Choroby, Uroda: Choć pozory mogą mylić, siarka ma duże znaczenie dla urody i zdrowia człowieka.

Siarka występuje w przyrodzie w stanie wolnym i w postaci związanej. Tworzy liczne minerały, występuje także w węglu kamiennym, czy ropie naftowej. Wciąż jednak mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że siarka posiada także doskonałe właściwości lecznicze, przez co jest coraz szerzej wykorzystywana w leczeniu i kosmetyce.

Siarka kojarzona była od wieków jako pierwiastek piekielny. Już od starożytności stosowano ją w leczeniu chorób skóry, a także jako pomoc w pielęgnacji urody greckich i rzymskich piękności. Nazwana "pierwiastkiem piękności" stała się pożądanym składnikiem wielu kosmetyków. Wszystko ze względu na jej niespotykane działanie na naskórek oraz istotną rolę w jego regeneracji, a co za tym idzie w procesie hamującym starzenie się skóry.

Ponieważ rozpuszcza się w wodzie, ma również zastosowanie w balneologii (kąpiele lecznicze). Wody siarczkowe wywierają wpływ miejscowy i ogólny:

Działając miejscowo rozmiękczają i złuszczają naskórek, co sprawia że sucha skóra po zabiegu staje się miękka i sprężysta (dlatego właśnie kąpiele siarczkowe znakomicie sprawdzają się w leczeniu chorób skóry z nadmiernym rogowaceniem, łuszczycy, wyprysku łojotokowym, atopowym zapaleniu skóry).

Działanie ogólne związane jest z wnikaniem aktywnych związków przez skórę. Podczas kąpieli dochodzi do rozszerzenia naczyń włosowatych i do otwarcia tych dotąd nieczynnych, co powoduje powstanie rumienia okolic stykających się z wodą. Równocześnie występuje rozszerzenie naczyń podskórnych i tych położonych głębiej. Zmianom towarzyszy czynne przekrwienie narządów. Przy przesunięciu dużych objętości krwi krążącej do skóry, pojawia się spadek ciśnienia tętniczego. Efektem działania ogólnego jest odnowa uszkodzonych chrząstek stawowych, torebek stawowych i aparatu więzadłowego. Efekty lecznicze po serii zabiegów  utrzymują się około roku.

Najlepsze efekty terapeutyczne uzyskuje się w chorobach zwyrodnieniowych stawów. – Kąpiele siarczkowe polecane są szczególnie przy reumatoidalnym zapaleniu stawów, zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa, dyskopatiach z towarzyszącymi objawami tj. jak rwa kulszowa i barkowa, w stanach pourazowych narządu ruchu z uszkodzeniem więzadeł, zwichnięciach lub po operacjach ortopedycznych.

Autor: Dagna Starowieyska

Źródło: www.zdrowie.onet.pl