Choroby, Klimakterium: Jak Wasi bliscy odbierają Twoje klimakterium, czy możecie liczyć na ich wsparcie i pomoc?

U mnie niedawno zaczęły się dolegliwości zaburzenia snu wybuchy gorąca rozdrażnienie huśtawka nastroju..
Zaczęłam od męża od poważnej i rzeczowej rozmowy i od "uświadomienia" go w jaki sposób może mi pomóc.
Na problemy ze snem pomogła mi melatonina i herbata z melisy.;udało mi się "zlikwidować" stres wyjaśniła się nieprzyjemna sytuacja która bardzo mnie stresowała..
Mąż dzielnie mnie wspiera; jest dla mnie czuły ;seks daje mi zadowolenie.
Córki miłym słowem(bo są poza domem)i często telefonujemy..
Najbardziej kontakt w necie takie wesołe pisanie wprowadza mnie w miły nastrój i cały dzień cudownie się czuje .Prowadzę bardzo aktywny tryb życia i zdrowo się odżywiam ;dieta środziemnomorska..

Klimakterium, to zmiany w organiźmie kobiety nie do pozazdroszczenia. Fala gorąca, duszności, brak snu, rozdrażnienie.....złośc na cały świat. To tylko kropla z tego co dzieje się z kobietą w tym czasie.

Powinno się pomagać , dobrym słowem, ciepłem., akceptacją...a przede wszystkim zrozumieniem.

Co pomaga w tych chwilach, na pewno bliskość międzyludzka.....

Nie zazdroszcze płci pięknej w tym okresie ale tak jak Beato piszesz, ważne jest zrozumienie i bliskość.

Dokładnie. Czasem wystarczy tak mało...żeby kobieta poczuła się dowartościowana w tym okresie, ale no niestety płeć przeciwna nie zawsze umie zrozumieć co przeżywa się .Dlatego trzeba rozmawiać, być otwartym.......

Ja dostałam gwarancję że zawsze mogę liczyć na męża i dzieci przy tym jak zdiagnozowano u mnie chorobę ,więc o klimakterium nawet szczerze powiem nie myślałam pod kątem dolegliwości.Uważałam to za normalny proces w życiu kobiety .......jednak pewne procesy to mnie zasmucały , czułam smutek i to że czas mija , lecz starałam się nie rozpamiętywać i biadolić nad sobą .Rekompensowałam sobie te chwile zakupami i to bardzo mi pomagało,stan psychiczny jest w tym okresie bardzo ważny ... trzeba sobie samej pomagać aby nie wpadać w niepotrzebne stresy.Pewnie byłam dziwna pomimo samokontroli bo syn stwierdził,że znowu jestem taka jak kiedyśto znaczy że coś nie tak było ,ale nigdy w tym czasie nie miałam przykrości od bliskichŻyczę każdej kobiecie takiej komfortowej sytuacji w tym trudnym okresie

Najbardziej się cieszę i jestem z siebie zadowolona że nauczyłam sie rozmawiac o tym co mnie potrzeba bo zawsze żylam dla innych i w wiecznym stresie...
Teraz umiem o siebie zadbać ; dużo daje wiedza której w necie dużo; tylko najgorzej zastosować a ja dzielnie zmieniam nawyki...
Najgorszy jest stres..udalo mi sie rozwiązac kilka nieprzyjemnych spraw...
Zonia podoba mi się Twoje podejście do tego przedziału w życiu kobiety.....

Zatem pozostaje się jedynie cieszyć z tego co piszesz a powiedz o jakich sprawach było Ci najtrudniej rozmawiać z bliskimi w okresie menopauzy?

[quote]Nie zazdroszcze płci pięknej w tym okresie ale tak jak Beato piszesz, ważne jest zrozumienie i bliskość. [/quo
Marcel ale mężczyzni tez przechodza taki okres w swoim zyciu czyli andropauze i jak wiedze w swoim otoczeniu niektórzy przechodza ten okres niespokojnie . W przypadku kobiety objawy sa bardziej widoczne odczywalne namacalnie czyli zaburzenia w miesiączce uderzenia goraca i tp. a u mężczyzn objawia sie inaczej i oni z reguły sie nie przyznają że to ich dotyczy. Ja stosuje hormonalna terapie zastępczą która zalecił mi swego czasu ginekolog i nie odczuwam specjalnie dolegliwości zwiazanych z klimakterium . Wsparcie męża zawsze mam chocby ze względu na obecna sytuacje a rozmawiamy zawsze szczerze nigdy nie ukrywałam przed nim swoich dolegliwości . Kiedys powiedzieliśmy sobie ze jestesmy ze soba na dobre i na złe i tak trzymamy, a ze czas leci na to nie ma rady, trzeba po prostu z tym sie pogodzic i cieszyc sie tym co przed nami. Każdy okres w życiu jest inny i trzeba go przeżyc a jak sie ma tę drugą połowke zawsze jest rażniej

Mądre słowa Danusiu i wiem także, że u mężczyzn jest podobny okres choć zazwyczaj mówi sie o nim mniej bo łagodniej przechodzi... rozumiem, że stosujesz plastry, tak? Nie obawiasz się raka?

Tak stosuje plastry a raka...
Jestem w grupie zagrożonej bo oboje rodzice zmarli na te chorobe , i lekarz który mi polecił hormony a było to z 10 lat temu powiedział ze one tez chronia mnie w jakis sposób przed zachorowaniem o ile nie byłam juz chora a nie byłam, a że naleze do grupy ryzyka jeżdze sytematycznie na badania genetyczne do Szczecina i narazie jest dobrze i mam nadzieje że tak zostanie. Próbowałam innych specyfiow na dolegliwości menopauzy / ziołowych/ ale w moim przypadku były nieskuteczne , więc wróciłam do plasterków.

Najtrudniej ze jestem rozdrażniona i mam wewnętrzny niepokój i żeby mąż mi ustępował bo zawsze tak bywało że to on przychodził z pracy zmęczony ..ja tez jestem zmęczona codziennymi obowiązkami...i zrozumiał moją huśtawkę nastrojów i był czuły i wyrozumiały..
I żeby zrozumiał że nie zawsze mam chęć na seks..

Zmienilam dietę ;codziennie rano gotuje sobie mieszanke kasz na mleku produkty razowe i dodaje mielone siemię lniane do surówek
zjadam dużo jabłek i surówek .kiszoną kapustę olej sojowy,kotleciki sojowe(różne są opinie że modyfikowana soja)bardzo aktywny tryb życia spacery jazda na rowerze.
Jednak dla mnie najważjniejsze to jak najmniej stresu i pozbycie się go zmniejszyło prawie całkowicie dolegliwości.

I jak pomaga dieta? Czy zawsze w okresie menopauzy kobieta nie ma ochoty na seks?

Wiecie co? Jestem po okresie przekwitania już 2 lata. Nie wiem co to są te uderzenia gorąca, bezsenność, drażliwość. Nie stosowałam żadnej terapii hormonalnej. Tak samo miała moja matka... Sama sobie zazdroszczę... I bardzo współczuje wszystkim cierpiącym kobietkom.

O już dawno nie pisałam więc czuje się wspaniale , nie mam żadnych dolegliwości .. hmm a nastroje , czasem zly dzień ale to rzadkość Z mężem się bardzo rozumiemy...a i na seks jest ochota
Dalej prowadzę aktywny tryb życia spaceruję z kijkami codziennie , na rowerku i na piłce ćwiczę ..
od tygodnia ćwiczę na hula hoop .
oby tylko jaka choroba mnie nie dopadła..