Jolu pogadaj z nim i udowodnij, że dobra nauka nie musi powodować wyobcowania, może chodzić na wagary, mieć super kontakt z rówieśnikami nie tracąc przy tym tego co ma w głowie bo to jego przyszłość i to właśnie tym połączeniem może zaimponować grupie, dziewczyny chcą wyluzowanych chłopaków ale nie nieuków - powiedz mu to bo to dobra motywacja w tym wieku

Witam!<br>
Wczoraj grasowałam w Szczecinie,pogoda piekna padać zaczęło wieczorkiem.A dziś u mnie chłodno i pochmurno.<br>
Jeszcze tylko do niedzieli zwariowany czas,później trochę więcej luzu.Mam problem z synem i muszę jakos przemysleć i poszukać rozwiązania.Chodzi do drugiej gimnazjalnej.Bardzo opuścił się w nauce(test kompetencji napisał z 39 punktami na 40 możliwych).Zaczęłam dociekać przyczyn,bo trudny wiek 15-to latka.Po rozmowie z wychowawczynią,poradziła a wręcz nakazała zabranie syna z tej szkoły.Powiedziała,że od 35 lat pracy jeszcze nie trafiła na taką klasę.Uczniowie "przebijają " się głupotą!!!Jak ktoś wychodzi powyżej średniej klasowej to po prostu jest wyśmiewany itp.Tłumaczę dziecku,że uczy się dla siebie,nie dla mnie czy kolegów,ale jakoś chyba mało przekonująca jestem. Trafia mnie już szlag,bo ma duży zasób wiedzy i mimo ocen,które o zawał mnie przyprawiają jest jednym z najlepszych uczniów w klasie.Rozważam przeniesienie do innej szkoły.I w sumie już sama nie wiem czy dać mu skończyć to gimnazjum i posłac do szkoły sredniej z dala od dotychczasowych kolegów?Czy przenieść i zmienić towarzystwo w ostatnim roku.Wiem,że on sam musi zrozumieć,ale mam mętlik w głowie.Podpowiedzcie coś proszę.