Zapalenie przyzębia jest infekcją bakteryjną tkanek podtrzymujących zęby. Nawet zdrowa jama ustna jest zamieszkiwana przez ponad 300 gatunków bakterii,
z których większość jest niegroźna dla naszego zdrowia.

Gdy liczba bakterii w jamie ustnej rośnie na skutek nieodpowiedniej higieny i mnożą się groźne ich gatunki lub system odpornościowy organizmu ulega osłabieniu, wtedy dochodzi do zapalenia dziąseł, a później zapalenia przyzębia. Główną przyczyną jest zawsze gromadzenie się bakterii na powierzchniach zębów w postaci płytki nazębnej. Toksyny - produkt metabolizmu bakterii - penetrują w głąb dziąsła, wywołując reakcje systemu obronnego człowieka. Pojawia się zapalenie i w rezultacie powstają tzw. kieszonki dziąsłowe.

Zdrowe dziąsła mają bladoróżowy kolor, w całości wypełniają przestrzenie między zębami i nie reagują krwawieniem na dotyk. W wypadku zapalenia dziąseł są one zaczerwienione, obrzęknięte i łatwo krwawią.

Jeżeli zapalenie będzie postępować dalej, to może dojść do kości i nawet powoli doprowadzić do jej zaniku. Zapalenie przyzębia może się rozwinąć bez widocznych oznak. Mogą to być:
- nieświeży oddech
- zmiany ustawienia zębów
- "wydłużanie się" zębów i ich rozchwianie
- okazjonalny ból

Typowe objawy zapalenia przyzębia u dorosłych to: zaczerwienienie dziąseł oraz ich opuchnięcie w miejscach, gdzie została przerwana tkanka łącząca zęby z dziąsłami. Zęby są rozchwiane i nastąpiło częściowe uszkodzenia kości podtrzymującej zęby.

Jak można zapobiec zapaleniu przyzębia?     
     
Bez płytki nazębnej nie może dojść ani do zapalenia dziąseł, ani do zapalenia przyzębia.
W wypadku zapalenia dziąseł pełny powrót do zdrowia jest możliwy, natomiast w wypadku zapalenia przyzębia już nie. Tym niemniej, można znacznie spowolnić postęp choroby, a nawet jej zapobiec, stosując prawidłową higienę jamy ustnej i regularne wizyty kontrolne u stomatologa, w szczególności połączone z profesjonalnym usuwaniem płytki nazębnej. 

Czynniki ryzyka     
     
Przebieg procesu chorobowego w wypadku zapalenia przyzębia nie zależy wyłącznie od liczby i rodzaju bakterii, ale w szczególności od indywidualnej odporności pacjenta i pewnych czynników ryzyka. Odporność jest w dużej mierze determinowana genetycznie i nie może obecnie być znacząco podniesiona w długim okresie. Z drugiej strony, znane są czynniki ryzyka, których przezwyciężenie podnosi szanse wyzdrowienia. Są to m.in. stres, pewne choroby ogólnoustrojowe, np. cukrzyca, i przede wszystkim palenie papierosów. 



Źródło: wwwpl.gaba.com
Zdjęcie: wwwpl.gaba.com