|
Aktualności
Afrodyzjaki - sposób na erotyczną kondycję
04-06-2009 08:15
Od dawna szukano środka pozwalającego zachować pełnię sił seksualnych. Rozmaite specyfiki miały zapewnić płodność i chęć spełniania „małżeńskich uczynków”, Już w starożytności spożywano w tym celu pokarmy i napoje „ze stołu bogini płodności” Afrodyty (skąd wzięła się ich nazwa), ale największy rozkwit produkcji miłosnych mikstur przypada na średniowiecze.
Mieszanki z pazura pantery, kału nietoperza, spermy krokodyla, brzucha ropuchy, jąder zwierząt znanych z jurności oraz ziół dodawano do potraw i wina, by zagwarantować sobie dozgonne uczucie i niesłabnące pożądanie. Wśród dawnych afrodyzjaków można również znaleźć takie dziwactwa, jak nos hipopotama, język gęsi i ogon aligatora. W medycynie ludowej jako afrodyzjak traktowano dodawanie do pokarmów wydzielin z narządów rodnych (kilka kropel krwi miesiączkowej, nasienie, wydzielinę śluzową z pochwy), nasienie zwierząt uosabiających zmysłowość (byk, ogier), jądra kozłów, kogutów, kawior, móżdżek, sproszkowane rogi jelenia syberyjskiego, mięso żółwi, węży. Ludwik XIV wysoko cenił raki i trufle, a Casanova – ostrygi. Jadał ich na śniadanie dwa tuziny. I temu zawdzięczał swą osławioną męskość. Była to jednak bardzo kosztowna kuracja. Ostrygi, by miały swą magiczną moc i smak, muszą wylądować na talerzu żywe. Kiedy są martwe nie dość, że wstrętnie smakują to ich zjedzenie grozi poważnym zatruciem, a nawet śmiercią smakosza. Dr Zbigniew Lew- Starowicz dzieli afrodyzjaki na następujące grupy.: Środki roślinne To przede wszystkim konopie, zwane nektarem ekstazy. Popularne w Indiach (pierwszą wzmiankę o nich spotykamy w 800 r. p.n.e.) uważane były za najlepszy afrodyzjak, który doprowadził do ekstazy miłosną parę Sziwę i Parwati. Były stosowane w tajemnych misteriach erotycznych w tentryzmie, a także w wielu krajach Azji; Mak – stosowany był jako afrodyzjak w Asyrii, Egipcie, Grecji, w krajach Azji, Europy. Na Wschodzie określano go mianem „pigułek wesołości”. Żeń-szeń – jeden z najstarszych i najbardziej popularnych afrodyzjaków, od stuleci używany był w Chinach. Korzeń żeń-szeń zawiera wiele substancji biologicznie czynnych, które sprzyjają aktywności seksualnej, wzmacniając organizm. Mandragora – jeden z najbardziej popularnych afrodyzjaków w kulturze świata, począwszy od starożytności. Wzmianki o niej znajdujemy już w Starym Testamencie. Analiza chemiczna tej rośliny wskazuje, że działanie pobudzające zawdzięcza wielu alkaloidom. Miód – choć uważany za jeden z popularnych afrodyzjaków, to analiza chemiczna nie wydzieliła substancji o działaniu pobudzającym seksualnie. Jednak znajdujące się w nim enzymy, kwasy organiczne i nieorganiczne, substancje mineralne, witaminy i hormony, mają wpływ na aktywność seksualną. Do afrodyzjaków zalicza się także: anyż (ceniony przez greckiego lekarza Dioskadiresa), awokado (cenione przez Azteków), bazylia (ceniona w krajach islamu), brzoskwinia (różne kultury), cebula (uchodząca za afrodyzjak w Gracji), czekolada (w XVII w. popularny afrodyzjak we Francji), seler (afrodyzjak Madame de Pompadour), trufle (zalecane jako afrodyzjak Napoleonowi). Środki zwierzęce Najbardziej znane i popularne są owoce morza, a wynika to z kilku przyczyn: wartości odżywczych (sole mineralne, wartościowe białko), związków z kultami religijnymi (bóstwa płodności), skojarzeń erotycznych (dotyk, wygląd, smak, zapach). Źródło: www.kobieta.wp.pl |
STATYSTYKI
zdjęć | 7598 |
filmów | 425 |
blogów | 198 |
postów | 50488 |
komentarzy | 4204 |
chorób | 514 |
ogłoszeń | 24 |
jest nas | 18899 |
nowych dzisiaj | 0 |
w tym miesiącu | 0 |
zalogowani | 0 |
online (ostatnie 24h) | 0 |
Zobacz inne nasze serwisy:
Nasze-choroby.pl to portal, na którym znajdziesz wiele informacji o chorabach i to nie tylko tych łatwych do zdiagnozowania, ale także mających różne objawy. Zarażenie się wirusem to choroba nabyta ale są też choroby dziedziczne lub inaczej genetyczne. Źródłem choroby może być stan zapalny, zapalenie ucha czy gardła to wręcz nagminne przypadki chorób laryngologicznych. Leczenie ich to proces jakim musimy się poddać po wizycie u lekarza laryngologa, ale są jeszcze inne choroby, które leczą lekarze tacy jak: ginekolodzy, pediatrzy, stomatolodzy, kardiolodzy i inni. Dbanie o zdrowie nie powinno zaczynać się kiedy choroba zaatakuje. Musimy dbać o nie zanim objawy choroby dadzą znać o infekcji, zapaleniu naszego organizmu. Zdrowia nie szanujemy dopóki choroba nie da znać o sobie. Leczenie traktujemy wtedy jako złote lekarstwo na zdrowie, które wypędzi z nas choroby. Jednak powinniśmy dbać o zdrowie zanim choroba zmusi nas do wizyty u lekarza. Leczenie nigdy nie jest lepsze od dbania o zdrowie.