Leczenie ogólne

W leczeniu ogólnym podaje się antybiotyki. Najskuteczniejsza jest zwykle tetracyklina, którą obecnie swykorzystuje się praktycznie tylko w leczeniu trądziku. Z innych antybiotyków zaleca się Davercin (erytromycynę), Dalacin C (klindamycynę), minocyklinę. Antybiotyki stosuje się według określonych schematów, w dawkach nieco innych niż w zakażeniach bakteryjnych, zwykle przez wiele tygodni, a nawet miesięcy. Dodatkowo należy podawać witaminy działające przeciwłojotokowo: PP, B2, C. W przypadku przyjmowania gotowych zestawów wielowitaminowych należy unikać tych, które zawierają witaminę B12, gdyż ona sama może wywoływać objawy trądzikowe.

W ciężkich postaciach choroby stosuje się leki zawierające13-cis kwas witaminy A (Roaccutane). Podaje się je zwykle przez 3-5 miesięcy. Leki te, podobnie jak i inne stosowane doustnie, należy przyjmować pod ścisłą kontrolą lekarza. Ze względu na możliwość jego działań ubocznych trzeba okresowo wykonywać badania krwi oraz stosować u kobiet antykoncepcję przez określony czas (zwykle nie mnie niż miesiąc) przed rozpoczęciem kuracji, w trakcie i po jej zakończeniu.

Korzystne działanie w leczeniu trądziku mają także sole cynku (Zincteral).

Kobietom można zalecać preparaty hormonalne o działaniu antyandrogenowym (Diane 35). Lek ten działa jednocześnie antykoncepcyjnie. Stosuje się go także przez wiele miesięcy po wykluczeniu przeciwwskazań ginekologicznych i internistycznych (takich jak choroby wątroby, zaburzenia lipidowe i układu krzepnięcia). Jego przyjmowanie powinno być także kontrolowane okresowymi badaniami krwi i moczu. W rzadkich przypadkach stosuje się Nizoral w tabletkach bądź Aldacton. Te preparaty mogą być przyjmowane tylko pod kontrolą lekarza.

Szczepionka Acnevac nie jest obecnie podawana ze względu na jej niewielką skuteczność. Wycofano się także z dość powszechnie zalecanej autohemoterapii (domięśniowego podawania krwi pacjenta pobranej z jego żyły).


Leczenie miejscowe

W leczeniu miejscowym używa się do oczyszczania skóry roztworów spirytusowych zawierających tymol, mentol, kwas salicylowy. Z innych robionych w aptece preparatów należy wymienić od lat stosowaną papkę ichtiolową i papkę panny Kummerfield w której skład wchodzi m.in. siarka.

Istnieje również wiele preparatów gotowych zawierających antybiotyki, często w połączeniu z innymi składnikami. Na przykład: Davercin w postaci 3,5% roztworu, Dalacin T (zawierający fosforan klindamycyny) w postaci roztworu i mniej drażniącej emulsji oraz żelu, Acnemycin (zawierający erytromycynę) w postaci płynu i maści, Acnidazil (preparat złożony zawierający mikonazol oraz nadtlenek benzoilu - ten sam, który stanowi podstawę popularnego preparatu Benzacne) w postaci kremu, Zineryt (octan cynku z erytromycyną) w postaci proszku i rozpuszczalnika do przyrządzania zawiesiny.

Ponadto są środki zawierające pochodną kwasu witaminy A, np.: Atrederm w postaci różnoprocentowych płynów, Isotrex (żel), Retin A (krem). Preparaty te po wywołaniu przejściowego podrażnienia zmniejszają czynność i wielkość gruczołów łojowych oraz rogowacenie ujść mieszków włosowych. Stosuje się je zwykle przez wiele tygodni. W tym czasie nie należy się opalać oraz używać kosmetyków i leków zawierających alkohol. Lekiem o nieco podobnym działaniu, zwykle lepiej tolerowanym niż pochodne kwasu witaminy A, jest kwas azelajowy występujący w preparacie Skinoren krem.

W łagodnych postaciach trądziku pospolitego można samemu wypróbować preparaty kosmetyczne i słabo działające leki dostępne w aptekach bez recepty.


Leczenie domowe

W leczeniu domowym można wykorzystać znane preparaty z serii Oxy (krem, żel, płatki kosmetyczne, emulsja), Effaclar i Effalpha (żel do mycia twarzy i emulsja) czy też zwykłe Benzacne. O stosowaniu tego typu preparatów należy zawsze informować dermatologa, gdyż w połączeniu z niektórymi lekami mogą one powodować podrażnienie skóry. Wskazane jest także okresowe oczyszczanie skóry (zwłaszcza z dużą ilością zaskórników) w gabinecie kosmetycznym.

Leczenie farmakologiczne, zwłaszcza doustne, ale także i zewnętrzne powinno być prowadzone przez lekarza dermatologa. Będzie on umiał prawidłowo ocenić, czy w danej postaci trądziku wystarczy leczenie miejscowe, jakimi preparatami należy je przeprowadzić, czy też należy już włączyć preparaty o działaniu ogólnym.

Rozpoczynając terapię trądziku w gabinecie dermatologicznym, nie zawsze należy spodziewać się szybkiego i całkowitego jego wyleczenia, ale systematyczne stosowanie się do zaleceń lekarza pozwoli na złagodzenie objawów.


Inne sposoby leczenia

Niektórzy dermatolodzy zalecają naświetlanie promieniami nadfioletowymi. Stosując tę metodę, należy zawsze brać pod uwagę także jej uboczne działanie (szybsze starzenie się skóry, niebezpieczeństwo działania kancerogennego).

W zmianach bliznowatych stosuje się zabiegi korekcyjne (dermabrazja, leczenie operacyjne), którymi zajmuje się chirurgia kosmetyczna.






Źródło: www.resmedica.pl
Zdjęcie: wwwi.images.google.pl