Choroby, choroby tarczycy, choroby serca, choroba Hashimoto, niedoczynność tarczycy: Niedoczynność tarczycy - pytania i odpowiedzi. Kolejnym zaburzeniem funkcjonowania tarczycy jest jej niedoczynność. Również ona jest częstą przyczyną chorób układu sercowo-naczyniowego. Oto kilka podstawowych informacji na temat niedoczynności tarczycy.

„Tarczyca mówi, serce słucha”, tak lekarze specjaliści opisują bliski związek pomiędzy tarczycą i sercem. Pokazuje to, jak ważnym, narządem jest tarczyca. Zmiany chorobowe tego gruczołu, jeśli nie są wykryte w porę i/lub nieleczone, istotnie wpływają na nasze zdrowie, samopoczucie i komfort życia. Szczególnie narażony na wszelkie wahania hormonów tarczycy jest układ sercowo-naczyniowy. Serce natychmiast reaguje na wszystkie zaburzenia czynności tarczycy powodujące niedobór lub nadmiar wydzielanych przez ten gruczoł hormonów.

Niedoczynność tarczycy – zagrożenia dla zdrowia

Choroby tarczycy to jedne z najczęściej występujących chorób. Na niedoczynność tarczycy choruje na świecie ponad 200 milionów osób. Objawy choroby są często niezauważane lub błędnie interpretowane, a niedobór hormonów tarczycy może wywołać szereg niekorzystnych dla zdrowia następstw, takich jak:

* wzrost ciśnienia krwi, którego konsekwencją jest postępująca miażdżyca
z niebezpieczeństwem wystąpienia zawału serca i udaru mózgu,
* nieregularność pracy serca, np.  rzadkie  skurcze, niemiarowość serca prowadząca do niedoboru tlenu i substancji odżywczych a nawet do zatrzymania pracy serca,
* spowolnienie metabolizmu.

Przyczyny niedoczynności tarczycy

Do głównych przyczyn niedoczynności tarczycy należą:

* autoimmunologiczna choroba tarczycy (choroba Hashimoto), kiedy to układ odpornościowy produkuje przeciwciała przeciwko komórkom tarczycy doprowadzając do jej zniszczenia,
* operacja lub napromieniowanie tarczycy, spowodowane niektórymi chorobami tarczycy, takimi jak rak, guzki lub choroba Graves’a-Basedowa,
* wrodzona niedoczynność tarczycy,
* zapalenie tarczycy, wywołane przez przeciwciała czy wirusy,
* niedobór lub nadmiar jodu, oba stany mogą powodować niedoczynność tarczycy zmniejszając produkcję hormonów lub wywołując autoimmunologiczną chorobę tarczycy,
* przyjmowanie leków zaburzających produkcję hormonów tarczycy, wśród nich znajdują się między innymi: amiodaron, sole litu, interferon alfa oraz interleukina-25.

Kto jest zagrożony?

W grupie ryzyka znajdują się przede wszystkim:

* kobiety w następujących okresach życia: w okresie pokwitania i pierwszej miesiączki, w czasie ciąży i w ciągu pierwszych 6 miesięcy po porodzie oraz kobiety w czasie menopauzy,
* osoby w podeszłym wieku,
* osoby z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak: cukrzyca typu 1, choroby reumatyczne, stwardnienie rozsiane czy przedwczesne siwienie włosów,
* osoby z rodzin, w których występują choroby autoimmunologiczne tarczycy,
* osoby z psychozą maniakalno-depresyjną,
* pacjenci po radioterapii,
* populacja rasy białej i Azjaci.

Na co należy zwrócić szczególną uwagę?

Objawy niedoczynności tarczycy mogą rozwijać się bardzo powoli, często latami, co powoduje, że często są bagatelizowane lub błędnie interpretowane, jako symptomy związane ze stresem lub wiekiem. Dlatego podczas wizyty u lekarza należy zwrócić jego uwagę na niepokojące symptomy, takie jak:

* zmęczenie, senność, osłabienie,
* słaba koncentracja i pamięć,
* depresja,
* zwiększona wrażliwość na zimno, 
* zwiększenie masy ciała lub zwiększone trudności ze spadkiem wagi pomimo diety
i wysiłku fizycznego,
* zatrzymanie płynów w organizmie,
* zaparcia,
* nieprawidłowe krwawienia miesięczne i/lub zaburzenia płodności,
* bóle mięśni lub stawów,
* cienkie i łamliwe paznokcie, sucha łuszcząca się skóra.

Należy znać objawy niedoczynności tarczycy, ponieważ nawet łagodna jej dysfunkcja nasila choroby serca. Nieleczona powoduje obrzęk śluzowaty (twardy obrzęk występujący pod skórą) głównie na twarzy, rękach i nogach. W konsekwencji niedoczynność tarczycy może prowadzić do śpiączki oraz innych stanów zagrożenia życia.

Jak jest leczona niedoczynność tarczycy?

Leczenie jest proste, skuteczne i bezpieczne. Po rozpoznaniu niedoczynności tarczycy
w badaniach krwi, uzupełnia się brakujące hormony. Podaje się wówczas  lewotyroksynę, syntetyczną tyroksynę działającą identycznie jak hormon produkowany przez tarczycę. Ponieważ niedoczynności tarczycy nie można wyleczyć, konieczne jest prowadzenie leczenia do końca życia. Codzienne przyjmowanie tyroksyny umożliwia życie bez objawów choroby.