W oku prawidłowym promienie świetlne załamywane przez rogówkę i soczewkę oka ogniskowane są dokładnie na powierzchni siatkówki. W krótkowzroczności gałka oczna jest nieco większa niż normalnie i promienie świetlne skupiają się przed siatkówką. Przedmioty odległe krótkowidz widzi niewyraźnie i chętnie sięga po okulary "minusowe", rozpraszające. W nadwzroczności natomiast gałka oczna jest trochę za mała ...

A co z ostrością wzroku? Tu sprawa jest bardziej złożona, niż w przypadku krótkowzroczności. Dalekowidz czyli osoba z nadwzrocznością może mieć doskonałą ostrość wzroku zarówno do dali (odległość kilku, kilkudziesięciu, czy nawet kilkuset metrów), jak i do bliży (czytanie, pisanie, szycie). Oczy dalekowidza starają się bowiem przełamać, przezwyciężyć istniejącą wadę i kosztem znacznego wysiłku mięśnia odpowiadającego za zmiany wypukłości soczewki dostosowują (zmniejszają) ogniskową układu optycznego do zbyt małej wielkości oka. Oko kilkuletniego dziecka jest w stanie przełamać, wyrównać, ukryć wadę sięgającą nawet +6 czy +7 dioptrii. Dziecko z taką wadą może mieć pełną ostrość wzroku! Stąd też w takich przypadkach posługujemy się określeniem "nadwzroczność ukryta". Jest to bardzo częsta wada wzroku u dzieci. Zdolność "ukrywania" nadwzroczności maleje jednak wraz z wiekiem. Badaniem okulistycznym dość łatwo jest "wyłapać", wykryć osobę z nadwzrocznością ukrytą pomimo, że posiada ona pełną ostrość wzroku.

Ciągłe ukrywanie, przełamywanie nadwroczności jest oczywiście zjawiskiem nieprawidłowym. Pojawiają się bóle oczu, przy dłuższym czytaniu litery zamazują się, utrzymują się przewlekłe stany zapalenia spojówek, występują bóle głowy. U małych dzieci może pojawić się zez. Pacjentom z nadwzrocznością zlecamy okulary "plusowe" do stałego noszenia.

Znaczna część dzieci z niewielką nadwzrocznością nie ma jednak żadnych dolegliwości i bez problemów ukrywa swą wadę. Większość z nich wyrasta z tej wady, a nawet może później wystąpić u nich krótkowzroczność. Część wyrasta, a co z pozostałymi? Póki nie występują wspomniane wyżej dolegliwości, nie odwiedzają one gabinetów okulistycznych. Wcześniej czy później pojawiają się jednak kłopoty z pisaniem, czytaniem czy szyciem. Im intensywniejsza praca wzrokowa, tym szybciej potrzebna jest pomoc w postaci okularów do bliży.

Osoby z nadwzrocznością, które ukończyły czterdziesty, a już na pewno czterdziesty piąty rok powinny mieć natomiast dwie pary okularów. Słabsze okulary służą wówczas do patrzenia na odległość (prowadzenie samochodu, oglądanie TV, spacery) a silniejsze - do czytania, pisania, szycia. U osób w tym wieku bowiem oko nie jest już w stanie stale przełamywać, ukrywać nadwzroczności i widzenie bez okularów jest złe lub bardzo męczące. Zamiast dwóch par okularów można posługiwać się okularami dwuogniskowymi lub progresywnymi. Co kilka lat należy zmieniać - na silniejsze - przede wszystkim okulary do bliży. Ważna jest higiena pracy wzrokowej

Teraz kilka słów o zakupie okularów. Okulary to oprawka i dwie soczewki. (Na marginesie: pierwsze okulary przymocowywane do głowy strunami od gitary zaczęto stosować we Włoszech około 700 lat temu).

Wybranie odpowiedniej oprawki wcale nie jest łatwe... , bo naprawdę jest z czego wybierać. Powinna ona dodawać Państwu urody i dobrze "siedzieć" na nosie. Są oprawki z tworzyw sztucznych oraz droższe metalowe, bądź z włókna węglowego. Niektóre oprawki są wyposażone w specjalnej konstrukcji zawiasy utrudniające ich wyłamanie.

Najważniejszą funkcją oprawki jest utrzymanie soczewek w odpowiednim miejscu, z zachowaniem właściwego rozstawienia soczewek (odpowiedniego do rozstawienia oczu), na odpowiedniej wysokości, i z odpowiednim pochyleniem ramki. Dlatego dobrze jest przy zakupie oprawki mieć do pomocy dwie osoby: jedną zaprzyjaźnioną do sprawdzenia czy oprawka pasuje do twarzy i drugą najlepiej doświadczonego optyka, który sprawdzi czy wybrana oprawka jest odpowiednia do przepisanych szkieł. Zadaniem optyka jest ukrycie grubości soczewki. Niektóre oprawki to ułatwiają, a inne - wręcz uniemożliwiają.

Wybór materiału soczewki też jest sprawą nie łatwą. Optycy mają do dyspozycji bardzo wiele rodzajów szkieł i powłok uszlachetniających, podnoszących komfort ich noszenia. Możecie Państwo wybierać od zwykłych soczewek szklanych, poprzez soczewki ze szkła o wysokim lub bardzo wysokim współczynniku załamania światła (pozwalające na wykonanie soczewek cieńszych), aż do lekkich soczewek z tworzyw, również z możliwością zastosowania materiałów o wysokim współczynniku załamania. Współczesne soczewki zarówno ze szkła jak i z tworzyw (np. CR-39) są naprawdę dobrej jakości. Większość soczewek może być trwale przyciemniona lub też mogą zmieniać "automatycznie" swoje przyciemnienie w zależności od również mogą być wykonywane z lekkiego tworzywa. Soczewki można wreszcie pokrywać dodatkowymi powłokami np. przeciwodblaskowymi czy utwardzającymi, filtrami ultrafioletu lub przeciwwodnymi. Dobrze jest dokładnie określić do czego mają służyć okulary, a optyk na pewno Państwu doradzi, jaki wybrać rodzaj soczewek.

Jeśli z różnych względów (estetycznych, zawodowych, sportowych) nie chcecie Państwo paradować w najpiękniejszych nawet oprawkach, to zachęcam do "przerzucenia się" na soczewki kontaktowe. Nawet jednak doskonała ich tolerancja nie zwalnia Państwa od posiadania dobrych, odpowiednich okularów.




Źródło: www.optimed1.com
Zdjęcie: www.images.google.pl