Pierwszym, który opisał ten typ nowotworu był Rudolf Virchow w 1864 roku, który określił go wtedy jako rodzaj glejaka.

Guzy nowotworowe u dzieci przerzutujące do wątroby, płuc i kości opisywane były pod koniec XIX i na początku XX wieku jako choroba Peppera (William Pepper), guz Hutchinsona (Sir Robert Grieve Hutchison), guz Abercrombiego (John Abercrombie), zespół Parkera (R.W. Parker) i zespół Smitha (Jean Smith): wszystkie terminy mają dziś znaczenie historyczne (niekiedy używane są na określenie typowych przerzutów – zobacz dalej). W 1891 roku Marchand powiązał histologicznie nerwiaka płodowego ze zwojami układu współczulnego.

W 1914 roku Karl Herxheimer wykazał, że włókna guza barwią się dodatnio na obecność znaczników neuronalnych. Dalszy postęp wiedzy o neuroblastoma dokonał się w 1927 roku, gdy Harvey Cushing i S. Burt Wolbach pierwsi opisali transformację neuroblastoma do ganglioneuroma. Everson i Cole w 1966 roku spostrzegli, że ten typ przemiany nowotworu zachodzi rzadko u pacjentów starszych niż 6 miesięcy. Fenotyp 4S (S od specjalny) opisali D'Angio i wsp. w 1971 roku.



Źródło: www.wikipedia.pl
Zdjęcie: www.images.google.pl