Agrest.

Skład.
Owoce agrestu zawierają 88% wody,węglowodany [błonnik,skrobia,cukry,związki pektynowe],kwasy organiczne,związki garbnikowe,katechiny,karotenoidy.
100 gramów agrestu dostarcza około 35 kilokalorii, 1400 miligramów kwasu jabłkowego, 90 gramów wody, 1,1 grama białka, 3,4 grama węglowodanów, 3,2 grama błonnika, 210 miligramów potasu, 34 miligramy fosforu, 28 miligramów wapnia, 7 miligramów magnezu, 2 miligramy sodu, 0,3 miligrama żelaza, 0,1 miligrama cynku, 180 mikrogramów witaminy A, 0,04 miligrama witaminy B1, 0,03 miligrama witaminy B2, 0,3 miligrama witaminy B3 (PP), 0,02 miligrama witaminy B6, 40 miligramów witaminy C, 0,4 miligrama witaminy E.

Zastosowanie.
Zalecana jest ona osobom otyłym, ze złą przemianą materii i na ogół przynosi pozytywny skutek, o ile tylko ci, którzy się jej poddadzą, będą przestrzegać poniższych zasad.
Po pierwsze: pod żadnym pozorem nie wolno tej kuracji przeprowadzać na własną rękę, lecz zawsze wpierw skonsultowawszy się z lekarzem i uzyskawszy jego zgodę. W wielu wypadkach wydaje się nam, że znamy przyczyny własnych dolegliwości, że rozpoznaliśmy chorobę i umiemy się leczyć, tymczasem wcale tak nie musi być. Kuracja agrestowa jest między innymi całkowicie zabroniona osobom, u których stwierdzono chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy, a przecież mogą zaistnieć również inne przeciwwskazania.
Po udzieleniu tych ogólnych wskazówek przejdźmy do konkretów. Kuracja powinna trwać około 14 dni. W tym okresie 3 razy dziennie, regularnie, w podzielonych dawkach, spożywa się 1,5 kg całkowicie dojrzałych świeżych i absolutnie zdrowych owoców.
Konieczne będzie zupełne wykluczenie z naszej diety (na ten czas oczywiście) mleka oraz jego przetworów, wszelkich innych owoców, wód mineralnych, napojów chłodzących, napojów alkoholowych, lodów i słodyczy. Jedyne co wolno jeść, to bardzo małe ilości czerstwego pieczywa (najlepiej razowego) i chudego gotowanego mięsa (wołowiny bądź cielęciny), a pić wyłącznie czystą przegotowaną wodę.
Taka kuracja pozwala choćby w niewielkim stopniu, zrzucić nadwagę, poprawi przemianę materii, zadziała odmładzająco, korzystnie wpłynie na pracę wątroby, nerek i pęcherza moczowego, a na dodatek wzmocni drobne naczynia krwionośne i wyreguluje stolce.
Na koniec jeszcze kilka zdań na temat zastosowania czystego soku agrestowego. Otóż, po wyciśnięciu z owoców, można używać go zewnętrznie. W tym celu - po zmieszaniu w równych proporcjach z wodą - może on służyć do płukania gardła i dziąseł przy owrzodzeniach i stanach zapalnych. Warto wspomnieć, że płukanki takie przynoszą ulgę także przy anginie.

Aronia czarna.

Skład.
Owoce aronii zawierają do 11% cukrów prostych-glukoza,fruktoza,cukry złożone-sacharoza,kwas jabłkowy i inne kwasy organiczne,flawony,antocyjany,pektyny,sole mineralne:bor,fluor,mangan,molibden,żelazo,oraz znaczne ilości Wit.P,a także inne Wit.C,B1,B6,E,PP,karoten.

Zastosowanie.
świeże owoce i sok z owoców aronii powodują znaczne obniżenie ciśnienia krwi w chorobie nadciśnieniowej.U osób nie cierpiących na tę dolegliwość takiego działania nie obserwuje się.
Mogą być stosowane jako wielowitaminowy środek przy nadciśnieniu i miażdżycy naczyń.
Nie zaleca się przetworów-soku z aronii w wypadku jednoczesnego występowania wrzodów żołądka i dwunastnicy,a także zapalenie żołądka przy nadkwaśności.
Leki z aronii-drażetki zawierające zespół witamin C i P ,zalecane są przy leczeniu różnego rodzaju krwotokach.

Cytryna zwyczajna.

Skład.
Z owoców cytryny otrzymuje się jasnożółty olejek zawierający aldehyd-cytral nadający im specyficzny zapach.Głównym składnikiem olejku jest terpen.Z miąższu owoców uzyskuje się kwas cytrynowy i sok zasobny w witaminę C.W okrywie owocu występuje witamina P.
Owo0ce zawierają też cukry,witaminy A,B1,B2,flawonoidy-cytroninę,hesperydynę,diosminę oraz pochodnie kumaryny,a także kwas galakturonowy.
Nasiona zawierają olej tłusty i substancję gorzką.
Olejek lotny występuje także w gałązkach i liściach.W korze występuje cytronina.

Zastosowanie.
Cytryna zawiera znaczne ilości witamin głownie witaminy Ci P.
Leczenie awitaminozy i niedoboru witamin przez spożywanie cytryn daje lepszy efekt niż przy zastosowaniu innych owoców cytrusowych.
Z cytryny przygotowuje się napoje dla chorych na malarię
Olejek cytrynowy jest używany do aromatyzacji i poprawieniu smaku lekarstw.
W licznych krajach na całym świecie stosowane są w celach leczniczych różne preparaty z cytryn.
W lecznictwie ludowym od dawna używano soku z cytryny przeciw szkorbutowi,a także do smarowania gardła chorych na błonicę.Sok cytrynowy z wodą używany jest w schorzeniach zapalnych,przy wystąpieniu gorączki i schorzeniach wątroby,a syrop z cytryny jako środek przeciwrobaczy.Skórki cytrynowe smażone na miodzie używane są do poprawienia trawienia.

Dereń właściwy.

Skład.
owoce derenia zawierają cukry,kwasy,związki garbnikowe,flawonoidy,Wit.C,pektyny.
Liście derenia zawierają związki garbnikowe,glikozyd flawonoidowy,barwniki,rutynę,cukry.
Drewno i kora są zasobne w garbniki,w korze występują sacharoza,rafinoza,glukoza,arabogalakton.
W kwiatach występują rutyna,izokwercytryna,kwasy-galusowy,elagowy-niszczący nowotwory.

Zastosowanie.
Owoce derenia i uzyskane z nich przetwory mają właściwości ściągające i dlatego w medycynie ludowej są wykorzystywane do leczenia zaburzeń pokarmowych.
Szczególnie duże znaczenie mają jako środek przeciwszkorbutowy.
Owoce można spożywać w stanie świeżym lub w postaci dżemu zawierającego 12-16% Wit.C.Stanowią doskonały surowiec na soki,syropy,konfitury,marmolady,kompoty,napoje alkoholowe.

Figowiec pospolity.

Skład.
Świeże figi są zasobne w cukry i kwasy organiczne.Głównym kwasem występującym w figach jest kwas cytrynowy,ale z dojrzałych fig wyodrębniono także kwas glicerowy.Zawartość cukrów i kwasów zależy od stopnia ich dojrzałości i od warunków uprawy.Wyodrębniono też z fig karotenoidy,wśród których dominuje wiolaksanytna.Figi są zasobne w związki pektynowe,zawartość ich wzrasta maksymalnie w pierwszym okresie rozwoju fig,a w miarę dojrzewania rośnie tylko kosztem przemiany protopektyny.Stwierdzono też w figach wysoką zawartość żelaza oraz miedzi.
Z suszonych fig wyodrębniono glukozę,fruktozę,śladowe ilości kwasu cytrynowego i jabłkowego,a także lizynę i asparaginę oraz kwas asparaginowy.W dojrzałych figach występują znaczne ilości soku mlecznego.
liście figowca zawierają rutynę,furanokumaryny i bergapten,oraz B-amaryna,B-sytosterol,lupeol,substancje woskowe,saponiny oraz kwas palmitynowy.Z frakcji fenolowej z zielonych liści figowca wyodrębniono gwajakol,węglowodory i mieszaninę kwasów tłuszczowych.

Zastosowanie.
Z fig przygotowuje się napar do płukania gardła,można też z nich robić gorące okłady stosowane przy przeziębieniu oraz do zmiękczania naskórka w przypadku czyraków,wrzodów.
Osoral4en i olejek lotny z liści figowca mają właściwości grzybo-i bakteriobójcze.
Sok z liści figowca ma działanie zmiękczające i przeciwzapalne,zalecany szczególnie dla skóry suchej i wągrowatej.Figi są spożywane w stanie świeżym i suszonym.Są doskonałym produktem dietetycznym.

Granatowiec właściwy.

Skład.
Kora z korzeni,pni i gałęzi zawiera alkaloidy.Z kory pni oraz liści granatu wyodrębniono kwas betulinowy a z okrywy owocowej i liści kwas ursolowyZ kory korzeni i pni oraz liści i nasion wyodrębniono B-sytosterol,D-mannitol,D-maltozę i trójterpenoid frydelinę.Kora pnia i okrywa owocowa zawiera dużo garników.Granaty zawierają Wit.C,korzenie-izokwercytrynę,kwiaty-antocyjan punicynę.
Owoce granatowca zawierają 54-58% soku o dużej zawartości antocyjanów.Sok owocowy zawiera około 9% kwasu cytrynowego,oraz kwas szczawiowy,jabłkowy,glukozę,fruktozę.nasiona zawierają tłusty olej z którego wyodrębniono kwas punikowy.

Zastosowanie.
Stwierdzono doświadczalnie że wyciągi z różnych organów granatowca maja działanie obniżające ciśnienie krwi,spazmolityczne i przeciwzapalne.Polifinole z okrywy owocowej granatowca hamują wzrost pałeczki czerwonki.Tłusty olej z nasion wykazuje aktywność hormonalną i działanie estrogenne.
W medycynie ludowej okrywa z owoców jest szeroko stosowana do leczenia schorzeń przewodu pokarmowego,w tym również czerwonki,a świeże owoce są stosowane przy kaszlu,przeziębieniach,malarii.

Grusza pospolita.

Skład.
Owoce dziko rosnącej gruszy zawierają cukry,kwasy organiczne,związki garbnikowe i substancje mineralne.
Owoce różnych odmian grusz szlachetnych zawierają kwas askorbinowy,taninę,flawonoidy,epikatechinę,leukoaantocyjany,kwas chlorogenowy,izochlorogenowy i kawowy oraz arbutynę,hydrochinon i karotenoidy.
W początkowym okresie swego rozwoju gruszki zawierają najwięcej Wit.C i flawonoidów.Owoce licznych odmian są zasobne w mikroelementy głównie jod,występują w nich również związki karbonylowe,Wit.P oraz lotne substancje zapachowe.Sok z gruszek zawiera znaczne ilości sorbitolu i związków garbnikowych.

Zastosowanie.
Gruszki są cennym pokarmem zawierającym witaminy.Poprawiają trawienie i perystaltykę jelit.Sok gruszkowy stanowi źródło Wit.C i P oraz karotenoidów.Można go stosować w leczeniu dietetycznym jako środek profilaktyczny i leczniczy,uszczelniający naczynia włosowate.Niektóre odmiany grusz mają owoce zasobne w mikroelementy.owoce gruszy zarówno dziko rosnącej jak i szlachetnej odmiany można spożywać w stanie świeżym i suszonym.
Gruszki są często stosowane w lecznictwie,napary lub sok z gruszek stosowane są często jako środek moczopędny i żółciopędny,a odwar jako środek przeciwgorączkowy przy zimnicy.

Jabłoń.

Skład.
Świeże jabłka zawierają 80% wody,13,8% bez azotowych związków wyciągowych,0,4% białek,1,3%błonnika i 0,2% tłuszczów.W liściach jabłoni występują związki polifenolowe,antocyjany.Owoce zawierają kwasy organiczne,cukry,witaminy z grupy B,prowitaminę A,substancje garbnikowe,olejek lotny,substancje pektynowe i sole mineralne-wapń,żelazo,fosfor.
Jabłka zawierają 28 mikroelementów wa w śród nich-miedź,cynk,nikiel,molibden,mangan,kobalt.

Zastosowanie.
Jabłka znajdują szerokie zastosowanie zarówno w lecznictwie jak i w przemyśle spożywczym.Spożywa się je przy niedokrwistości,awitaminozach,schorzeniach przewodu pokarmowego,a także jako środek dietetyczny,ogólnie wzmacniający i poprawiający trawienie.Dzięki dużej zawartości błonnika wzmagają perystaltykę jelit,toteż przy chronicznych zaparciach zaleca się zjadanie na czczo jabłka świeżego lub pieczonego.
Wskazane jest również spożywanie jabłek przy czerwonce,oraz przy ostrych i chronicznych nieżytach jelita grubego.Jako środek moczopędny zalecane są jabłka przy puchlinie wodnej ,innych obrzękach i żółtaczce.
Przy schorzeniach serca,nerek a także nadciśnieniu i otyłości zaleca się dietę jabłkową,w tym celu należy zjadać 0,3-0,4 kg. świeżych jabłek 4-5x dziennie
Sok jabłkowy zalecany przy miażdżycy tętnic,schorzeniach pęcherza moczowego,nerek,wątroby,kamicy nerkowej,chronicznym gośćcu stawowym,ostrym zapaleniu oskrzeli i neurastenii.
Maść sporządzona z tartych jabłek zmieszanych z masłem zalecana na różne otarcia i spękania skóry,zwłaszcza na ustach i brodawkach sutkowych.

Brzoskwinia.

. Brzoskwinie polecane są w dietach odchudzających, bo pomagają organizmowi w procesie oczyszczania z toksyn i szkodliwych produktów przemiany materii. Z uwagi na działanie zasadotwórcze i moczopędne, stosowane są przy chorobach reumatycznych oraz schorzeniach układu moczowego. Pobudzają żołądek do wydzielania soku trawiennego, co aktywuje procesy trawienne. Spożywanie brzoskwiń zaleca się także przy zaburzeniach pokarmowych, złej przemianie materii i dokuczliwych zaparciach. Ze względu na błonnik pokarmowy, dzieciom powinno się podawać brzoskwinię bez skórki.
Brzoskwinia (Prunus Persica) jest delikatnym owocem pełnym składników odżywczych, ale zawiera również bardzo niebezpieczną substancję trującą kwas cyjanowodorowy. Mieści się on w nasionach zawartych w pestkach brzoskwiń. Należy więc pamiętać, że pomimo jego wykorzystania w kosmetyce (z pestek wyrabia się olejek do kosmetyków) nie wolno nasion zjadać. Przekonali się o tym starożytni znajdując zastosowanie tych trujących nasion do sporządzania środka, który podawali osobom skazanym na śmierć.
Sam owoc brzoskwini jest jednak doskonałym narzędziem w dietach odchudzających jest nisko kaloryczny. 100 gram brzoskwiń to tylko 40 kalorii.

Jakie schorzenia wyleczymy dzięki brzoskwiniom?

* reumatyzm, choroby nerek, zaburzenia wątroby, zaparcia, stany zapalne żołądka i jelit, anemia,schorzenia układu moczowego

Co znajdziemy w brzoskwiniach?

Brzoskwinie to kopalnia pierwiastków mineralnych oraz witamin.

Dzięki zawartości węglowodanów (na 100 g brzoskwiń jest ich 9,1 g) są owocami wysoce energetycznymi a obecność błonnika sprawia, że działają odtruwająco (substancje szkodliwe są wchłaniane przez błonnik w procesie trawienia). Dzięki temu przeciwdziałają zaparciom i rakowi jelita grubego.

Warto też zwrócić uwagę na znajdujący się w brzoskwini bor jest on odpowiedzialny za podnoszenie poziomu estrogenu, który zapobiega osteoporozie.

Brzoskwinie powinniśmy jeść w okresach wyczerpania organizmu, przeziębienia oraz zimą jest w nich bowiem bardzo dużo witaminy C. Oprócz niej znajdziemy w nich również prowitaminę A, witaminy B1, B2, B3, B6, K, PP.

Potas, fosfor, magnez, wapń, żelazo, cynk to kolejne składniki brzoskwini. Szczególną uwagę należy zwrócić na potas (260 mg na 100 g owocu) jest on bowiem niezwykle ważnym czynnikiem regulującym gospodarkę wodną organizmu oraz odgrywa ważną rolę w utrzymaniu prawidłowej równowagi kwasowo zasadowej.

Lekarze zalecają spożywanie brzoskwiń osobom z chorobami układu moczowego ze względu na ich działanie zasadotwórcze i moczopędne.
Są również bardzo pomocne dla osób, które mają problem z trawieniem. Dzięki kwasom owocowym i włóknom zlikwidują nasze problemy jeśli na pół godziny przed posiłkiem wypijemy szklanki soku z brzoskwiń.

Ananas.

Bromelaina jest enzymem trawiącym białka,uzyskiwanym z ananasa.Ma on silne właściwości przeciwzapalne.Stosuje się go od lat pięćdziesiątych ostatniego stulecia,jako środek wspomagający leczenie wielu schorzeń,od kontuzji sportowych po choroby serca.

Co to jest.
Bromelaina jest enzymem rozkładającym i ścinającym białko.występującym w świeżych ananasach.Dostępny w sklepach preparat jest zazwyczaj uzyskiwany z łodygi ananasa i różni się od enzymu występującego w owocu.
Właściwości.
*łagodzi ból i opuchliznę związaną z urazami.
*przyspiesza gojenie się ran i rekonwalescencję pooperacyjną.
*zmniejsza wydzielanie śluzu podczas zapalenia oskrzeli.
*wzmacnia skuteczność niektórych antybiotyków.
*wspomaga trawienie białka.
Działanie.
Bromelaina jest silnym środkiem przeciwzapalnym,który łagodzi bóle i opuchliznę oraz wspomaga gojenie tkanek.Uważa się że jest ona skuteczna dzięki temu,że współdziała z prostaglandynami,substancjami podobnymi do hormonów.Hamuje działanie tych prostaglandyn,które wywołują ból i stan zapalny,a jednocześnie pobudza tworzenie się prostaglandyn przeciwzapalnych.Pobudza także rozkład włóknika,czyli fibryny,nierozpuszczalnego białka ,które jest jedną z najważniejszych substancji,biorących udział w procesie krzepnięcia krwi.

Główne korzyści.
Dzięki swym właściwością przeciwzapalnym bromelaina skutecznie zmniejsza ból i opuchliznę,które powstają w wyniku urazów stawów i uszkodzeń mięśni[reumatoidalne zapalenie stawów,i inne sprawy kostne] oraz leczy rany i oparzenia.Łagodzi rany i ból po niezbyt skomplikowanych zabiegach chirurgicznych.Bromelaina wraz z innym enzymem-trypsyną,działa skutecznie na stany zapalne dróg moczowych.
Dodatkowe korzyści.
Enzym ten przeciwdziała nadmiernej lepkości płytek krwi,dzięki czemu pomaga zwalczać choroby układu sercowo-naczyniowego,zmniejsza ryzyko zakrzepicy i choroby wieńcowej,a także zapobiega zwężeniu tętnic.U osób cierpiących na chorobę wieńcową,które zażywają 1-1,4g.dziennie,w ciągu 4-90 dni następuje złagodzenie dolegliwości[im choroba bardziej zaawansowana tym potrzeba więcej czasu].
Bromelaina jako enzym rozkładający białko działa anty nowotworowo,prawdopodobnie wspomaga skueczność chemioterapii i hamuje rozrost komórek rakowych.
Bromelaina zmniejsza lepkość śluzu,dzięki czemu jest skutecznym lekiem w leczeniu astmy oraz przewlekłego zapalenia oskrzeli.Dowiedziono również że przynosi ulgę w zapaleniu zatok,Inne badania wykazały że bromelaina wpływa na przyswajanie przez organizm antybiotyków-amoksycylina i penicylina.W połączeniu z papainą łagodzi bóle miesiączkowe.

Stosowanie.
Dawkowanie:zwykle stosuje się dawkę od 250-500mg.3x dziennie.Bromelainę zażywa się zwykle na czczo,natomiast jako środek ułatwiający trawienie-podczas posiłków,zwłaszcza gdy spożywa się pokarmy tłuste i zawierające dużą ilość białka.W razie obrzęków i stanów zapalnych należy przyjmować aż do chwili ustąpienia objawów.
Skutki uboczne.
Boemelaina przyjmowana nawet w bardzo dużych dawkach rzadko powoduje skutki uboczne.Osoby bardzo wrażliwe mogą wykazać reakcje alergiczne i podrażnienia skóry.

Rozmaitości.
Dostępne w handlu preparaty mogą się różnić mocą.Żeby uzyskać silne działanie lecznicze,należy wybrać preparat zawierający co najmniej 2000 jednostek podpuszczkowych na gram.
Surowy nie przetworzony ananas,nie może dostarczyć takiej ilości bromelainy,która mogła by wywołać działanie lecznicze.Dlatego należy przyjmować ją w postaci gotowych preparatów.

Czereśnie.

Ich zalet nie sposób przecenić. Choć czereśnie w 80 proc. składają się z wody, to pozostałe 20 proc. wypełniają witaminy i składniki mineralne. Tylko 100 g zawiera aż 275 mg potasu, który usuwa z organizmu nadmiar soli i dlatego dobroczynnie wpływa na serce, nerki oraz stawy. Są również w czereśniach witaminy z grupy B, a przede wszystkim witamina B5, wspomagająca leczenie artretyzmu. Spora ilość kwasów owocowych wraz z witaminami A i C działa na organizm oczyszczająco i odtruwająco, a jednocześnie poprawia stan i wygląd skóry. Dzięki obecności bioflawonoidów czereśnie, zwłaszcza czerwone, są zaliczane do świetnych przeciwutleniaczy, które zwalczają wolne rodniki. Porcja czereśni dostarcza nam też wapnia, żelaza i dużej dawki jodu (330 mg w 100 g), którego te smaczne owoce mają więcej niż dorsz i wiele innych ryb morskich! Jod wzmaga produkcję hormonów tarczycy, m.in. regulujących przemianę materii.
Na artretyzm - czereśnie

Francuzi są największymi wielbicielami czereśni. Gdy nadchodzi sezon, potrafią zjeść do 2 kg dziennie na głowę. We Francji od wieków prześcigano się w tworzeniu najdoskonalszych odmian czereśniowych drzewek. Galijscy przodkowie pierwsi odkryli leczniczą moc owoców w walce z artretyzmem oraz chorobami pęcherza moczowego. Te obserwacje potwierdza współczesna nauka - artretyzm dotyka zwykle osoby z niedoborem witaminy B5, który czereśnie są w stanie uzupełnić. Dlatego właśnie poleca się je osobom cierpiącym na opuchnięcia i zniekształcenia stawów. Do jadłospisu powinni włączyć te owoce także zdrowi, bo dzięki temu mają szansę na uniknięcie artretyzmu. Wystarczy przez cały sezon zjadać codziennie około pół kilograma czereśni, najlepiej zastępując nimi jeden z posiłków.

Grejpfrut.

Grejpfrut w 90 procentach to woda zawierająca cukier, kwasy organiczne oraz witaminy z grupy B, a także spore ilości E i P. Owoc posiada dużą ilość witaminy C (30-50 mg/ 100 g) i korzystnie wpływa na pracę jelit. Przyspiesza przemianę materii, reguluje trawienie i poziom cholesterolu. Działa przeciwmiażdżycowo. Przeciwdziała sklerozie i żylakom, pobudza też apetyt. W miąższu występują karoteny głównie likopen, warunkujący jego zabarwienie. Występuje także gorzki związek naryngina. Związek ten jest odpowiedzialny za gorzki smak owocu, ale także za jego działanie lekko przeczyszczające, wspomagające przemianę materii Nasiona grejpfruta zawierają przede wszystkim bioflawonoidy, glikozydy, witamina C i inne białka. Ekstrakt z nasion grejpfruta skutecznie zwalcza 800 rodzajów wirusów, 100 gatunków grzybów i innych licznych pasożytów.

Funkcje:

*wspomaga leczenie wrzodów dwunastnicy
* wyciąg z grejpfruta stosowany jest również na problemy skórne
* stosowany w leczeniu grzybic
* poprawia odporność
*przez dentystów polecany jest jako środek zwalczający płytkę nazębną oraz leczący zakażenia dziąseł
*korzystnie wpływa na pracę jelit
*przeciwdziała żylakom i sklerozie
*pobudza też apetyt
*wspomaga leczeni zapalenia opon mózgowych, poronień i martwych porodów często powodowanych przez bakterię Listeria monocytogenes
*pomaga w leczeniu róży, ostrej choroby zakaźnej skóry i tkanki podskórnej wywołana przez paciorkowce, zapobiega jej rozprzestrzenianiu się drogą naczyń limfatycznych i nawracania (często w tym samym miejscu).

Ekstrakt z nasion grejpfruta przydaje się do wspomagania leczenia groźnej i opornej na leki choroby posocznicy, zwanej też sepsą, której przyczyną bywa zakażenie ogólne ze stałą obecnością bakterii gronkowiec i paciorkowiec, ale też w zakażeniach pneumokokami, meningokokami, czy pałeczkami okrężnicy.

Ps.ciekawy link
http://hyperreal.info/node/5234

Hurma wschodnia.

Hurma pochodzi ze wschodnich rejonów Chin.

Skład.
Owoce hurmy Zawierają znaczne ilości cukrów,głównie glukozę i fruktozę.Jest zasobna w Wit.C.Owoce niektórych odmian nie ustępują pod tym względem owocom mandarynki.Zawierają one również kwasy organiczne,wśród których najważniejsza jest leukodelfinidyna.Zidentyfikowano również taninę,kwas galusowy,galusan galokatechinowy,po za tym diosperynę,izodiosperynę,oraz oksydazę polifenolową,duże ilości związków pektynowych,tłuszczów.
owoce wszystkich odmian są zasobne w substancje mineralne.Zawierają miedź,mangan,żelazo,potas.
Sok ze świeżych owoców hurmy ma kwaśno-piekący smak i przyjemny zapach.Zawiera chloroetan,glikozydy,flawonoidy,ketozy,związki tłuszczowe,jod,kwasy organiczne i Wit.C

Zastosowanie.
Biorąc pod uwagę właściwości smakowe,pokarmowe,lecznicze i dietetyczne owoce hurmy wśród innych owoców subtropikalnych zajmują drugie miejsce po owocach cytrusowych.
Sok z owoców ma właściwości bakteriobójcze w stosunku do pałeczki okrężnicy,laseczki siennej,gronkowca złocistego.
Owoce hurmy w stanie świeżym i suszonym spożywane są jako pokarm dietetyczny.Przygotowuje się z nich musy,konfitury,dżemy,syropy.

Jeżyna.

Skład.
Liście jeżyny zawierają garbniki,kwasy organiczne,flawonoidy i niewielkie ilości Wit.C.
W lecznictwie ludowym liście jeżyny mają szerokie zastosowanie :przy biegunkach,nieżytach przewodu pokarmowego-żołądka i szczególnie jelit,krwawieniach pochodzenia żołądkowego,menstruacyjnego,jako środek przeciwkaszlowy w schorzeniach górnych dróg oddechowych,poprawiający przemianę materii-wypryski skórne,do płukania jamy ustnej.
owoce zaś są stosowane przy bólach stawowych,zapaleniu nerek i pęcherza moczowego,przy kaszlu.
Zewnętrznie jako środek gojący.
Ze świeżych owoców jeżyny można sporządzić konfitury,wina,syropy,dżemy,napoje chłodzące,galaretki,kompoty.Ze względu na cierpki smak,przyjemny zapach oraz zawartość antocyjanów ,kwasów organicznych,Wit.C,karotenoidów,cukru i soli mineralnych-żelaza,fosforu,magnezu,miedzi i wapnia ,owoce są cenione w żywieniu dietetycznym ,szczególnie w stanach ozdrowieńczych i przy niedokrwistości.
Napój przygotowany z młodych szybko wysuszonych liści i młodych pędów z liśćmi używany jest u naszego sąsiada z południa jako namiastka herbaty naturalnej.

Jarząb pospolity.

Skład:
Owoce jarząbu zawierają Wit.C,flawanole,katechiny,antocyjany,karotenoidy,kwasy-jabłkowy,cytrynowy,winowy,parasorbowy
cukry-glukoza,fruktoza,sacharoza,ponadto sorbitol,kwas ursolowy,związki garbnikowe,liczne aminokwasy.
Stwierdzono również sole mineralne-potas,sód,wapń,magnez.
Zawartość karotenu w owocach jarzębiny jest wyższy niż w korzeniach marchwi.
Jeśli chodzi o zawartość Wit.P ,to jarzębina zajmuje jedno z pierwszych miejsc wśród innych krzewów,drzew i owoców.

Zastosowanie.
W praktyce leczniczej wykorzystuje się suszone owoce jarzębiny przede wszystkim do przygotowania herbatek oraz jako dodatek do mieszanek ziołowych stosowanych profilaktycznie i leczniczo przy szkorbucie i innych awitaminozach,a płynny wyciąg ze świeżych owoców-jako środek słabo przeczyszczający.
Stwierdzono doświadczalnie że wyciąg eterowy z owoców zwiększa krzepliwość krwi,a kwas sorbowy działa bakteriobójczo.
Owoce jarząbu w licznych krajach używane są jako środek leczniczy.
W Bułgarii stosuje się jako środek przeczyszczający,moczopędny,tamujący krwawienie,reumatyzmie,kamicy nerkowej,kamicy pęcherza moczowego.
W Polsce zaleca się spożywanie owoców przy cukrzycy,schorzeniach nerek,wątroby,pęcherza moczowego i przy awitaminozie.
Na Węgrzech za pomocą owoców leczy się czerwonkę.
Norwegowie stosują owoce w puchlinie wodnej,a zewnętrznie do leczenia ran otwartych.
Napar z suszonych owoców jest świetnym lekiem przy schorzeniach odbytu-żylakach.
Owoce jarzębiny są szeroko wykorzystywane w przemyśle spożywczym i cukierniczym.

Morela zwyczajna

Skład;
Miękisz owoców moreli jest zasobny w cukry,ogólna ich zawartość wynosi 27%.Przeważa wśród nich sacharoza,w mniejszych ilościach występują glukoza,fruktoza,maltoza.Poza tym w miąższu moreli występują kwasy organiczne;jabłkowy,cytrynowy i bursztynowy,karotenoidy wśród których beta-karoten,likopen,luteina,16 związków fenolowych-kwasy chlorogenowe,kawowy,ferulowy,kumaryny.Wyodrębniono również 6 flawonoidów spośród których zidentyfikowano rutynę,izokwerecetynę,katechiny.Witaminy A,B1,B2,PP,C.Zawartość witaminy C wzrasta w miarę dojrzewania owoców.
Nasiona moreli zawierają 30-50%oleju.

Zastosowanie:
Sok z owoców moreli jest zasobny w substancje aktywnie biologiczne .Działa odświeżająco ,pobudza apetyt,ma korzystny wpływ na pracę układu krążenia i procesy krwiotwórcze.Drażetki i roztwory wyciągu stosuje się przy anemii.
Sok z owoców moreli działa korzystnie przy schorzeniach wątroby i nadciśnieniu.Karoten [prowitamina A] zawarty w owocach poprawia wzrok.Także konserwowane owoce zawierają duże ilości cukrów i dlatego są one wskazane jako odżywczy i dietetyczny pokarm dla dzieci.
Olej z nasion ma skład chemiczny i właściwości zbliżone do oleju migdałowego i brzoskwiniowego,stosuje się go jako rozpuszczalnik do przygotowywania leczniczych roztworów iniekcyjnych.

Malina właściwa.

Skład:
Owoce maliny zawierają kwasy organiczne:kwas jabłkowy,cytrynowy,winowy,askorbinowy i niewielkie ilości kwasu salicylowego,a także śluzy,pektyny,związki białkowe oraz śladowe ilości olejku lotnego.Występują również alkohole-etylowy,izoamylowy,ketony-aceton,diacetyl,oraz katechiny.Zawartość kwasu askorbinowego w owocach malin wynosi 60-90%.
Stwierdzono również że owoce malin zawierają sterole.

Zastosowanie:
Owoce malin używane są jako środek napotny przy przeziębieniach.W lecznictwie ludowym napar i odwar z liści malin stosowany przy kaszlu jako środek wykrztuśny,a także przy schorzeniach gardła oraz podwyższonej temperaturze.Owoce malin traktuje się jako źródło witamin.Napar z kwiatów i liści stosuje się przy żylakach odbytu,schorzeniach kobiecych,a zewnętrznie przeciwko wągrom i opryszczkom.Odwar z kwiatów używany jest do leczenia róży i zapaleniu oczu.
Tybetańska medycyna zaleca liście i pędy malin do leczenia neurastenii,zapaleniu nerwów oraz jako środek przeciwgorączkowy.
Maliny są używane przy miażdżycy tętnic i nadciśnieniu.Są one doskonałym produktem spożywczym-nalewki,soki,kompoty,marmolady,wino,różne wyroby cukiernicze.Wspaniały miód należy do najlepszych i najsmaczniejszych.

Mandarynka.

Skład:
Owoce mandarynki zawierają 89% wody,1,1% kwasu cytrynowego,8,4% cukrów,witamin,minerałów:
* 0,9% białka,
* 1,9% błonnika,
* dużo witaminy C (30 mg/100 g),
* witaminę A
* kwas foliowy
* potas,
* wapń,
* fosfor,
* magnez,
* sód,
* żelazo
* cynk.

Zastosowanie;
Mandarynka stanowi cenny,dietetyczny produkt spożywczy.Okrywy owocowe używane są do przygotowywania gorzkich nalewek zwiększających apetyt i poprawiający trawienie.Skórki te wykorzystuje się do przygotowywania różnych preparatów leczniczych-napary,syropy,wyciągi.

Morwa biała.

Skład:
Owoce morwy białej zawierają 20% cukrów,kwasy organiczne,olejki lotne.W liściach występują witaminy,sterole,kwasy.

Zastosowanie:
W Chińskiej medycynie do celów leczniczych wykorzystuje się wszystkie organy morwy białej.Na Jawie napar z młodych liści jest zalecany karmiącym matkom.
Znane są preparaty z morwy stosowane w cukrzycy,jak również tabletki na odchudzanie.
Owoce morwy wykorzystuje się do celów spożywczych,przygotowuje się z nich syrop,a wysuszone miele się na mąkę.Należy jednak pamiętać,że wskutek dużej zawartości cukrów mąka ta jest wysoce higroskopijna ,toteż podczas przechowywania jej w wilgotnym pomieszczeniu skleja się na twardą masę.
Wysuszone owoce są smaczne,dobrze i długo się przechowują i można ich używać zamiast cukru.

Pigwa pospolita.

Skład:
Dojrzałe owoce pigwy zawierają fruktozę,glukozę,sacharozę,kwasy organiczne.Liczba kwasów zależy od odmiany i terminu zbioru owoców.
W miąższu występują witaminy:C,B1,B2,śladowe ilości kwasu foliowego,garbniki,karoten,kwercetynę,aminokwasy.Owoce zawierają również potas,oraz 17 innych mikroelementów w tym kobalt.
Nasiona pigwy zawierają śluzy,cukry,pektyny,żywice,Wit.C,tłusty olej.
W liściach pigwy występują alkaloidy,glikozydy,garbniki,śluzy,ketony,substancje tłuszczowe,żywice Wit.C,śladowe ilości Wit.K.

Zastosowanie:
Śluzy uzyskane z nasion stosuje się przy schorzeniach górnych dróg oddechowych u dzieci.Odwar z nasion pigwy używany jest jako środek osłaniający dla zmniejszenia podrażnienia miejscowego przez inne leki i spowolnienia ich wchłaniania oraz jako środek zmiękczający i przeczyszczający.
Ze świeżych owoców pigwy przygotowuje się wyciągi,galaretki,napoje,kompoty,dżemy,konfitury etc.
Z suszonych owoców pigwy przygotowuje się śluzowate odwary zalecane w schorzeniach żołądka.Nalewka alkoholowa [1:5] i wyciąg płynny [1:3] z liści pigwy nie są toksyczne,a dodatkowo działają na serce,obniżają ciśnienie krwi i osłabiają skurcze mięśni gładkich jelit.