|
|
 Jak powiedzieć komuś kogo się kocha o depresji...?
17-04-2009 09:41
Coraz częściej zastanawiam się czy On powinien wiedzieć...?
Czy zrozumie? Czy ukrywac nadal? Jak długo można mówić, że jest sie zmęczonym, że to wpływ pogody, braku witamin, niskiego cisnienia, niewyspania...
Powtarzam sobie...jeszcze nie teraz, pewnego dnia zrozumie, ale trzeba poczekać na odpowiedni moment, a narazie robić wszystko aby się nie dowiedział. Czy nie lepiej udawać, niz zarezykować, że jego wzrok którym teraz mnie obdarza, będzie zamieniony w litość, żal... Jak powidzieć komuś, kto tak wiele Ci dał, nauczył zyć, że jesteś wariatką na prochach, po kilku próbach samobójczych , po wielu wizytach w psychiatryku...
Przestałam brać leki, aby przypadkiem na nie trafił, nie chodze na kontrolę... nie ma niczego co mogłoby jakoś go naprowadzić, nczego obrócz mnie....
17-04-2009 09:48
Choroby psychiczne potrzebują wsparcia drugiej osoby jak w żadnej innej chorobie, kto kocha - zrozumie wszystko, powiedz mu o wszystkim, to choroba której sobie nie wybrałaś i to nie Twoja wina, natomiast ukrywając coś przed ukochaną osobą dopuszczasz się kłamstwa a to wybaczyć trudniej. Śmiało miłość kocha wybaczać i cechuje się zrozumieniem. Pamiętaj: jesteś chora. Nie jesteś wariatką.
17-04-2009 09:58
Uważam tak jak Admin, powiedz Mu.
17-04-2009 10:46
Aniulka to nie jest żaden wstyd być chorą...ja wiem że cieżko Ci o tym rozmawiać z osoba na której ci zależy bo boisz się odrzucenia, ale wydaje mi się że powinnaś z nim porozmawiać szczerze, o wszystkim, jeśli miedzy wami jest prawdziwe uczucie to na pewno jeszcze będzie Cię wspierał w leczeniu i w szybszym wyzdrowieniu, bo wsparcie kogoś bliskiego jest bardzo ważne...a tak dręczysz się tym że coś ukrywasz i masz poczucie winy, niepotrzebnie  I koniecznie bierz leki, bo ta sytuacja nie może wpływać na Twoje leczenie.Trzymam kciuki aniulka
17-04-2009 17:39
Aniulka, obecnie coraz częściej depresja jest zaliczana do chorób nerwowych. Jedynie tylko w jakich podziałach medycznych może być podciągnięta do psychicznych. Ale czy to wazne? Przeciez choroba psychiczna , to choroba jak kazda inna. Tez sie na początku wstydziłam. Tez nieraz popełniłam jakies głupstwo, ale teraz nic mnie to nie obchodzi co sobie mysla inni o mnie, a czasem mnie to nawet bawi (jak mam lepszy nastrój), kiedy ludzie w autobusie patrza na mnie jak na zielonego ludka. Mieszkam na obrzezach miasta, więc mozna sobie wyobrazic jak fascynujące są dla ludzi takie rzeczy.
Uważam, że powinnaś Mu powiedzieć o swojej chorobie. I sama zdecyduj czy chcesz, zeby wiedział wszystko.
Dobrze dziewczyny napisały,że jak kocha to zrozumie, to tez bedzie dobry sprawdzian dla niego.
A co będzie jak dowie sie o tym od kogoś innego?
Spróbuj, a w razie czego masz nas i bedziemy Cie wspierac
17-04-2009 18:39
Aniulka jesteśmy z Toba!
17-04-2009 19:43
Napisz olinka czy powiedziałaś o wszystkim swojemu chłopakowi, jeśli jest to mądry człowiek na pewno zrozumie i wesprze cię, a jeśli nie to niech odchodzi...w takim razie nie był wart Twojej milości.
Trzymam kciuki i wierzę że będzie wszystko dobrze
17-04-2009 19:54
Omena to Aniulka ma powiedzieć swojemu mężczyźnie, ja podobnie jak Ty jestem tu aby trzymać kciuki
18-04-2009 08:21
olinka sorki za przejęzyczenie oczywiście moja wypowiedź była skierowana do aniulki..
mam nadzieję że wszystko już mu wyjaśniła a on to zrozumiał
18-04-2009 16:09
Nic się nie stało też mam taką nadzieję i czekam na wieści od Aniulki
19-04-2009 18:36
Nie powiedziałam nie mogłam... Kocha to zrozumie... Tak powinno być, a jeśli jednak nie zrozumie? Jeśli to go przerośnie? Moja najblizsza rodzina nie zrozumiała, mama, tato, siostra, bracia,-zostawili, odeszli, ocenili, skreślili,to jak mogę oczekiwać,ze zrozumie on.. Byłam blisko,prawie mu powiedziałam, wtedy stało się coś , co odczytałam jako znak od Boga... Nie wiem czy to kłamstwo, to tylko ukrywanie czegoś,co może zniszczyć wszystko... Trudno pozwolić komuś kogo się kocha, albo wydaje sie że się kocha, odejść... Tyle straciłam, nie chce stracić jego, Wiem, że pewnego dnia się dowie, ode mnie albo sam, może nie wybaczyć ukrywania, oszukiwania, ale teraz nie chce o tym myśleć , choć może powinnam...
Choroba nerwowa, psychiczna...depresja z okresami psychozy, psychiatra, psychiatryk, psychotropy,terapia, samobójstwo, leczenie, lekomania, nie da sie tego zastąpić słowami które brzmią lepiej, łagodniej, mniej przerazająco...
19-04-2009 18:46
Aniulko to Twoja decyzja, ale pamiętaj, że na nas możesz zawsze liczyć!
19-04-2009 20:15
Każdy z Nas ma lepsze lub gorsze dni dlatego wydaje mi się że powinnaś mu powiedzieć,ma prawo wiedzieć i lepiej będzie gdy zrobisz to Ty.Wtedy będzie wiedział dlaczego dziś czujesz się tak a nie inaczej.A może to Twój chłopak wyciągnie do Ciebie ręke i powie-chodz razem wygramy z chorobą,ja pomoge Ci ją pokonać...
20-04-2009 08:22
Nie można na Ciebie naciskać aniulka, będziesz gotowa to na pewno mu powiesz, a że taka chwila nadejdzie to jestem tego pewna, bo albo on wyczuje że masz zmienne nastroje abo sama nie wytrzymasz i mu powiesz.Ja nadal wierzę że zrozumie, tylko opowiedz mu wszystko od początku.
Pozdrawiam serdecznie
20-04-2009 08:42
Podejdź to tej sprawy mmmh trochę celowo bagatelizując,nie jak do wyroku i ciężkiej choroby, powiedz: Kochanie chciała bym pogadać, ostatnio nie czuje się najlepiej...wtedy on na pewno zaproponuje lekarza na co Ty powiedz, że znasz jego diagnoze i, że chodzi o nerwy. Choroby tego typu często zależą do podejścia dlatego powiedz sobie: to nie choroba psychiczna, lecz nerwowa. Moim zdaniem jeśli obawiasz się reakcji partnera to postaw tę chorobę w lepszym świetle, pokaż że absolutnie można z nią zyć i że z nią walczysz
20-04-2009 10:02
Dzis obudził mnie całusem, całą noc się kręciłam, nie mogłam usnąc, obserwowałam go bojąc się ,że zaraz zniknie, wyparuje....
Na początku myślałam, ze to długo nie potrwa, więc po co mu mówić, potem "chciałam żyć chwilą " w ukryciu łykając tabletki, następnie zamieszkaliśmy razem, przestałam je więc łykać. Z dnia na dzień stawał mi sie bliższy, odgrywał ważniejszą rolę...
admin2 ja powiedziałam mu , że żle się czuję ( czasem mimo długości walki z depresją, trudno mi bez leków zapanować nad wszystkimi co ona niesie). Zabrał mnie natychmiast do lekarza,( lekarza ginekologa) było to w poniedziałek wielkanocny, w środę mam następne badania...
Zaczynam myśleć, że On zasługuje na kogos lepszego.. On ma tyle planów, tak wiele przed sobą, życie które nie jest skomplikowane.
Omena1 dziękuję, myślę, ze wszystko ma swój czas, a jeśli sam wyczuje to...odejdę, ktoś kiedyś napisał, że trzeba umieć pozwolić odejść osobie którą się naprawde kocha
20-04-2009 10:50
Aniulko, ale nie wiesz jakie On ma zdanie na ten temat. Skoro się kochacie to nie decyduj za Niego i pozwól Mu być z Toba na dobre i złe.
20-04-2009 10:58
Nie mówiąc mu prawdy nie pozwalasz mu pokazać czy jest on w stanie ją znieść - daj mu się kochać ponad wszystko, Twoja choroba nie jest katastrofą, Twoja osoba nie jest dla niego tragedią - nie wolno Ci mówić, że on zasługuje na kogoś lepszego niż Ty, bo może on nie chce ani kogoś lepszego ani gorszego lecz Ciebie - po prostu Ciebie! Jestem pewien, że nie zawiedziesz się a on zareaguje normalnie na wieść, że jesteś chora, jednak branie leków w tajemnicy zasieje w nim zwątpienie, że wolisz tajemnice i, że Twoja choroba jest tak poważna, że uznałaś, że on nie może wiedzieć.
20-04-2009 12:32
Popieram Admina w całej rozciągłości wypowiedzi...tylko że wiem jak trudno mówić o tym wszystkim co dotyczy naszej choroby, wiem że aniulka na pewno zdobędzie sie na to żeby powiedzieć o wszystkim , tylko że jeszcze się boi że Go straci, ale ja wiem że jeśli Cie kocha to musisz mu zaufać to Was jeszcze bardziej zbliży do siebie.
Pozdrawiam cieplutko.
20-04-2009 12:46
Aniulko ja również zgadzam się z Adminem i Omena. Pamiętaj że chcemy dla Ciebie dobrze
|
Strona główna
Przeglądaj
Profil
Poczta
