Diabetolodzy z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi od kilku lat specjalizują się w leczeniu „dziwnych“ cukrzyc.

Problem polega na tym, że są one najczęściej przez lekarzy brane za insulinozależną odmianę choroby. Chorzy całe lata biorą insulinę, choć wcale nie muszą.

Żeby wykryć mutacje, potrzebne są testy genetyczne. Badanie kosztuje ok. 3 tys. zł. NFZ nie płaci za nie. Nikogo nie stać na diagnostykę na chybił trafił. Dlatego diabetolodzy badają ludzi, u których obserwują objawy mogące świadczyć o nietypowej odmianie choroby. A za testy często płacą sami pacjenci.

W uniwersyteckich klinikach Łodzi i Krakowa zbadano już wszystkie nietypowo chorujące na cukrzycę dzieci. - Wykryliśmy blisko 200 przypadków, ale to wciąż mało - mówi prof. Wojciech Młynarski z Kliniki Chorób Dzieci łódzkiego Uniwersytetu Medycznego.

- Szacuje się, że chorobę uwarunkowaną genetycznie może mieć nawet 5 proc. diabetyków. To by znaczyło, że w Polsce może ją mieć ponad 100 tys. ludzi.

Co zrobić, żeby dotrzeć do wszystkich chorych? Łódzcy diabetolodzy sięgnęli po pomysł sprawdzony przez Anglików, Finów i Niemców. Postanowili stworzyć komputerową bazę danych ze wszystkimi dziećmi chorymi na cukrzycę. Do pomysłu przekonali Ministerstwo Zdrowia, które wyłożyło 230 tys. zł. Kupili komputery, przygotowali programy i właśnie uruchamiają Narodowy Rejestr Cukrzycy Wieku Rozwojowego.

Żródło: Gazeta Wyborcza