Gruczoł krokowy fizjologicznie zabezpieczony jest przed zakażeniem.

Do mechanizmów obronnych należą czynniki mechaniczne, substancje przeciwbakteryjne, czynniki komórkowe oraz humoralne.


Zapalenie stercza, ze względu na przebieg, można podzielić na ostre i przewlekłe. Z punktu widzenia cytologicznej i mikrobiologicznej oceny moczu, wydzieliny gruczołu można wyróżnić: ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego, przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego, przewlekłe niebakteryjne zapalenie gruczołu krokowego oraz prostatodynię.

Na skutek nacieku zapalnego gruczołu krokowego pojawia się jego tkliwość uciskowa podczas badania palcem przez odbyt oraz obrzmienie i ucisk na cewkę moczową, utrudniający niekiedy swobodne oddawanie moczu. W moczu stwierdza się dość wyraźny białkomocz, obecność białych i czerwonych krwinek w małych ilościach oraz zwiększone ilości śluzu.

Rozpoznanie i leczenie:

Ustala lekarz. Może ono okazać się dość długie, jeżeli ma doprowadzić do pełnego zlikwidowania stwierdzanego stanu zapalnego, zapobiec wtórnym ropniom w obrębie gruczołu oraz rozszerzeniu się procesu zapalnego na cewkę moczową i pęcherz.

Ciepłe nasiadówki przed snem, np. w naparze rumianku lub kory dębowej, unikanie wstrzymywania oddawania moczu i ciepła bielizna wspomagają uzyskanie korzystnych wyników leczenia, które powinien prowadzić specjalista urologa






Źródło: www.ukladu-rozrodczego.choroby.biz
Zdjęcie: www.images.google.pl