Jestem, jestem, JEZYDZIE
Jak ktoś chce do mnie pisać to zapraszam
hassin@interia.pl

Czesc.
Mało osob pisze , moze ta pogoda tak działa. Ja odkryłam chyba w koncu moj problem - to jest mój dom. Wyjechałam na trzy dni razem z córka i było cudownie, dzis juz niestety wracam i juz miałam nieprzespaną noc, zle sie czuje. A taka byłam pogodna przez te kilka dni

Mnie też kilka dni nie było, a teraz jeszcze parno się zrobiło, ale myślę, że będzie lepiej z tym pisaniem

Pierwszy mityng Anonimowych Neurotyków odbędzie się w tą niedzielę o godz. 17:00 (więcej informacji na stronie www.anonimowineurotycy.republika.pl) Mityng jest organizowany przez Jezyda z tego forum oraz przeze mnie - Hassina. Zapraszamy

Miałem w życiu kilka poważnych epizodów depresyjnych (poza tym żyję z nerwicą), imałem się wielu sposobów, aby sobie pomóc od farmakologii (4 lata) po różne formy terapii grupowej i indywidualnej a także terapii nazwę ją "dziwną i groźną", kiedyś wierzyłem, że nerwica jest wynikiem niewłaściwego funkcjonowania neuroprzekaźników w moim mózgu a więc ja JEZYD MIAŁEM prawo być niejako depresyjny, ponieważ miałem za mało serotoniny - tak myślałem; dodatkowo mam torbiel w mózgu być może także przyczyniałaby sie do wahań nastroju. Dawałem sobie prawo do bycia neurotycznym, bo byłem wadliwie skonstruowany - tak myślałem. Kiedyś walczyłem z nerwica i z lękiem kopę lat żarłem prochy (około 4) cierpiałem także na bezsenność, oczywiście nachodzą mnie teraz lęki, ale to już "mniejszy kaliber" potrafię je rozbrajać; kiedy moje lęki wyszły niejako na powierzchnię (poznałem je, stały się bardziej świadome) nauczyłem się także neutralizować je przez racjonalne rozmowy "z samym sobą" a zatem nie uciekam przed nimi, ale dyskutuję z nimi (wchodzę w nie); dużo także daje podzielenie się lękami i obawami nawet najbardziej zdawałoby się "głupimi" z drugim człowiekiem; opinia drugiego także pomaga go (lęk) zdetonować; oczywiście mi pomagają także grupy wsparcia, na które biegam (samopomocowe) kontakt z innymi podobnymi naprawdę pomaga, dlatego także i tu jestem;).
Te takie myślenie, jakie było we mnie kiedyś sadze, że doprowadziłoby mnie do samobója albo kaftana; na szczęście uwierzyłem w siebie i uznałem, że moja nerwica JEST TYM, CZYM JEST, czyli moimi objawami, rok czasu pracowałem z terapią behewioralno-poznawczą rozbijałem swoje złe myśli na czynniki pierwsze i szukałem w nich DOBREGO (funkcjonowania); dodatkowo ciężka praca z oddechem (musiałem go sie uczyć od podstaw), treningiem Jacobsona; Schultza, TAI CHI ROŻNYMI FORMAMI RELAKSACJI (TO NASTĘPNE TRZY LATA); wszystko to doprowadziło do tego, że nawroty dużego epizodu nerwicy i depresji nie mam chyba od dwóch lat; małe są, ale to „Pikusie”, mam w Glowie zapisany model jak rozprawić się sie z tymi myślami i to działa, ale tylko wtedy, gdy nie jestem głodny, osamotniony zły i zmęczony (program HALT). Sympatyzuję z ruchami samopomocowymi dwunastokrokowymi; chodzę na AA i NA no i teraz na Anonimowych Neurotyków od przyszłej niedzieli zapewne;).

















Pozdrawiam wszystkich serdecznie i życzę pogody ducha

a mnie dlugo nie bylo bo mam duzo pracy a czuje sie ok tylko senna bardzo za tydzien lece do polski na 2tyg i sie tak ciesze

Jezyd gratuluję i podziwiam Ale skąd wziąć na to wszystko siłę i czas?:o) No i jak się dowiedzieć o tych wszystkich metodach i technikach? Pozdrawiam:P

Jakoś sam na nie wpadałem i odnajdywałem, teraz z perspektywy czasu myślę że to była dobra droga do spokojniejszego umysłu i do praktyki medytacji, nie miałem na poczatku żadnej pomocy poza moja żoną no i wtedy 4 letnią córką, ba byłem nawet jedynym żywicielem rodziny, było cięzko na poczatku ale warto było wtedy cierpieć....

Ja juz oddechy opanowałam i faktycznie bardzo pomagaja, przy ataku

Napisali o nas w prasie polecam artykuł ;)

http://miasta.gazeta.pl/plock/1,35681,6853771,Jest_grupa_wsparcia_dla_neurotykow.html