Ja jestem Ja tu codziennie zagladam, choć ostatnio nie bardzo miałam wenę do pisania na forum.Jestem ciągle poddenerwowana , poza tym mam trochę problemów rodzinnych ,ale mam nadzieję że wszystko się jakoś ułoży.
Asiu kochana nie daj się zdominować przez to choróbsko.Wszystko jeszcze przed tobą, małżeństwo, rodzina, dzieci...Wytłumacz swojej psyche że nic cię nie obchodzą te dolegliwości bo tak naprawdę to tylko są w Twojej głowie.Ja tego nie zrobiłam i teraz muszę odcierpieć, choć czasem jest mi wszystko jedno co będzie dalej.Gdyby nie dolegliwości somatyczne to olałabym całą tę nerwicę, bo zrobiła ze mnie niewolnicę .
Buziaki dla wszystkich

wiecie co??od niedawna biore Zomiren to jest na bazie aplozalmu...i powiem wam ze jest troche lepiej...bynajmniej nie jest tak strasznie jak bylo.z tym ze ten lek uzaleznia cholercia....najgorsze jest to ze chyba jezeli i sprawy lozkowe to tez mnie troche chamuje...hehhemoj chlop to ma sie ze mna..jak nie urok to...hehheheh...Ktos bral z Was zomiren???odzywac mi sie tam!!!pozdrawiam

no wezcie mnie nie zalamujcie ludziska...czekam na wasze wypowiedzi

Witam wszystkiech!
Asiu ja ci nie doradze z lekami bo juz od dawna nic nie zazywam! Badz ostrozna z zazywaniem bo jak sama piszesz uzaleznia! Zomirenu nie znam...ale jezeli jest typowo przeciwlekowy, to zeczywiscie za czesto i za dlugo go nie bierz! jezeli chodzi o sprawy luzkowe...to zeczywiscie wiele lekow z tej lini wlasnie tak dzialaja...obnizaja libido Asiu...lepsza psychoterapia...jak tylko bedziesz mogla to skorzystaj!
Pozdrawiam serdecznie

Hej jestem tutaj nowa. Myślałam,że juz radzę sobie z tą nerwicą. Jednak znów pojawiły się gorsze dni, boli mnie wlewym boku, puls 100 Mam już tego dość, powiedzcie jak sobie z tym radzić, żeby nie zwarjować. Jeśli ktoś bedzie chciał pogadac bedzie mi miło.

Witam Cię serdecznie i mam nadzieję, że na długo u nas zagościsz.

Witam Cie dota81 serdecznie...nie martw sie tu znajdziesz ludzi ktorzy pomoga zrozumiec Ci Twoja chorobe...nam tez nie jest lekko..ale wlasnie tu sie wspieramy i mam nadzieje i Ciebie tez wesprzemy...pozdrawiam

Dziękuje jesteście bardzo mili. Ja z chorobą borykam się od roku. Na początku prawie nie wychodziłam z domu, zrezygnowałam z pracy, Leczyłam się i teraz jest tak w miare. Jednak są takie dni jak ten. Najbardziej martwi mnie serce, bo jak długo może tak walić

dota81...Walic bedzie dopuki bedziesz zyc;) gorzej gdyby nie bilo:p nie no to akurat byl zart ale ja tez mialam swojego czasu taki objaw...serce ciagle mi walilo...ciagle je czulam...ale u mnie objawy nerwicy zmieniaja sie bardzo...ja juz sama za soba nie nadazam wiec nie martw sie jeszcze nie jest z Toba tak zle...chyba ze nie wypisalas wszystkich objawow...pozdrawiam
z

Całe życie walczyłam z nerwicami-łykałam mnóstwo
lproszków.To był błąd.Leki owszem,ale nie bezgranicznie,bo więcej szkody niż pożytku.Uświadomić,co jest źródłem nerwów.Albo jakoś je omijać,olać,albo rozładować.Praca na działce,ruch na świeżym powietrzu,nowy ciuszek,kosmetyczka,fryzjerka,dobra koleżanka.Dystans do problemów jest konieczny!To naprawdę działa

Mąż tez mi tak mówi Tak miewam uczucie że zaraz zemdleje,bezsenność, teraz juz mniej, straszne lęki przez które bałam się wychodzić z domu Staram sie nie brac już żadnych leków, jedynie jakies ziołowe np walidol, ale czasem musze siegnąć np po laxotan. Próbowałam zając czyms czas i mysli ale to nie takie proste,ale trzeba próbować Pozdrawiam

Mieszkam na wsi, świeżego powietrz nie brakuje, ale co to pomaga jak człowiek budzi się rano roztrzęsiony itd Fakt dystans do problemów jest potrzebny, bo zamartwiajac sie cały czas wogóle bym z tego łózka nie wstała. Choidziłam ostatnio do psychterapeuty, który powiedział że pierwsze są mysli, a pózniej złe samopoczucie Życze wszystkim samych pozytywnych i spokojnych snów

Psychoterapia też jest dobra.Psychoterapeutka mnie podbudowała,podkreślila jakieś tam moje plusy,osiągnięcia,powiedziała np.,że inni mogą czegoś tam mi pozazdrościć,że mają gorzej,więc jej uwierzyłam i inaczej spojrzałam na to wszystko.

Witam.
Co do tej nerwicy to uważam że najlepiej ja zacząć leczyć na samym początku gdy zostanie zdiagnozowana, nie bać się brać leków bo lęk ma to do siebie że się zakorzenia, a później ciężko się go pozbyć.Ja żałuję że na początku leczenia gdy tylko mi sie polepszyło odstawiłam leki bo poczułam się dobrze, to był mój błąd bo nerwica wróciła i uderzyła z podwójną siłą.Jeśli chodzi o zamartwianie się to faktycznie trzeba mieć dystans do swoich problemów, ale czasem to jest niezależne od człowieka, myśli same przychodzą do głowy i tak trudno się ich pozbyć.
Pozdrawiam i życzę wszystkim siły do walki z tą chorobą.

Hej
Też uważam, że na smym początku tej choroby, kiedy widzimy że sami nie dajemy rady i zaczniemy leczenie ważne jest żeby leki brac systematycznie. Tyle że jeszcze trzeba trafić na dobrego i właściwego lekarza. U mnie nie było to takie proste, a do tego leki mnie przerażały, bałam się uzaleznienia starałm się brać je jak najrzadziej i poprostu cierpiałam. Trzeba poprostu wybrać się do psychiatry i sarac się mu zaufać. Kiedy wyjdzie się juz na prostą, tzn tak jak u mnie zacznie sie wychodzić z domu, kiedy lęki sa juz coraz zadziej, leki sa w razie potrzeby. Tylko tak naprawde każdy chce sie pozbyc tej choroby raz na zawsze, ale tego to nie wiem jeszcze jak zrobić, ale moż razem uda nam się do tego dojść Pozdrawiam

Witajcie, jestem tutaj od dzisiaj i bardzo się cieszę, że jesteście, bo to znaczy że nie zwariowałam. W 2001 r. lekarze przebadali mnie od stóp do głów i stwierdzili – nerwica wegetatywna. Dostałam jakieś tabletki, które brałam przez tydzień. Po tygodniu dostałam okropne sensacje żołądkowe, biegunkę. Wyszłam z tego dzięki lekarzowi-Chińczykowi, który poprzez akupunkturę i inne zabiegi wyciągnął mnie z tego. Nigdy więcej leków na nerwicę już nie wzięłam. Niestety problemy z jakimi przez ostatnie lata się borykam spotęgowały u mnie objawy nerwicy. Staram się sobie radzić sama. Kiedyś uczestniczyłam w kursie Silvy – to mi przy tej nerwicy bardzo pomaga – na przykład w chwili gdy prowadzę samochód i to cholerstwo mnie dopada po prostu wmawiam sobie, że nic mi nie jest – to tylko nerwica. Po kilku minutach zmagań to pomaga. Niestety ostatnie tygodnie to pasmo niepowodzeń, poczucia niskiej wartości i odczucia, że już nie potrafię nic mądrego wymyślić i chwilami nie wiem czy to nerwica czy rzeczywiście dopadła mnie choroba. Dopiero od niedawna zaczęłam przyznawać się bliskim, co mi się dzieje i zaczęłam szukać w Internecie informacji o tej chorobie. I powiem Wam, że naprawdę mi ulżyło, że nie tylko ja mam takie dolegliwości. Natomiast zastanawiam się czy jest możliwe leczenie nerwicy akupunkturą albo hipnozą? Co Wy na to? Pozdrawiam Was wszystkich bardzo serdecznie

Julio, życzę powodzenia i wszystkiego dobrego, bądż dobrej myśli

Hej
Głowa do góry Julia, powoli dojdziesz do siebie, ale właśnie teraz w tych gorszych momentach popros o pomoc najblizszych. Nawet zwykła rozmowa z kimś bliskim moze uspokoić nerwy chociaż na chwile.
Tez kiedys zastanawiałam się nad leczeniem hipnozą, ale tak szczerze powiem za bardzo nie wiem czy to wogóle pomaga i gdzie szukać takiej pomocy. Jesli ktos ma doświadzcenie w tej kwesti proszę o podzielenie się. Jeśli możesz to prosze napisz jak wygladało u ciebie leczenie przez akupunkture i to leczenie Silvy. Mi najbardziej dokucza przyspieszone bicie serca,często zaczynam się bać że w końcu dostane jakiegoś zawału. Jednak nic sie nie dzieje więc muszą byc to nerwy. trzymaj sie Pozdarwiam

Julia ja już chyba wszystkiego próbowałam, nawet chińskiej medycyny, dostałam jakieś obrzydliwe zielsko i to piłam, niewiele pomogło.
U mnie była podobna sytuacja jak Ty opisujesz, nikt nie wiedział co mi jest , niby wyniki miałam ok. ale czułam się jak wrak człowieka.Teraz gdy już od dłuższego czasu biorę leki jest trochę lepiej, tylko męczy mnie ta fobia lękowa, tak mi utrudnia życie.
Mam nadzieję że szybko z tej choroby się wyleczysz.
Pozdrawiam cieplutko

Witam

Julka nie jestes sama,wszyscy zmagamy sie z takimi problemami..;dlatego u nas znajdziesz wsparcie...a co najwazniejsze ZROZUMIENIE.kurcze mam nadzieje ze kiedys spotkamy sie wszyscy na forum pt.Wygralam(em) walke z nerwica...och to by bylo niebo na ziemii...ale niestety dalej sie z nia zmagamy...pozdrawiam
P.S. najgorsze ze koncza mi sie juz tabletki a jestem w belgiii!!!