WZW B - wirusowe zapalenie wątroby typu B

Wirusowe zapalenie wątroby typu B to choroba, która może prowadzić do śmierci. Wirus, który ją wywołuje (HBV), może wywołać powikłania prowadzące do marskości lub pierwotnego raka wątroby.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B) jest chorobą zakaźną – najczęstszą i najpoważniejszą formą infekcji wątroby na świecie. Wirus HBV przenosi się np. przez krew i inne płyny ustrojowe z organizmu matki do dziecka podczas ciąży lub przez bezpośredni kontakt z zainfekowaną krwią, kontakty seksualne bez zabezpieczenia, wprowadzanie dożylne lekarstw przez niesterylną igłę. Wirus HBV jest aż 100 razy bardziej zakaźny niż wirus HIV.

Nie ma lekarstwa, które zwalczałoby wirusa powodującego WZW B, ale szczepienie może zapobiec infekcji.
WZW B to poważny problem globalny – ponad 2 miliardy ludzi na świecie (1 na 3 osoby) są zainfekowe wirusem HBV. Pomimo obecności szczepionki, aż ok. 300-400 mln osób cierpi na przewlekłe WZW B, które, ponieważ przebiega praktycznie bezobjawowo, wykrywane jest tylko na podstawie testu krwi. WZW B to 10-ta na liście chorób wywołujących najwięcej zgonów na całym świecie. W zeszłym roku z powodu zakażenia HBV zmarło prawie 1,2 mln osób. Przewlekłe WZW B jest przyczyną ok. 80% przypadków raka wątroby.

Im młodsza jest osoba, która zostaje zainfekowana HBV, tym większe ryzyko, że zakażenie przejdzie w fazę przewlekłą i doprowadzi do zwłóknienia raka wątroby.

Jakie są symptomy?
HBV jest trudne do wykrycia – aż u 40% zainfekowanych osób nie objawiają się żadne oznaki choroby aż do chwili, gdy przejdzie ona w stan przewlekły. Symptomy WZW B mogą również przypominać grypę, czasami pojawia się zażółcenie oczu, skóry, zmęczenie, bóle brzucha, spadek apetytu, katar, wymioty oraz bóle stawów.

Jak zdiagnozować WZW B?
Lekarze stosują kilka testów oceniających stopień zniszczenia wątroby lub prawdopodobieństwo postępów choroby w przyszłości, np. enzymy wątrobowe, stężenie wirusa, biopsje wątroby.

Jak rozwija się WZW B?
Od chwili infekcji HVB do wystąpienia symptomów może minąć od 45 do 180 dni. Początkowo choroba wchodzi w fazę ostrej infekcji. Jeśli wirus pozostaje w organizmie przez ponad 6 miesięcy bez leczenia, infekcja przechodzi w fazę przewlekłą.

Pacjenci cierpiący na przewlekłe WZW B są bardziej podatni na powikłania wątrobowe. Przeciętnie od 15 do 25% pacjentów, u których wirusowe zapalenie wątroby typu B ma charakter przewlekły, umiera na schorzenia związane z wątrobą.

Kogo dotyka WZW B?
Każdy jest wystawiony na niebezpieczeństwo zakażenia wirusem HBV, ale grupę największego ryzyka stanowią ci, którzy nie zostali zaszczepieni przeciwko temu wirusowi. Ponadto częstsze występowanie WZW B obserwuje się w takich regionach świata jak Afryka, Azja i na niektórych terenach Europy Środkowej i Wschodniej. Ryzyko zakażenia podwyższa również używanie niesterylnych igieł lub częsta zmiana partnerów seksualnych. Bardziej narażeni na zakażenie są także pracownicy służb medycznych i niemowlęta, których matki zostały zainfekowane HBV.

Jak leczyć WZW B?
Jest kilka metod leczenia przewlekłego wirusowego zapalenie wątroby typu B. Najczęściej stosuje się tzw. leki przeciwirusowe. Wczesne ich zaaplikowanie może opóźnić postępy choroby przewlekłej.
Istotnym z punktu widzenia leczenia jest określenie stężenia wirusa HBV we krwi - ostatnie badania potwierdzają związek między stężeniem wirusa a ryzykiem wystąpienia zwłóknienia wątroby i raka wątroby.

Wadą leków przeciwwirusowych jest duże ryzyko oporności wirusa, co przeszkadza w leczeniu HBV i kontroli stężenia wirusa we krwi.
Nowsze metody są mniej podatne na komplikacje i wywołują śladową lekooporność wirusa. Wykazują się również zdolnością do spowolnienia namnażania się wirusa i utrzymania stałego niski ego poziomu stężenia wirusa we krwi.

Jak rysuje się przyszłość?
W 1991, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wezwała wszystkie kraje do włączenia szczepionek przeciwko HBV w krajowe programy immunologiczne. W wielu krajach szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu podlegają refundacji. Część państw podejmuje wysiłki, by pomagać krajom o podwyższonym ryzyku, w zdobyciu optymalnych metod terapii. Coraz lepsze leki i sposoby leczenia mają pomóc w opanowaniu i eliminacji HBV oraz skutecznemu leczeniu WZW B.


Źródło:www.choroby.senior.pl

oprac.: Joanna Papiernik / Senior.pl