Zaburzenia normalnego rytmu pracy serca, czyli arytmie, pochodzą z zaburzeń w rytmiczności lub częstotliwości powstawania bodźców, lub też z zaburzeń ich przewodzenia, czyli tzw. bloków.

Mogą też występować z powodu nadpobudliwości mięśnia sercowego i jego reagowania na bodźce z tzw. pozazatokowych ośrodków bodźcotwórczych. W takich przypadkach dochodzi do zmian częstości lub nieregularności ewolucji skurczowo-rozkurczowych.

Zmiany rytmu serca polegają na:

- przyspieszeniu lub zwolnieniu prawidłowego (zatokowego) rytmu serca z zachowaniem regularności pobudzeń,
- pojawieniu się ewolucji dodatkowych, wyzwalanych z różnych ognisk bodźcowych,
wypadaniu oczekiwanych ewolucji pracy serca,
- bezładnym pojawianiu się komorowych ewolucji serca na skutek nieregularnego, chaotycznego przewodzenia pobudzeń przedsionków na węzeł przedsiąkowo-komorowy i następnie na komory, co występuje w stanach trzepotania i migotania przedsionków.

Czynniki sprzyjające zachorowaniu.

Na wystąpienie zaburzeń rytmu serca narażone są osoby, u których stwierdza się:

Schorzenia serca i układu krążenia: wady zastawkowe serca, kardiomiopatie, choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia serca, zapalenie mięśnia serca, zapalenie osierdzia, zapalenie wsierdzia, niewydolność krążenia.
Zaburzenia endokrynologiczne: nadczynność lub niedoczynność tarczycy, przysadki mózgowej lub kory nadnerczy.
Zaburzenia w składzie elektrolitowym krwi: zbyt duże lub zbyt małe stężenie potasu, sodu lub magnezu.
Zaburzenia rytmu serca mogą pojawić się jako efekt uboczny stosowania różnych leków, również leków stosowanych przeciw zaburzeniom rytmu serca.

Do wystąpienia arytmii usposabia również:

- Spożycie takich używek jak alkohol, kawa, herbata, narkotyki, napoje z zawartością kofeiny.
- Stres oraz przewlekłe zmęczenie

Zalecenia ogólne.

Diagnostyka i początkowe leczenie powinny być przeprowadzone w warunkach szpitalnych. Aktywność fizyczna nie musi być ograniczana przy niegroźnych arytmiach, czasem jednak arytmia może być wywołana wysiłkiem fizycznym i być na tyle groźna dla życia, że konieczne jest ograniczenie aktywności. W przypadku występowania zawrotów głowy i omdleń, przeciwwskazana jest praca na wysokości oraz kierowanie pojazdami i maszynami (dźwigi, prasy). Z diety powinny zostać wyeliminowane substancje zawierające kofeinę i alkohol.

Leczenie farmakologiczne.

Istnieje wiele różnych grup leków antyarytmicznych. Stosuje się je w zależności od rodzaju arytmii i jej nasilenia. Czasem nie wystarcza stosowanie jednego leku w celu opanowania arytmii. Wtedy zwykle kojarzy się ze sobą leki z kilku grup. Oprócz leków stosuje się różne preparaty uzupełniające stwierdzane niedobory potasu lub magnezu.

W przypadku migotania przedsionków konieczne jest okresowe lub stałe stosowanie leków ograniczających krzepliwość krwi (tzw. antykoagulantów).

W przypadku nawracających groźnych dla życia arytmii, może okazać się konieczne wszczepienie na stałe specjalnych urządzeń mających za zadanie szybkie umiarowienie rytmu serca. Są to tzw. kardiowertery-defibrylatory. W przebiegu niektórych arytmii lub z powodu konieczności stosowania dużych dawek leków antyarytmicznych może okazać się konieczne wszczepienie stymulatora serca w celu zapewnienia odpowiedniej częstości akcji serca.

W przypadku niektórych arytmii (przy pomocy badania elektrofizjologicznego połączonego z cewnikowaniem serca) możliwe jest odnalezienie obszaru w mięśniu serca, w którym dochodzi do powstania arytmii. Umożliwia to jego całkowite zniszczenie i wyleczenie pacjenta.




Źródło: www.serca.choroby.biz
Zdjęcie: www.images.google.pl