Piersi moga być i małe i duże. Ich kształ także jest różny. Zawsze jednak są seksownym elementem kobiecości.


Biust, zwłaszcza zdrowy i zadbany jest prawdziwą ozdobą kobiecego ciała. Często jest również źródłem kompleksów, co skłania kobiety do skorzystania z interwencji chirurga. Problemy estetyczne stają się jednak nieistotne, gdy pojawiają się obawy o zdrowie.

Dolegliwości, takie jak ból, zaczerwienienie, czy zgrubienie piersi lub wyciek z brodawki sutkowej mogą być objawem poważnej choroby, dlatego warto wiedzieć, kiedy należy zasięgnąć porady lekarza. Trzeba pamiętać o regularnym samobadaniu piersi i badaniach kontrolnych. Nie wolno lekceważyć niepokojących objawów, ponieważ wczesne rozpoznanie choroby nowotworowej umożliwia skuteczne leczenie.

WIELKOŚĆ PIERSI

Powiększanie piersi

Żadne ćwiczenia, masaże ani kremy nie powiększają piersi. Czasem obserwuje się zwiększenie ich objętości w ciąży lub podczas leczenia hormonalnego. Jedyną skuteczną metodą jest jednak operacja powiększająca z użyciem implantów. U większości kobiet piersi różnią się wielkością, czasem dysproporcja ta jest tak znaczna, że wymaga korekcji chirurgicznej. Implant (zawierający żel silikonowy lub roztwór soli) jest umieszczany za tkanką gruczołową, a przed mięśniami ściany klatki piersiowej. Nie dochodzi więc do zaburzenia czynności piersi i możliwe jest ewentualne karmienie niemowlęcia. Po zabiegu w fałdzie skórnej pod piersią pozostaje blizna, która blednie zazwyczaj w ciągu roku. Po operacji często występuje ból lub dyskomfort, zwłaszcza podczas ruchów kończyną górną, który mija po 1-2 tygodniach. Implanty produkowane są w różnych rozmiarach, możliwe jest więc wyrównanie dysproporcji piersi oraz dobór rozmiaru do danej sylwetki. Należy pamiętać, że podczas badania mammograficznego implant jest widoczny jako zacienienie, utrudniając ocenę sutka.

Duże piersi

Nieproporcjonalnie duże piersi mogą być źródłem problemów estetycznych, a także zdrowotnych. Mogą powodować ból pleców, uniemożliwiać uprawianie sportów i sprawiać problemy z  doborem ubrania.

W przypadku dużego rozmiaru piersi podstawą jest dobrze dopasowany biustonosz, a jeżeli to nie rozwiązuje problemu - można rozważać przeprowadzenie zabiegu ich pomniejszania. Operacja ta jest znacznie bardziej skomplikowana niż wszczepienie implantów, polega bowiem na usunięciu tkanki gruczołowej. Po zabiegu pozostają blizny wokół brodawki, w fałdzie pod piersią oraz w linii łączącej te dwa miejsca. Nacięcia te mogą się długo goić, sprawiając znaczne dolegliwości bólowe. Karmienie piersią po zabiegu często jest niemożliwe.

Zmiana kształtu piersi

Z wiekiem, kiedy tkanki stają się mniej elastyczne, piersi tracą swój pierwotny kształt i stają się obwisłe. Piersi nie zawierają żadnych mięśni, więc ćwiczenia nie poprawiają ich wyglądu. Preparaty ujędrniające napinają tylko skórę, więc efekt działania jest krótkotrwały. Jedynym skutecznym sposobem poprawy wyglądu biustu jest zabieg chirurgiczny, polegający na wycięciu skóry i  tkanki podskórnej.

ZACZERWIENIENIE POD PIERSIAMI

Czerwona, bolesna lub swędząca wysypka pod biustem to tzw. wyprzenie. Zwykle jest spowodowana obecnością drożdżaków Candida. Szczególnie często schorzenie to pojawia się w przypadku nadwagi, dużych piersi lub uszkodzenia skóry. Leczenie polega na noszeniu bawełnianego, dobrze unoszącego biust stanika, dokładnym osuszaniu fałdu skórnego pod piersiami. W razie utrzymywania się zmian należy udać się do lekarza, który przepisze miejscowo działający środek przeciwgrzybiczy.

BÓL PIERSI

U wielu kobiet przed miesiączką piersi stają się obrzęknięte, ciężkie i  bolesne. Spowodowane jest to wrażliwością sutków na zmiany hormonalne. Ulgę w dolegliwościach może przynieść zakładanie miękkiego biustonosza na noc, unikanie przed miesiączką intensywnych ćwiczeń fizycznych oraz odstawienie leków hormonalnych (doustnych środków antykoncepcyjnych lub hormonalnej terapii zastępczej). Spotyka się opinie, że kofeina nasila ból piersi, warto więc unikać kawy i coca-coli.

Bardzo nasilony ból piersi można leczyć hormonalnie, obniżając stężenie prolaktyny (hormonu stymulującego wzrost tkanki gruczołowej piersi). Jednak terapia ta wiąże się z  nieprzyjemnymi skutkami ubocznymi (nudności, bóle i zawroty głowy). Istnieją doniesienia, że wcieranie w piersi żelu z ibuprofenem (niesterydowy lek przeciwzapalny) prowadzi do znacznego zmniejszenia dolegliwości.

UWAGA!

Ból piersi pojawiający się bez związku z cyklem miesiączkowym, o charakterze ostrym, piekącym jest zazwyczaj wynikiem urazu, infekcji (ropień, półpasiec), zapalenia stawów żebrowo-mostkowych (zespół Tietza), zapalenia opłucnej i innych chorób. Istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że taki ból jest związany ze zmianami nowotworowymi, ale warto wówczas zasięgnąć porady lekarza.

WYCIEK Z BRODAWKI SUTKOWEJ

Wydzielina z brodawki sutkowej pojawiająca się u kobiety po okresie karmienia nie zawsze jest oznaką choroby, ale wymaga konsultacji z lekarzem.

Małe ilości wydzieliny o wyglądzie mleka lub surowicy często pojawiają się u kobiet przyjmujących doustne środki antykoncepcyjne lub inne leki, w tym uspokajające. Najczęściej mlekotok jest spowodowany hiperprolaktynemią, która jest objawem mikrogluczolaka przysadki mózgowej. Krwisty wyciek z brodawki jest najczęściej objawem brodawczaka lub raka. Brązowa lub zielona wydzielina zdarza się wśród kobiet z torbielowato-włóknistą chorobą sutka.

W razie wycieku z brodawki sutkowej konieczna jest wizyta u lekarza ginekologa i ustalenie przyczyny dolegliwości oraz rodzaju leczenia.

ZAPALENIE GRUCZOŁU SUTKOWEGO

Schorzenie to pojawia się najczęściej w pierwszych tygodniach karmienia noworodka. Bakterie wnikające w głąb piersi przez uszkodzenia brodawki sutkowej, przy równoczesnym zaleganiu mleka, doprowadzają do rozwoju stanu zapalnego. Pojawia się gorączka, ból, zaczerwienienie i  obrzęk piersi. Leczenie polega na podawaniu antybiotyku. W  przypadku powstania ropnia lub ropowicy piersi konieczne jest nacięcie i drenaż ropnia.

ZMIANY ŁAGODNE W SUTKU

Nie każdy guz piersi jest rakiem, tj. nowotworem złośliwym. Na jeden nowotwór złośliwy przypada dziesięć innych łagodnych i  niegroźnych. Łagodne zmiany w sutku są bardzo częste i pojawiają się już o kobiet przed dwudziestym rokiem życia.

Jedną z najczęstszych zmian łagodnych są gruczolakowłókniaki, które powstają w wyniku rozrostu tkanki gruczołowej i włóknistej. Zmiany te umiejscowione są najczęściej w górnych kwadrantach sutka. Mają postać dobrze odgraniczonego, elastycznego, bezbolesnego, łatwo przesuwalnego guzka o średnicy 1-3 cm. Gruczolakowłókniaki nie zwiększają ryzyka zachorowania na raka piersi, jednak zaleca się ich usunięcie, ponieważ mogą osiągnąć wielkość 10-20 cm (w czasie ciąży lub przyjmowania środków antykoncepcyjnych).

U kobiet w wieku 45-55 lat często występuje dysplazja torbielowato-włóknista, charakteryzująca się występowaniem licznych lub pojedynczych torbieli w  miąższu sutka. Większość z  nich jest bezobjawowa, niektóre mogą objawiać się niewielkimi dolegliwościami bólowymi lub wzmożoną tkliwością piersi przed miesiączką. Choroba ta jest efektem przewlekłych zaburzeń hormonalnych, stąd konieczne jest wykonanie badań stężenia hormonów (m.in. estradiolu, progesteronu, testosteronu, prolaktyny, hormonów tarczycy).

W sutku mogą również pojawiać się torbiele, które są wyczuwalne zazwyczaj jako elastyczny guz. W razie potwierdzenia obecności torbieli badaniem USG, należy ją nakłuć, a  uzyskaną treść zbadać pod kątem obecności komórek nowotworowych. W zmianach drobnotorbielkowych, jak i w dużych torbielach może rozwijać się rak sutka.

RAK PIERSI

Rak piersi jest jednym z najczęstszych i najgroźniejszych nowotworów złośliwych u kobiet. Ryzyko zachorowania na raka piersi wzrasta wraz z wiekiem, a najwięcej zachorowań występuje pomiędzy 50 a 70 rokiem życia.

Główne czynniki ryzyka zachorowania na raka piersi to:

•  mieszkanie w mieście
•  wczesny wiek pierwszej miesiączki (przed 12 r.ż.)
•  późny wiek menopauzy (po 55 r.ż.)
•  wysoki status socjoekonomiczny,
•  pierwszy poród po 30 r.ż.
•  otyłość
•  łagodne zmiany w sutku,
•  niezachodzenie w ciążę
•  rak sutka u najbliższych krewnych,
•  napromienianie

Przed rozwojem raka piersi chroni karmienie (nawet krótkotrwałe) piersią.

Stosowanie hormonalnej terapii zastępczej zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi o około 6% a przy okresie stosowania ponad 10 lat ryzyko wzrasta do 30%.

DIAGNOSTYKA GUZÓW PIERSI

•  Mammografia jest metodą badania sutka promieniami rentgenowskimi wykorzystującą różnicę pochłaniania promieniowania przez tkankę gruczołową i tłuszczową stosowaną w celu wykrycia i rozpoznawaniu zmian w piersi. Za pomocą mammografii można wykryć guzki lub inne zmiany i  nieprawidłowości w  piersi w  bardzo wczesnym etapie.

Przesiewowe badania mammograficzne wykonuje się u kobiet:

•  w wieku 35 - 50 lat co 2 lata
•  po 50 r.ż. co roku
•  jeśli rak piersi wystąpił u krewnej pierwszego stopnia przed 35. r.ż.- mammografię należy wykonać wcześniej
•  otrzymujących hormonalną terapię zastępczą - mammografia co rok.

W przypadku stwierdzenia w  mammografii podejrzanej zmiany w sutku należy wykonać nakłucie (biopsję) guzka.

• Badanie USG -  pozwala na odróżnienie litego guzka od torbieli i jest przydatne w przypadku trudności w  zlokalizowaniu guzka, kiedy tkanka gruczołu piersiowego jest zbyt gęsta, aby można było wykonać mammografię.

USG sutków zalecane jest:

•  u kobiet młodych, z obfitym utkaniem gruczołowym piersi,
•  u kobiet w ciąży, w okresie laktacji (w celu uniknięcia napromieniowania),
•  u chorych, u których wyczuwalny palpacyjnie guz piersi nie uwidocznił się w badaniu mammograficznym,
•  jako badanie pomocnicze w  różnicowaniu między guzem litym a torbielą sutka.
•  przy wykonywaniu biopsji sutka.
•  Samobadanie piersi

Badanie palpacyjne powinno obejmować zawsze oba sutki i węzły chłonne po obu stronach ciała. Szczególną uwagę należy zwrócić na górny i  boczny kwadrant gruczołu piersiowego, ponieważ około 50% złośliwych nowotworów sutka jest zlokalizowanych właśnie tam. Najlepiej (u  kobiet miesiączkujących) badać piersi w  pierwszym tygodniu po zakończeniu miesiączki.

Szczególną uwagę podczas badania piersi należy zwrócić na:

•  bardziej niż dotychczas widoczne przez skórę naczynia żylne
•  zmiany w kolorze lub strukturze skóry
•  zmiany wielkości lub kształtu jednej z piersi
•  dołki, zaciągnięcia lub owrzodzenia brodawki bądź skóry na piersi,
•  zmiany kształtu lub zarysu brodawki
• zmiany w wyglądzie brodawek, takie jak np. zaczerwienienia, strupki, wciągnięcia, łuszczenia naskórka
• krwawienie lub wyciek wydzieliny

z brodawek

•  obrzęk ramienia
•  skóra podobna do „skórki pomarańczy"
•  obecność nowego guzka, który nie znika po miesiączce i nie reaguje na zmiany hormonalne cyklu menstruacyjnego

 



Źródło: www.doz.pl