Najwyższy czas zerwać z poglądem, jakoby pigułka była jedynym skutecznym środkiem pozwalającym uniknąć niechcianej ciąży – uważa Catherine El Mghazli, działaczka francuskiego Ruchu Planowania Rodziny. Młodych ludzi trzeba informować o alternatywnych formach antykoncepcji. I uczyć ich, że jest ona problemem obojga partnerów, nie tylko kobiety.

Le Monde: Pojawienie się pigułki w latach 70. ubiegłego wieku przyjęto jako wyzwolenie. Ale dziś mam wrażenie, że coraz więcej młodych kobiet nie chce jej stosować z obawy, że powoduje ona tycie lub zakłóca równowagę hormonalną organizmu. Czym pani tłumaczy ten spadek notowań?

Catherine El Mghazli: W latach 70. kobiety łyknęłyby cokolwiek, byle tylko się zabezpieczyć. Niewątpliwie pigułka wciąż jest osiągnięciem farmaceutyki, ale pewne związane z nią ograniczenia są dziś trudniejsze do zaakceptowania. Niektóre młode dziewczęta dręczy myśl, że zażywają jakieś lekarstwo. Inne obawiają się, że taka antykoncepcja nie jest dobra dla ich zdrowia. Ten opór wobec ingerencji hormonalnej istniał zresztą zawsze.
Ale warto wiedzieć, że pigułka antykoncepcyjna istnieje od pięćdziesięciu lat i mamy już dostatecznie dużą perspektywę, aby ocenić jej skutki. Codzienne przyjmowanie antykoncepcji w tej formie nie stanowi żadnego poważnego zagrożenia zdrowotnego. Oczywiście, rozumiem, że młode kobiety szukają innych środków, aby się zabezpieczyć. Chcą mieć jakiś wybór. Dlaczego im go nie zapewnić?

Dlaczego pigułka tak bardzo zdominowała współczesną antykoncepcję?

We Francji istnieje praktyka „przede wszystkim pigułka”. Młode kobiety idą do lekarza, proszą go o środki antykoncepcyjne i z reguły otrzymują receptę na tabletki. Ale nawet jeśli doustna antykoncepcja jest doskonałą metodą zabezpieczania się przed ciążą, trzeba wiedzieć, jak ją stosować i zaakceptować związane z tym warunki. Warto też wiedzieć, że istnieją inne środki antykoncepcyjne, na przykład plaster czy pierścień dopochwowy.

Jak funkcjonują te alternatywne środki?

Plaster stosuje się podczas trzech tygodni, poczynając od pierwszego dnia cyklu. Później trzeba go usunąć na tydzień, podczas którego nastąpi okresowe krwawienie. Następnie znów się go przylepia na trzy tygodnie – musi być zmieniany co tydzień. Ma on dokładnie takie same działanie jak pigułka, ponieważ stanowi połączenie tych samych hormonów: estrogenu i progestagenu. Różny jest tylko sposób ich absorpcji przez ciało.
Jeśli chodzi o pierścień dopochwowy, zasada jest taka sama. Jest to mały pierścień ze sztucznego tworzywa, który umieszcza się samodzielnie w głębi pochwy i pozostawia tam na trzy tygodnie. Po ich upływie, wyjmuje się go i wtedy pojawia się krwawienie z powodu spadku poziomu hormonów. Zaletą pierścienia jest to, że wystarczy pamiętać o nim raz na miesiąc.

Czy ginekolodzy nie ponoszą odpowiedzialności za dominującą rolę pigułki antykoncepcyjnej? Dlaczego młodej dziewczynie tak trudno doprosić się o założenie wkładki domacicznej?

Oczywiście, ginekolodzy mają znaczący wpływ na obecny stan rzeczy. W naszym ośrodku planowania rodziny lekarze proponują spiralę młodym kobietom, które nie miały dzieci. Coraz więcej pań o to prosi.

A może zamiast zalecania przy każdej sposobności nowych środków antykoncepcyjnych, lepiej byłoby uczyć odpowiedzialności za zachowania seksualne?

Nie wiem, co rozumie pani przez „odpowiedzialność za zachowania seksualne”. Jeśli miałaby ona oznaczać rezygnację ze współżycia, jest to postulat nierealistyczny. Jeśli za tym terminem kryje się na przykład stosunek przerywany, to pamiętajmy, że jest to mało skuteczna metoda. A jeśli miałby być to kalendarzyk małżeński, to dobrze wiemy, że i on zawodzi. (…)

Czy mężczyźni zgłaszają się do pani częściej niż dziesięć lat temu? Czy antykoncepcja dla mężczyzn stanie się kiedyś możliwa?

Mężczyźni rzadko odwiedzają centra planowania rodziny. Odpowiedzialność za antykoncepcję niemal zawsze spada na kobiety i jest to godne ubolewania. Zresztą panie często się na to skarżą. Jak na razie, gdy mowa o antykoncepcji, jedyną opcją dla mężczyzn pozostaje prezerwatywa.

A kiedy antykoncepcja zawodzi, odpowiedzialność za „wpadkę” pozostaje problemem kobiety…
To zależy od tego, co łączy daną parę. Ale rzeczywiście, kobiety często muszą samotnie zmierzyć się z odpowiedzialnością za niepowodzenie antykoncepcji. W centrum planowania rodziny przyjmujemy wiele kobiet w trudnej sytuacji życiowej: partnerzy mają im ciążę za złe i zmuszają do jej usunięcia. Te kobiety czują się winne i jest to dla nich ogromnym ciężarem.

Czy nie wydaje się pani, że młodzi ludzie są dziś znacznie lepiej poinformowani o metodach antykoncepcji niż dziesięć czy dwadzieścia lat temu?

Potrafią wskazać najpopularniejsze środki antykoncepcyjne, ale ich wiedza wciąż jest niewystarczająca. Ponieważ o zapobieganiu ciąży mówi się w mediach, nastolatki mają wrażenie, że są w tej dziedzinie ekspertami. Ale kiedy się z nimi rozmawia, okazuje się, że nie słyszeli o wielu środkach antykoncepcyjnych i nie wiedzą, jak brać pigułkę. (…)

Czy religie nadal utrudniają dostęp do antykoncepcji?

Niestety, tak. W krajach, gdzie wpływy religii katolickiej są wciąż widoczne, jak w Polsce czy w Irlandii, dostęp do antykoncepcji jest bardzo utrudniony.




Źródło: www.zdrowie.onet.pl