Zespół nagłej śmierci niemowlęcia zwany też zespołem śmierci łóżeczkowej, tzw. SIDS, jest główną przyczyną nieoczekiwanego zgonu niemowląt w trakcie snu, w wieku od tygodnia do roku. Występuje na całym świecie, głównie u chłopców, częściej w rodzinach o niskim statusie socjoekonomicznym. Śmierć dziecka pozostawia na zawsze ślad na psychice jego rodziców.

Z badań wynika, że SIDS może być spowodowany bardzo różnymi przyczynami ale zagrożenie nim, można zmniejszyć. Naukowcy uważają, że najczęściej jest on wynikiem nałożenia się na siebie kilku czynników - środowiskowych, takich jak: palenie papierosów w obecności dziecka, czy nieprawidłowa pozycja malucha w czasie snu (na brzuchu) oraz wrodzone zaburzenia i schorzenia.

Brytyjskie Office of National Statistics poinformowało, że w roku 2007 na terenie Anglii i Walii miały miejsce 264 przypadki SIDS, co oznacza tendencje malejącą zgodnów tego typu. Jest to spadek o 7 procent w porównaniu z 2006. Także rok 2006 był pod tym względem lepszy od 2005. Większość przypadków SIDS dotyczyła dzieci z normalną wagą urodzeniową - 2500 gramów.

Nie wszystkie jednak fakty poznali już naukowcy. Z dalej niejasnych przyczyn nagła śmierć łóżeczkowa aż osiem razy częściej zdarza się w przypadku dzieci urodzonych poza małżeństwem, gdy poród jest rejestrowany wyłącznie przez matkę. Ponadto dzieci robotników umierają w ten sposób dwa razy częściej niż menedżerów czy przedstawicieli wolnych zawodów. Ryzyko jest największe, jeśli matka ma mniej niż 20 lat, najmniejsze w przypadku matek po 24. roku życia.

Eksperci uważają, że spadek śmiertelności był możliwy dzięki prostym środkom ostrożności, o których informowali specjaliści, także za pośrednictwem mediów - nie należy kłaść dziecka do snu na brzuchu, palić w jego obecności ani dopuszczać, by spało w jednym łóżku z bardzo zmęczonym lub pijanym rodzicem.





Źródło: www.zdrowie.onet.pl