Angina monocytowa - choroba występująca pomiędzy piątym, a dwunastym rokiem życia. Spowodowana jest pierwotną infekcją wirusem Ebsteina-Barr (EBV). Do zakażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub nosicielem, który wydziela wirusa w ślinie, (w różnych opracowaniach nazywana jest dlatego "chorobą pocałunków").

Jednak także przyczyną tej infekcji może być przetoczenie krwi, czy przeszczep narządów (głównie szpiku). Najwięcej zachorowań występuje w okresach jesienno-wiosennych. Najczęściej dotyczy to skupisk dzieci typu przedszkola i szkoły, czy też internaty.

Jednym z najczęstszych objawów tak u dzieci, jak i dorosłych jest zapalenie gardła i migdałów podniebiennych, stanowiących główną przyczynę kierowania chorych do szpitala. Okres od chwili zarażenia do czasu rozwinięcia się choroby może wynosić do siedmiu tygodni. Najczęściej zaczyna się ona niespecyficznie. Dziecko zaczyna się uskarżać na bóle głowy, złe samopoczucie, brak apetytu. Po czym pojawia się gorączka, która z reguły wynosi trzydzieści osiem - trzydzieści dziewięć stopni Celsjusza. Utrzymuje się ona przeważnie od dwóch dni do miesiąca i dłużej.

Tuż przed jej wystąpieniem, w trakcie, rzadziej po jej spadku następuje powiększenie uogólnione węzłów chłonnych, przede wszystkim na szyi i z tyłu głowy (tak zwanych potylicznych), co najbardziej zwraca uwagę rodziców. Czasami jest ono tak duże, że sądzą, iż jest to świnka.






(Więcej w artykułach na www.nasze-choroby.pl w dziale danej choroby)

zapalenie gardła, zapalenie migdałów, gorączka, złe samopoczucie, brak apetytu