Migrena - powtarzający się, pulsujący ból głowy, pojawiający się przeważnie w okresie dojrzewania, częściej u kobiet.

Charakteryzuje się różnym stopniem nasilenia, czasem trwania i częstotliwością występowania. Bóle nasilają się pod wpływem emocji lub wysiłku fizycznego. Występuje światłowstręt, nadmierna wrażliwość na dźwięki i zapachy, występują też nudności i wymioty.

Niekiedy przed wystąpieniem epizodu migrenowego, może pojawić się tzw. aura, w postaci parestezji, ubytków w polu widzenia, pojawienia się mroczków, niedowładu, afazji.

Według najbardziej rozpowszechnionej teorii za fazę aury odpowiada skurcz naczyń mózgowych, który w dalszym etapie przechodzi w nadmierne ich rozszerzenie ze zwiększoną przepuszczalnością ścian, doprowadzając do napadu bólowego. Jest to dolegliwość dziedziczna.


Rodzaje migreny

Oczna (klasyczna) – przed wystąpieniem bólu zlokalizowanego w okolicy oczodołu, pojawiają się zaburzenia neurologiczne objawiające się połowiczym niedowidzeniem. Występuje też obniżona ostrość wzroku, a nawet całkowita krótkotrwała ślepota. Bardzo często z bólami migrenowymi związane są nudności i wymioty.


Okoporaźna – występują bóle głowy skojarzone z częściowym lub całkowitym porażeniem mięśnie okoruchowych. Prowadzi to do opadnięcia powieki oraz upośledzenia ruchów gałek ocznych, co powoduje podwójne widzenie.
Porażenna (skojarzona) – występują okresowe pulsujące bóle głowy. Dodatkowo mogą wystąpić ogniskowe objawy mózgowe pod postacią parestezji, afazji lub dyzartrii, niedowładów a także napady padaczki Jacksona i objawy migreny okoporaźnej.


Stan migrenowy – seryjnie powtarzające się napady poprzedzielane krótkimi przerwami, trwające nawet kilka godzin. Towarzyszą im: zaczerwienienie i pocenie skóry twarzy, występowanie obfitej wydzieliny z nosa oraz łzawienie.
Śnieg optyczny - przewlekła aura migrenowa, której nie zawsze towarzyszy ból głowy.

Z aurą - trwająca zazwyczaj do 3 godz. występują porażenia wzroku, paraliże rąk, trudności w mówieniu, towarzyszy temu ból głowy.


Sposoby leczenia

Leki w migrenie podzielić można na leki zapobiegające napadom oraz na przerywające napad.

Leki przerywające napad to 3 główne grupy:

1. NLPZ (niesterydowe leki przeciwzapalne), dostępne w większości bez recepty: kwas acetylosalicylowy, paracetamol, metamizol, diklofenak, ibuprofen, ketoprofen, naproksen, mefacit, nabumeton, meloksykam). Kolejne dwie grupy leków doczekały się nawet wyszczególnienia pod postacią odrębnej grupy farmakologicznej ATC N 02 C.

2. Pochodne alkaloidów sporyszu: alkaloidy sporyszu (dihydroergotamina i ergotamina), pizotifen, iprazochrom i oksetoron.

3. Selektywni agoniści receptora 5-HT1B/D. Dostępne na receptę wydają się być obecnie najskuteczniejsza grupą leków w przerywaniu napadów migrenowych (tzw. tryptany) – sumatryptan, zolmitriptan, rizatriptan i eletriptan. (przykładowe nazwy handlowe - Imigran, Zomig, Maxalt).

W leczeniu migreny pomocne mogą być techniki medytacyjne czy akupunktura.

Leki zapobiegające napadom.

beta-blokery
leki przeciwdepresyjne
leki przeciwdrgawkowe
blokery kanałów wapniowych
alkaloidy sporyszu
inne leki

ból zlokalizowany w okolicy oczodołu, niedowidzenie, obniżona ostrość wzroku, całkowita krótkotrwała ślepota, nudności, wymioty, bóle głowy, podwójne widzenie, pulsujące bóle głowy, zaczerwienienie i pocenie skóry twarzy, występowanie obfitej wydzieliny z nosa oraz łzawienie, porażenia wzroku, paraliże rąk, trudności w mówieniu, towarzyszy temu ból głowy