tak bardzo sie boje! prosze przeczytajcie! wiem ze sie rozpisalam ale to dla mnie wazne!

kochani mam takie problemy... do tej pory dało się z tym żyć.. były przez ostatnie 2 lata okresy w ktorych budzilam sie w nocy z brakiem oddechu (jakbym przy zasypianiu przestawala oddychac), czulam że moje serce nie bije, nie czulam swojego pulsu, wtedy panika sama rosla...choc probowalam sie uspokoic. czulam sie dziwnie. nie czulam przełyku, nie czulam swojego oddechu wogole (tak jakbym nic tam nie miala, znieczulenie i brak odeechu a przeciez oddychalam!) czulam sie jakby mnie nie bylo.. budzilam moja mame bo balam sie ze cos mi sie stanie wiec z nia jakos sie tak bardzo nie balam i zasypialam w koncu po jakims czasie o tabletce na uspokojenie i meilisie a rano juz objawow nie bylo! zero!
iu lekarza bylam - przepisano mi homeopatie. pomagala owszem..ale jakis czas. moja pani doktor ogolna nie rozumiala nasilenia problemu,bylam kilka razy. tak bardzo sie boje.

za jakies pol roku od pojawienia sie tych objawów dołączyle inne... te pojawialy sie czasem w ciagu dnia (mialam tak zaledwie kilka razy) wszystko w porzadku bylo i nagle zaczynalam sie czuc dziwnie..uczucie zaciskania obreczy na głowie, "wariujacy" wzrok tzn. bardzo zmeczone oczy jakby sie robily nie wiem jak to opisac.

Zatracały mi sie po chwili zmysly. przestawalam czujc Nie czulam ciepla zimna, tylko delikatnie, nie bylam wrazliwa na dotyk, i czulam sie jakby mnie nie bylo.

oczywiscie po jakims czasie przechodzilo jak sie uspokajalam.nie popadalam w panike.

w szkole dzien w dzien czuje sie zle, nby nic mi nie jest badania w porzadku a mi jest tak ;dziwnie', czuje sie taka oszolomiona, przestraszanoa... w szkole czuje sie zle

Czekoladowa ja nie jestem co prawda lekarzem, ale z tego co piszesz to mogą być objawy nasilajcej się nerwicy, u mnie było podobnie, tylko ze w nocy nie czułam pulsu i bicia serca, za to w dzień miałam wrażenie że wyskoczy mi z piersi, moja mama dzwoniła po pogotowie, bywało że przyjeżdżali 2-3 razy w tygodniu, i ten ucisk w głowie, mętny wzrok, zawroty głowy, no i brak apetytu, nie wiedziałam co się ze mna dzieje, żaden lekarz nie wiedział co mi jest....aż w końcu trafiłam do takiej starszej pani neurolog która postawiła diagnozę- silne zaburzenia neurowegetatywne.
I już wiedziałam że to nerwica, dostałam całą baterie leków, bo niestety, leki ziołowe, czy homeopatyczne na mnie nie działały, później już leczenie u specjalisty bo doszła do tego fobia lękowa....Co Ci mogę poradzić czekoladowa...niech lekarze porobią Ci przede wszystkim badania tarczycy, bo czasem to właśnie ona odpowiada za naszą chorobę i idź od razu do specjalisty, czyli psychiatry, on już pokieruje Twoim dalszym leczeniem, poza tym poczytaj o tej chorobie, Ty odbierasz wszystkie objawy jak w krzywym zwierciadle, wszystko jest wyolbrzymione i przerażające, ale tak nie jest, powiedz sobie że to tylko objaw choroby,nieprzyjemny ale od tego nie umrzesz.Lecz się dziewczyno bo czym dalej w las tym trudniej to wyleczyć.
Pozdrawiam cieplutko.

kochana to nerwic aja juz ja mam rok znam ja na wylot czuje kiedy mnie bierze atak a nawet jak nie mam atakow to czuje sie dokladnie tak jak naisalas jakby mnie wogole nie bylo indentycznie i mam to uczucie jakbym tracilka kontakt z rzeczywistoscia zoczami mam to samo do dzis dziwne widzenie dziwnie latajacy wirujacy wzrok ot samo a dodam jeszcze ze te objawy nie musza byc skutkiem samej nerwicy bo tak samo jak ty mam szumy uszne oraz chore zatoki wszystko od roku mam i te objawy sa ciagle tez chodzilam po lekarzach wzrok mam ok oczy zdrowe to zatoki a przy nerwicy jak zauwazasz drobne ziany to popadasz w panike i nie bierzesz po duwage ze to moze byc cos innego tylko nerwica ja tak mialam lecz sie bierz jakies leki uspokajace ja tak sobie poradzilam bez lekarza bralam ziolowe tabletki i mam non stop tysiac przeroznych objawow nerwicy i chorych zatok na poczatku bylam przerazona tk jak ty plkalam ze jestem chora powaznie albo umieram teraz juz wiem ze taj nie jest i trzeba z tym walczyc lecz zatoki pogodz sie z nerwica i tez ja lecz moim zdaniem wyjscia nie ma ja tak walcze caly czas chociaz mam dosyc ale pamietaj poddac sie to najgirsze w takiej sytuacji jesli bediesz potrzebowala pomocy rady pisz smialo takze na moj email jkrzeczowska@wp.pl przeszlam bardzo wiele a nawet zbyt wiele z tym co masz ty wiec wiem co to znaczy i odpowiem ci na wszystkie pytania pozdrawiam nie jestes sama

ja mam właśnie takie jazdy,ale to wszystko dzieciństwo, już myślałam ,ze radzę sobie całkiem dobrze ale stres za stresem nie pozwala uwolnić się od tego cholerstwa. Wczoraj mało orła nie wywinęłam usiadłam pod sklepem i gadałam do siebie to tylko nerwica ,to tylko nerwica,jak jakaś wariatka hmm ciekawe co ludzie sobie myśleli o mnie duszności dopadły mnie takie,że ręce zaczynały dretwieć ,serducho wyskok z klaty ale wiecie co ciesze się bo kiedyś to już bym leżała plackiem pod tym sklepem a teraz ok 10 min zajęło uspokojenie. wstałam i powlokłam dalej sie do domu,teraz też piszę i telepie się wszystko w środku ,puls sprawdzam co kilka minut ,kulke w gardle czuje,płytę chodnikową na klacie.........echhh i do przodu,nie poddawać się.........to tylko głupia nerwica....