Ja Bogu dzięki jestem spokojniejsza, ale mam nadal problemy z samodzielnym wychodzeniem. Moze troszkę radosci by sie przydało

Traszka ja nadal nie mogę jeździć autobusami, ani za daleko nie odejdę sama od domu, o spacerze po mieście też nie ma mowy, ale robię postępy, jeżdżę na działkę już nie mam w sobie tego lęku że tam z dala od domu mogą mnie złapać te ataki paniki, tam się wyciszam, czytam i śpię kiedy mam na to ochotę.
Jednak życie zgodnie z naturalnym rytmem dnia pomaga.
Pozdrawiam serdecznie

To jest prawda, normalny sen duzo daje .

omeno ale to nie szkodzi ze na tym posci eiszemy o innych sprawach nie mozemy ciagle pisac o nerwicy bo nigdy z niej nie wyjdziemy ;)

Cześć dziewczyny a ja się czuje okropnie od paru dni nie mogę się na niczym skupić wszystko mnie przeraża ....ja już nie mam siły powoli tracę nadzieje że będzie normalnie

Gosia czasem mamy wszystkie takie gorsze dni, ale nie martw się na pewno Ci minie to napięcie, postaraj się czymś zająć myśli, albo dużo spij żeby organizm odpoczął od tego ciągłego stanu napięcia...
Mam jeszcze pytanko- czy post "zdrowy tryb życia" i nasze wolne gadki już nie istnieje? bo jak wejdę to mi wyskakuje jakiś błąd i nic nie ma

Gosia tak to jest z nami, nigdy nie wiadomo kiedy bedzie lepiej, a kiedy gorzej. Zauważyłam, ze jak mniej sie zastanawiam nad przyszłoscią , to jest lepiej. Pewnie siebie oszukuje w ten sposob, ale czasem na siłe odrzucam takie mysli, zeby choc przez pare dni miec spokój. A naprwde nie jest mi lekko, a przyszłosc raczej rysuje sie w ciemnych kolorach.

Omena, nadal isnieją wolne gadki, tylko , ze nie mozna faktycznie wejsc przez forum. Ja wchodzę juz przez temat, który jest w tej częsci, gdzie wyswietlaja sie tematy z moimi czterema ostatnimi postami, wiec mozesz tego nie miec. Sprobuje wkleic link do otwartego tematu, moze Ci sie uda wejsc

http://nasze-choroby.pl/?act=forum&temat=220&str=24

gocha ja bylam w ciezkim stanie i mialam to samo nie moglam wychodzic itd teraz tez sie czuje nienajlepiej ostatnio ale juz mam to gdzies zrobiam tyle badan jestem zdrowa wiem ze to objawy nerwicy i juz sie tym nie zadreczam bo to nie ma sensu tez stracilam nadizeje ze bedzie normalnie a wlasciwie pogodzilam sie z tym ze nie bedzie owszem poki co jest lepiej niz kiedy ale nie czuje sie calkiem odbrze od roku i watpie ze kiedykolwiek bede po prostu mecze juz mnie przejmuwanie sie tym i zamartwianie ot nic nie da a lepiej sie zyje jak sie tym pogodzi zaufaj mi pozdrawiam was

nie wiem czy potrafię pogodzić się z tym że nie mogę wychodzić z domu dla mnie wyjście do sklepu najbliższego choćby to jest jak tortura ,a ja mam małego synka w domu co mam mu mówić że mama z nim nie pójdzie na spacerek bo się boi lęku???Dziewczyny jak wy sobie radzicie bo ja już powoli tracę siły pozdrawiam was i barzo dziękuje za wsparcie

gosia jak ja sobie poradzilam ?na oewo nie wmawialam sobie ze to nie przejdzie i nigdy nie wyjde z domu wzielam tabletki i zaczelam wychodzic na spacery na sile z moim malym braciszkiem dzieki temu doszlam do siebie i normalnie wychodze uz sama gdziekolwiek musisz sie wziac w garsc i zodbyc si ena to sama inaczej zawsze bedziesz sie tak meczyc

Joasiu chciałabym spróbować tej terapii dr.Bacha (krople) sądząc po twoich wypowiedziach na ich temat to działają ,nie twierdze że mnie wyleczą ale może dodadzą odwagi przed wychodzeniem z domu ?

gosiu mi najbardziej pomogl bellergot ktory nabede znwu w polsce ale bede go miala w razie czego tylko te ziolowe krople z melisy te ohydne o ktorych tez pisalam tez sa bardzo dobre a te dr bacha rowniez i sa najbezpieczniejsze musisz uwierzyc ze ci pomoga ja ostatnio mialam te silne ataki skncyly mi si ete krople z melisy i kupilam tez dr bacha rescue remedy inne dobierasz sobie sama maz indywidualnie krople z roznych ekstraktow lub gotowe z kilku tak jak rescue remedy na nerwice nie maja skutkow ubocznycy ziolowe bezpieczne itd jak dla mnie super gdy tylko dostaje skurczy nie moge odychac trzesa mi sie nogi i wiem ze atak si ezaczyna od razu je zazywam i po jakims czasie znowu wszytsko mi przechodzi moze ja jestem jzu w takim lekkim stadium choroby nie wiem nie przekonasz sie dopoki nie sprobujesz mi pomagaja i jestem zadowolona chociaz czasm potrzebuje cos jak bellergot monciejszego po prostu ale one poki co ratuja mi zadek ze tak powiem w kazdej su=ytuacji ;)

Gosiu ja doskonale wiem co przechodzisz, może to dobrze że nie mam dziecka bo faktycznie jak mu wytłumaczyć siedzenie w domu w piękna pogodę, ale musisz się skupic nie na sobie ale właśnie na synku, wtedy może myśli o lęku przejdą, ale obawiam się że jednak bez wsparcia lekami nie obejdzie się, jednak w tym najgorszym stanie, kiedy lęk jest tak silny że nie możemy go pokonać samodzielnie pomoc farmakologiczna jest niezbędna, wycisza i zmniejsza uczucie niepokoju.
Nie wiem Gosiu czy byłaś już ze swoim problemem u lekarza, bo ja pierwsze symptomy to zlekceważyłam no i niestety objawy tak się nasiliły że później byłam już na silnych tabletkach , teraz biorę Rudotel, łagodnie mnie wycisza i niweluje w pewnym stopniu tan przerażający lęk.
Życzę Ci wszystkiego dobrego

Tak Gosiu, Omena Ci dobrze radzi. Trzeba wesprzec sie lekami. Nie wiem ile lat ma Twój synek, chyba jest malutki, to faktycznie trudno mu wytłumaczyć Twój stan.
Jak dziecko jest starsze, to nawet powinno sie mu powiedziec o chorobie. Przynajmniej tak radziła mi lekarka.
Ja juz długo biore teraz leki, bo prawie rok, ale nadal mam problemy z wychodzeniem. Wczoraj niestety musiałam jechać do Tesco i miałam tam trzy napady lęku. Naprawde czułąm sie po tym jakbym tonę węgla przerzuciła.
A dziś tak jak zastanawiałam się nad sobą, to doszłam do wniosku,że ja już trochę zdziwaczałam, bo robie wszystko zeby nawet z domu do ogrodu nie wyjsc. Najbardziej pasuje mi ciemny pokój - tak czuję sie najlepiej

a ja mam slny nerwobol zawsze sie pojawia w tym samym miejscu pod lewa lopatka i boli niesamowice promiejiuje do klatki piersiowej i lewej piersi mam tak juz chyba 10lat ale kiedys nie bylo to tak slne a eraz jest ta silne ze sedziec nie moge ja sie kiedys zawalu dorobie jak juz tak mam w tym wieku

No tak niestety jest przy nerwicy, ze albo "wysiadają" różne narządy, albo ma sie objawy jakiesj choroby. I niestety dopoki sie nie wyleczy nerwicy, to ciężko sie pozbyć innych chorob.

też nie mogłam jeżdzić autobusami,super markety to był koszmar do kościoła nie chodzę w dalszym ciągu,jednak autobusami już jeżdzę,nawet prowadzę swoje auto,zapisałam się na basen i uczę się plywać,przy nerwicy trzeba iść do przodu,jak człowiek się zatrzyma to ona jest silniejsza,do sklepu też chodzę ,bez obaw a był taki okres,że nawet kolory mi przeszkadzały trawa zielona i kwiaty kolorowe to był koszmar,ale szłam doprzodu z płaczem i lękiem i jest już dobrze z atakami też się nauczyłam żyć już nie powala mnie na podłogę na 2-3 godziny i nie trzesę się z torebką po cukrze oddychałam przez nią aby nie dostać hiperwentylacji i nie odlecieć. Ruch pomaga,wygadanie się,sennnn,unikanie stresów z tym mam najgorzej leki ziołowe brałam bardzo długo ,z psychotropów zrezygnowałam bo uzależniłam się i powstał dodatkowy problem. Więc ludziki głowy do góry,czytać o nerwicy jak nadchodzi atak robić brzuszki,gadać do siebie ,ze to tylko nerwica i nie umrę na pewno i jakoś to będzie. Ja nie radzę sobie ze stresem,z czarnymi myślami najgorzej jak coś się wydarzy a ostatnio takich nieprzyjemnych zdarzeń było dużo,z tym sobie nie radze z myślami...

Dzięki dziewczyny jesteście kochane narazie biorę hydroxizine zobaczymy co będzie czas pokaze ja byłam u dwóch lekarzy pierwszy dał REXETIN i AFOBAM doraźnie a drugi nic nie dał powiedział że czasami musi być źle żeby potem było lepiej .. a mój skarb ma 4 latka pozdrawiam

Właśnie stosuje leki ziołowe,wcześniej brałam hydroxizine ale miałam po nim straszną senność leciałam po prostu z nóg i do tego uzależnienie,dzisiaj jest inaczej wierzę że zioła mi pomogą .Już nawet widać pierwsze symptomy poprawy lepiej znoszę trudy dnia codziennego.pozdrawiam