Wścieklizna jest niebezpieczną dla życia człowieka zakaźną chorobą wirusową. Nosicielem wirusa są dzikie i domowe zwierzęta. Wirus wścieklizny przenosi się zwykle poprzez ugryzienie ze zwierzęcia na inne zwierzę lub ze zwierzęcia na człowieka. Nie leczone na czas  zakażenie tym wirusem zwykle kończy się zgonem.

Jak duże jest zagrożenie epidemiologiczne zgonem z powodu wścieklizny?

Szacuje się, że każdego roku z powodu wścieklizny umiera na świecie do 100 000 osób, z czego większość w krajach tropikalnych. W krajach wysoko rozwiniętych przypadki śmiertelne są sporadyczne. Zawdzięczamy to powszechnemu szczepieniu psów i innych zwierząt przeciw wściekliźnie. Jak też temu, że nie lekceważymy ukąszeń psów nie posiadających świadectwa szczepienia przeciw wściekliźnie.

Jak zarażamy się  wścieklizną?

Przyczyną wścieklizny jest wirus rhabdowirus - obecny w płynie rdzeniowym chorych zwierząt, a w końcowym stadium choroby - w ślinie, którą zwierzę zakaża ludzi. Do zakażenia człowieka dochodzi najczęściej wskutek ugryzienia (pokąsania), podczas którego wniknięcie wirusa ze śliny do tkanek ludzkich następuje w miejscu skaleczenia, zadrapania.
Jakie zwierzęta zarażają Teoretycznie wszystkie ssaki mogą zachorować i stać się roznosicielami choroby, najczęściej są to jednak nietoperze, lisy i inne zwierzęta leśne, a także psy i koty. Ptaki, gady i ryby nie chorują na wściekliznę.

Czy możliwe jest zakażenie odzwierzęce wirusem wścieklizny bez pokąsania ofiary?

Tak, jeśli ślina chorego zwierzęcia dostanie się do naturalnych otworów ludzkiego ciała np. do nosa lub oczu. Możliwa, chociaż mniej prawdopodobna jest infekcja wirusów poprzez uszkodzoną błonę śluzową, gdzie dostać się może zakażona ślina.

Jak zakaża organizm człowieka wirus wścieklizny?

Wirus wścieklizny przechodzi drogą śliny do tkanki mięśniowej ugryzionego przez zwierzę.  Następnie poprzez tkankę nerwową wędruje do mózgu lub rdzenia kręgowego, gdzie następnie rozmnaża się wywołując zmiany chorobowe. Atakuje system nerwowy powodując porażenie mięśni oddechowych. W przeciwieństwie do innych wirusów, nie pojawia się w krwi.  







Źródło: www.pfm.pl