Seks w czasie ciąży

Seks w czasie ciąży to dla jednych temat atbu a dla innych zakazany owoc.


Ciąża to czas przemian w życiu i ciele kobiety. Wiąże się z burzą hormonalną, nowymi dolegliwościami, a często także obawami o to, czy ciążę uda się donosić, jak ją przyjmie partner i czy dziecko rozwija się prawidłowo. Mało kto myśli w takich okolicznościach o seksie. Tymczasem kobieta w ciąży to nadal istota seksualna.

Życie płciowe kobiet w okresie ciąży i bezpośrednio po porodzie jest jak dotychczas słabo poznane, jednak generalnie ten czas kojarzy się ze spadkiem aktywności seksualnej. Czy słusznie?
Podczas wzrastania płodu w macicy, dochodzi do przekrwienia narządów wewnętrznych miednicy oraz rozpulchnienia pochwy. Sprzyja to wzrostowi wrażliwości seksualnej, ale część kobiet obawia się, że z dużym brzuchem czy żylakami wygląda nieatrakcyjnie i dlatego rezygnuje z seksu. O tym, jak w czasie ciąży zwiększa się wrażliwość seksualna kobiet, wspominali już w swojej książce dwaj sławni seksuolodzy: Masters i Johnson („Współżycie seksualne człowieka”, 1970 r.).

W czasie ciąży w organizmie zachodzi cała mas zmian hormonalnych. Wzrasta poziom estrogenu i progesteronu we krwi, w przypadku płodu płci męskiej rośnie także poziom testosteronu we krwi przyszłej matki. Wzrost poziomu hormonów płciowych wywołuje wzrost apetytu seksualnego. Jednak niektóre pary i tak rezygnują ze współżycia w obawie przed zaszkodzeniem dziecku.

Generalnie podejmowanie aktywności seksualnej w okresie ciąży jest wypadkową poglądów partnerów na seksualność, emocji towarzyszących ciąży i zmian fizjologicznych zachodzących w organizmie kobiety w jej trakcie. Jeśli przed zajściem w ciążę relacje między partnerami nie były zaburzone, nowy stan też nie zakłóci ich współżycia. Jeśli natomiast w tym okresie pojawia się lęk, obawy związanie z przebiegiem porodu, perspektywą utraty niezależności czy trudności finansowych, to przysłaniają one potencjalną satysfakcję seksualną i zniechęcają do podejmowania takich kontaktów.

Aktywność seksualna kobiet w ciąży zmienia się zależnie od trymestru. W pierwszym trymestrze ciąży częstotliwość stosunków zazwyczaj spada. Bywa to związane ze wspominaną wcześniej obawą o dziecko, ale także z pojawieniem się nowych trosk związanych ze zmieniającą się sytuacją rodzinną i nowych dolegliwości. Kobiety skarżące się na poranne mdłości najczęściej nie mają także ochoty na igraszki w łóżku. W drugim trymestrze apetyt na seks zazwyczaj rośnie, jest to także najlepszy okres ciąży do podejmowania stosunków. Wzrasta wówczas pobudliwość seksualna, kobiety często więcej myślą o seksie, planują zbliżenia, częściej doświadczają fantazji erotycznych, a nawet się masturbują.

Trzeci trymestr wyraźnie wiąże się z perspektywą zbliżającego się porodu. Wysiłek fizyczny związany z ciążą zmniejsza potrzeby seksualne kobiet. Zdarza się także, że w tym okresie to partnerzy ograniczają ilość stosunków, zniechęceni zmianami w wyglądzie partnerki. Kobiety odbierają takie zachowanie bardzo negatywnie.

Zmienność aktywności seksualnej w poszczególnych trymestrach ciąży, można wyjaśnić zmianami fizjologicznymi zachodzącymi w ciele kobiety. Takie prawidłowości potwierdzają także badania empiryczne Elliotta i Watson, którzy ankietowali ciężarne i opublikowali swoje wyniki w Journal of Psychosomatic Resarch w 1985 roku. Jednocześnie autorzy podkreślali, że w zakresie częstotliwości podejmowania stosunków zachodziły znacznie różnice pomiędzy poszczególnymi ciężarnymi, a zatem nie wszystkie z nich kochały się rzadziej wraz z postępem ciąży.
Podczas prawidłowo przebiegającej ciąży nie ma przeciwwskazań do podejmowania stosunków seksualnych. Choć w pewnych sytuacjach genitalne stosunki seksualne mogą się przyczyniać do przedwczesnego wywołania porodu czy krwawienia z dróg rodnych, umacniają one także dobrostan i więź partnerów, co pozytywnie wpływa na przebieg ciąży. Należy wybierać takie pozycje, w których partner nie naciska na brzuch partnerki.

Ewidentnymi przeciwwskazaniami do podejmowania kontaktów seksualnych w okresie ciąży są wcześniej zdarzające się poronienia lub porody przedwczesne, łożysko przodujące, krwawienie z dróg rodnych oraz zakażenie partnera chorobami wenerycznymi. Przeciwwskazaniem jest także zakaz współżycia zalecony przez położnika prowadzącego ciążę. Krwawienie z dróg rodnych po stosunku powinno być zawsze konsultowane z lekarzem. W sytuacji medycznych przeciwwskazań do współżycia w ciąży, stosunki dopochwowe można zastąpić inną aktywnością, np. pieszczotami oralnymi.

Okres połogu to 6 tygodni po porodzie. Wówczas seks dopochwowy jest całkowicie zakazany i jest to czas na wygojenie się ran poporodowych. Wyraźnie podkreśla to Smoliński –ginekolog i seksuolog, będący autorem rozdziału na ten temat w najnowszym polskim podręczniku dotyczącym seksuologii: „Podstawy seksuologii”. Częstotliwość stosunków w połogu i tak najczęściej fizjologicznie spada. Partnerom przybywają nowe obowiązki, kobieta odzyskuje równowagę hormonalną. Porody w Polsce często wiążą się z nacięciem krocza, toteż rana ta także musi się wygoić. Pierwszy stosunek po porodzie zazwyczaj wiąże się z licznymi obawami, a jego przebieg może rzutować na dalsze życie seksualne pary. Wiele w tym względzie zależy od cierpliwości i wyczucia partnera, który najczęściej wcześniej dąży do zbliżenia.




Źródło: www.kobieta.wp.pl

Seks w czasie...
Autor: Marcel
1 2 3 4 5
Średnia ocena: 5
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany

STATYSTYKI

zdjęć7598
filmów425
blogów197
postów50485
komentarzy4204
chorób514
ogłoszeń24
jest nas18894
nowych dzisiaj0
w tym miesiącu0
zalogowani0
online (ostatnie 24h)0
Utworzone przez eBiznes.pl

Nasze-choroby.pl to portal, na którym znajdziesz wiele informacji o chorabach i to nie tylko tych łatwych do zdiagnozowania, ale także mających różne objawy. Zarażenie się wirusem to choroba nabyta ale są też choroby dziedziczne lub inaczej genetyczne. Źródłem choroby może być stan zapalny, zapalenie ucha czy gardła to wręcz nagminne przypadki chorób laryngologicznych. Leczenie ich to proces jakim musimy się poddać po wizycie u lekarza laryngologa, ale są jeszcze inne choroby, które leczą lekarze tacy jak: ginekolodzy, pediatrzy, stomatolodzy, kardiolodzy i inni. Dbanie o zdrowie nie powinno zaczynać się kiedy choroba zaatakuje. Musimy dbać o nie zanim objawy choroby dadzą znać o infekcji, zapaleniu naszego organizmu. Zdrowia nie szanujemy dopóki choroba nie da znać o sobie. Leczenie traktujemy wtedy jako złote lekarstwo na zdrowie, które wypędzi z nas choroby. Jednak powinniśmy dbać o zdrowie zanim choroba zmusi nas do wizyty u lekarza. Leczenie nigdy nie jest lepsze od dbania o zdrowie.

Wysokiej jakości bielizna męska już w sprzedaży. |