podwyższających stężenie potasu we krwi grozi hiperkaliemią. Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji z lekami: atenololem, amlodypiną, glibenklamidem, hydrochlorotiazydem, furosemidem, digoksyną, warfaryną, cymetydyną, indometacyną. Jednoczesne stosowanie z innymi lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze nasila efekt hipotensyjny. Jednoczesne stosowanie litu wymaga monitorowania jego stężenia we krwi. Dawkowanie: Dorośli: 80 mg raz dziennie; przy braku efektu dawkę można zwiększyć do 160 mg na dobę. Przyjmować doustnie niezależnie od posiłku, popić płynem.