Cellulit nie jest greckim bogiem jak z jednej z polskich komedi. To poważny problem dla wielu kobiet.


Cellulit, to pojęcie znane wszystkim kobietom. Aż 80% pań po 25 roku życia (chociaż miewają z nim problemy nawet nastolatki) doświadcza tej przypadłości. Schorzenie ma jeszcze inną nazwę: skórka pomarańczowa, ponieważ skóra przez nie zaatakowana swoim wyglądem przypomina skórkę tego aromatycznego owocu. Cellulit przybiera różne stadia, mniej lub bardziej zaawansowane. Sprawdź, jaki jest twój typ.

Jeszcze w połowie XX wieku kobiety praktycznie nie znały tego defektu, bo cellulit prawie nie istniał. Wszyscy spożywali nieprzetworzoną chemicznie żywność, bo innej po prostu nie było. Ten fakt od razu doprowadził do wniosku, że za cellulit odpowiedzialna jest dieta. Termin pojawił się 150 lat temu we Francji, ale w mediach zaczęto o nim informować dopiero w drugiej połowie lat sześćdziesiątych XX wieku.

O ile pojęcie cellulitu zna każda kobieta, o tyle mało która wie, że ma on niejedno oblicze. Niemal każda z pań bez problemu rozpozna cellulit, każda wypatruje z niepokojem podskórnych grudek i nierówności oraz zgrubień. Czasami problem jest tak duży, że jest widoczny na pierwszy rzut oka, czasami, żeby zobaczyć cellulit trzeba nieco skórę ścisnąć. Schorzenie nie atakuje całej skóry, a najchętniej umiejscawia się na udach, pośladkach i biodrach, bardzo rozległe schorzenie może atakować również ramiona.

Cellulit został zbadany i podzielony na trzy typy 1. Cellulit tłuszczowy, zwany też lipidowym Jego główną przyczyną jest gromadzenie się w skórze i tkankach kwasów tłuszczowych. Tworzą się z nich trójglicerydy. I do tego momentu nie jest to jeszcze problem. Problem pojawia się w chwili, gdy organizm nie potrafi rozłożyć i wydalić tych związków z organizmu. Trójglicerydy i dodatkowo cukry zaczynają się gromadzić w komórkach tłuszczowych. Na skórze pojawiają się widoczne grudki i wgłębienia. Cechą charakterystyczną tego typu cellulitu jest to, że nawet przy lekkim ściśnięciu skóry odczuwalny jest wyraźny ból.

Ten typ cellulitu związany jest z nadwagą i często dotyka panie, które ciągle tyją i chudną. Najczęściej zmiany obserwuje się na skórze ud, pośladków oraz bioder.  Cellulit tłuszczowy jest najbardziej oporny na leczenie. Bardzo często wymagana jest zupełna zmiana diety i duża ilość ruchu oraz zabiegi kosmetyczno-lecznicze.

2. Cellulit wodny, zwany też obrzękowym

Najczęściej ten typ cellulitu atakuje młode szczupłe dziewczyny, ale jest również spotykany w każdym wieku, także przy nadwadze. Powodem jego powstania są zaburzenia krążenia krwi i limfy. Przyczyną powstania tej odmiany jest zaburzona gospodarka hormonalna. Generalnie w cyklu miesięcznym kobiety następuje odkładanie wody i tłuszczu, jako zapasów potrzebnych przy ewentualnej ciąży. Jeśli do zapłodnienia nie dochodzi zapasy zostają z organizmu usunięte – przy zaburzeniach hormonalnych tak się nie dzieje i zgromadzone zapasy pozostają w komórkach tłuszczowych, a co miesiąc dostarczane są nowe porcje. Cellulit wodny jest mniej widoczny, ale powoduje dyskomfort w formie ociężałości i uczucia napęcznienia.

3. Cellulit cyrkulacyjny

Jest połączeniem cellulitu wodnego z tłuszczowym.

Wyróżniamy również klasyfikację cellulitu ze względu na twardość skóry

A. Twardy

Powstaje przede wszystkim u młodych kobiet. Widoczny jest, gdy ściśniemy skórę. Należy leczyć ten typ cellulitu, bo ma on tendencję przekształcania się w stan cięższy.

B. Wiotki

Typowy dla kobiet po czterdziestce. Tu decydującym czynnikiem jest mała aktywność ruchowa powiązana ze spadkiem napięcia tkanek, który jest typowy dla wieku. Bardzo często pojawia się po schudnięciu.

C. Obrzękowy

Uznawany jest za najcięższą postać cellulitu. Na szczęście spotyka się go dość rzadko. Daje on typowe objawy: opuchnięte, bolesne nogi, na których skóra staje się cienka i blada.

To jednak jeszcze nie wszystko, co należy wiedzieć o cellulicie. Żadna kobieta czy dziewczyna nie kładzie się spać z gładką skórą, a budzi z cellulitem. Schorzenie, gdy się pojawia jest praktycznie niewidoczne, by w ostatnim stadium zaowocować zmianami utrudniającymi życie. A oto fazy powstawania cellulitu:

     I faza:

Skóra wydaje się gładka i normalna, widoczne są tylko niewielkie zmiany po naciśnięciu skóry. Z medycznego punktu widzenia jest to moment, w którym zmienia się na niekorzyść przepływ krwi w żyłach – pojawia się zastój krwi, wzrasta przepuszczalność żył.

     II faza:

Na skórze widoczne stają się zagłębienia. Jest to faza, w której pojawia się obrzęk, ale nie powoduje on jeszcze dyskomfortu w poruszaniu się.

     III faza

Przy każdym, nawet lekkim napięciu mięśni widać głębokie zmiany – skórka pomarańczowa jest bardzo widoczna.

     IV faza

Na tym etapie skóra usłana jest grudkami, guzkami, drobnymi wgłębieniami. Jest to stan patologiczny. Cellulit zaatakował, mówiąc w uproszczeniu, naczynia żylne, komórki tłuszczowe i tkankę łączną. Nasila się obrzęk.

     V faza

Następuje wzrost zmian patologicznych. Pojawiają się dolegliwości bólowe, które czasami uniemożliwiają swobodne poruszanie się. Obrzęk potrafi być tak duży, że uniemożliwia zginanie nóg w kostkach i w kolanach.

Warto bacznie obserwować swoje ciało i po zauważeniu pierwszych objawów cellulitu wypowiedzieć mu wojnę. Nie można liczyć na to, że poprzez same, nawet najnowocześniejsze zabiegi w gabinetach lekarskich czy kosmetycznych pozbędziemy się tego schorzenia skutecznie i raz na zawsze. Cellulit związany jest z dietą i trybem życia i dzięki zmianom w tym zakresie możemy z nim wygrać. Należy spożywać jak najmniej przetworzonej żywności, dbać o dobre trawienie i ćwiczyć przynajmniej 20 minut dziennie.

Zabiegi, masaże i kosmetyki na pewno pomagają w pozbyciu się zmian, ale nie powodują powstrzymania pojawiania się nowych – tu tylko może pomóc wspomniana zmiana stylu życia.

Uwaga! Nie należy mylić dwóch pojęć: cellulitu z cellulitisem.

Cellulit to omówione powyżej zmiany w nieprawidłowym rozmieszczeniu się tkanki tłuszczowej. W większości faz może być i jest uznawany głównie za defekt natury kosmetycznej, chociaż zaniedbany może dawać objawy chorobowe. Cellulitis z kolei to choroba będąca wynikiem zakażenia bakteryjnego po zranieniu lub ukąszeniu przez owada. Powstaje wówczas stan zapalny skóry na ograniczonym obszarze. Mogą pojawić się mdłości, ból i zawroty głowy. Stan taki często wymaga leczenia antybiotykami i po wyleczeniu nie ma charakteru nawrotowego.

 


Źródło: www.kobieta.wp.pl