Jeszcze do niedawna psychologowie i lekarze mówili wyłącznie o zaletach uprawiania sportu czy kursów modelujących figurę. Jednak obecnie coraz częściej słyszy się o bulimii czy anoreksji sportowej, których skutki mogą prowadzić do poważnych i nieodwracalnych zmian w organizmie.

Trenujący w studiu fitness pojawiają się wraz z godziną otwarcia i znika tuż przed jego zamknięciem. Kiedy każdy napad obżarstwa kończy się dodatkową serią ćwiczeń (chory nie prowokuje wymiotów jak to ma miejsce w definicyjnym pojeciu bulimi) mówimy wówczas o bulimii sportowej. Kiedy zaś 'maniak sportowy' myśli wyłącznie o spalaniu kalorii i zrzucaniu kilogramów, wpada w anoreksję.

Granica między przyjemnością uprawiania sportu, a uzależnieniem tak silnym jak narkotyki czy alkohol jest bardzo cienka. Jeśli ograniczamy dzienną dawkę pożywienia do minimum i prawie pół dnia spędzamy na modelowaniu sylwetki- to eksperci sugerują przynajmniej jedną kontrolną wizytę u specjalisty (psycholog, psychiatra).

Kiedy bowiem przychodzi uzależnienie psychiczne - brak ograniczeń w uprawianiu sportu, sukcesywne zwiększanie dawki ćwiczeń przy jednoczesnym minimalizowaniu porcji żywieniowych, unikanie kontaktów ze znajomymi i trenowanie nawet podczas choroby - na pomoc jest już zazwyczaj za późno. Fizyczne skutki przetrenowania mogą prowadzić do zaburzeń hormonalnych, nieodwracalnych zmian w układzie kostno-stawowym, spadku zainteresowania seksem, a u pań do zaniku menstruacji.

Bardzo niebezpieczne jest też spożywanie anabolików (szczególnie popularne wśród mężczyzn). Większość osób chorych na bulimię i anoreksję sportową wzbogaca swoje racje żywieniowe o hormony i preparaty białkowe powodujące przyrost tkanki mięśniowej. Skutki takiego działania prowadzą do problemów z wątrobą i nerkami, zahamowania wzrostu, impotencji czy zawału serca.



Źródło: www.kolarstwo-szczyrk.prv.pl
Zdjęcie: www.images.google.pl