Przerażające jest to jak choroby ewoluują, sami je tworzymy a potem niemal udoskonalamy.. nie dawno zaczęto głośno mówić o bulimii, a tu pojawiła się jej nowa odmiana: bulimia sportowa - wyniszczanie organizmu głodem i treningiem ponad siły, co o tym sądzicie, znacie kogoś u kogo pojawiły się takie objawy?

Cześć, piszę , bo tak na prawdę nie wiem czy mam tą bulimie czy nie .Wszystko zaczęło się 2 lata temu , byłam dość grubiutką osobą ale nie koniecznie grubą . Zawsze chciałam brać przykład z braci , którzy byli bardzo wysportowani , zawsze szczupli itd . Postanowiłam zacząć się odchudzać . Początkowo nic mi to nie dawało i w zasadzie to raz się odchudzałam a raz nie . Później do tego doszły małe ilości ćwiczeń , tak jakoś 10 minut brzuszków itd. Po roku były tego małe efekty . W wakacje wyjechałam na zbiory, gdzie bardzo schudłam . Chudnięcie i ograniczanie jedzenia zaczęło stawać się moją obsesją . Pierwotnie jadłam tak 4 posiłki dziennie śniadanie , drugie śniadanie , obiad i kolacja . Później przestałam jeść drugie śniadania , a później postanowiłam od czasu do czasu nie jeść w ogóle kolacji ( przy czym zaczęłam intensywnie uprawiać sport , zaczęłam trenować koszykówkę , intensywniej ćwiczyć w domu , już nie po 15 minut ale dłużej ) Byłam przemęczona tym wszystkim, ale cieszyłam się bo każdy mnie chwalił , że świetnie wyglądam.W ciągu tych 2 lat diety miałam również napady jedzenia, nazywałam to "dniem grubasa" ;)Wtedy obżerałam się , jadłam wszystko batoniki, czekolady , zapiekanki . Niestety, później przychodziły wyrzuty sumienia a z tym ciągłe ćwiczenia . Niedawno zemdlałam dwa razy , ale nie wydaje mi się że to od ćwiczeń tylko od nie jedzenia bo zaczęłam żywić się samymi niskokalorycznymi potrawami(o ile można nazwać potrawą, np chleb z twarogiem odtłuszczonym), a jedzenie wtedy było dla mnie jakimś kultem , no nie wiem nawet jak w słowa mam to ująć , było czymś bardzo ważnym , jadłam wolno żeby móc jak najdłużej nacieszyć się tym posiłkiem. Ale kiedy zamdlałam to się bardzo przestraszyłam, że to może być anoreksja i zaczęłam jeść normalnie.Można tak powiedzieć, że normalnie .Bo ja bardzo bym chciała bez wyrzutów spożywać normalne posiłki ale zawsze gdy zaglądam do lodówki to podświadomie wybieram niskokaloryczne jedzenie, a kiedy zjem coś smażonego albo słodkiego (słodkie jem częściej niż smażone bo nie mogę się powstrzymać ) to zaczynają się ćwiczenia . Kiedyś ćwiczyłam 15 minut teraz po 2h+ treningi co tydzień. Nie wiem czy moja diagnoza że to bulimia jest słuszna , pomocy

Wysiłek fizyczny podczas ćwiczeń lub sportu powoduje spalanie wielu kalorii a te dostarczasz organizmowi z pokarmu, wtedy wyzwala się energia, jeśli jednak zmuszasz swój organizm do jej produkcji mimo, iż nie ma on podanej wystarczająco dużej dawki kalorii - rujnujesz go, zmuszony do wysiłku bez 'paliwa' czerpie sam z siebie aż do wycięczenia stąd omdlenia.. uprawiaj sport, żyj intensywnie to nic złego ale jedz normalnie, każdy czasem miewa dzień grubasa, on nie sprawi, że staniesz się gruba, jedz 3 posiłki dziennie, zdrowe a zachowasz ładną linie, pamiętaj jesteś tym co jesz