Leki z ula.

Infekcje odporność
Propolis
Działa przeciw drobno ustrojowo na bakterie m.in. gronkowca , grzyby i wirusy . Zwiększa odporność organizmu.
Pyłek pszczeli
Działa antybiotycznie na grzyby i bakterie w układzie oddechowym i drogach moczowych.

Regeneracja.
Propolis
przyspiesza regeneracje tkanki kostnej , chrzęstnej i skóry.
Pyłek pszczeli.
Zwiększa wydolność fizyczną u sportowców i rekonwalescentów.

Układ pokarmowy.
Propolis
Przyspiesza gojenie wrzodów żołądka.
pyłek pszczeli
Przyspiesza gojenie się stanów zapalnych , wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz jelita grubego.

Astma , alergia.
Propolis
Łagodzi objawy zapalenia oskrzeli i astmy oskrzelowej.
Pyłek pszczeli
Łagodzi objawy alergii przez hamowanie wydzielania histaminy.

Stawy.
Propolis.
Łagodzi dolegliwości związane ze stanem zapalnym i zwyrodnieniem stawów.

Serce miażdżyca.
Propolis
Łagodzi objawy niewydolności serca i jednocześnie obniża ciśnienie tętnicze krwi. Chroni układ krążenia przez działanie przeciwzakrzepowe i likwidowanie wolnych rodników.
Pyłek pszczeli.
Obniża poziom cholesterolu nawet o 30% , przeciwdziała tworzeniu się zakrzepów w naczyniach krwionośnych. Wspomaga pamięć i koncentrację zwłaszcza u osób starszych.

Nowotwory.
Propolis.
Likwiduje wolne rodniki.
Pyłek pszczeli.
Łagodzi stan zapalny prostaty i przerost gruczołu krokowego. Pomocniczo w raku prostaty.

Wątroba.
Propolis.
Pomocny jest w stanach zapalnych wątroby i dróg żółciowych , chroni także wątrobę przed szkodliwym działaniem toksyn.
Pyłek pszczeli.
Wspomaga funkcję odtruwającą wątroby i działa na nią regenerująco.

czy ktos wie jak tu mozna usunac konto? jakos tego nie widze nigdzie w opcjach edycji konta....?

Stewia

Substancja zawarta w liściach stewii jest 300x słodsza od cukru spożywczego.Wystarczy liście wysuszyć, rozdrobnić i mamy gotowy słodzik,Jedna łyżeczka skruszonych liści wystarcza do posłodzenia 1 litra herbaty. Można ją stosować do marynat, wypieków, można ją gotować.
Zioło ma też właściwości lecznicze. Obniża ciśnienie krwi, działa przeciw próchniczo, wspomaga utratę wagi poprzez redukowanie apetytu, jest zalecana przy grypie i przeziębieniu. Stosowana miejscowo na skórę poprawia jej wygląd ,leczy trądzik,łojotok i egzemy.
Można ją uprawiać w doniczce.
Naturalny region występowania stewii to Paragwaj, Brazylia.

Dobra dla nadciśnieniowców
Doświadczenia prowadzone w Tajpeji dowiodły że stosowanie doustne Stewii po 3 miesiącach nastąpiło zauważalne obniżenie ciśnienia krwi. Efekt ten utrzymywał się przez około 1 roku bez żadnych skutków ubocznych i zauważalnych zmian w parametrach krwi.

Atrakcja dla diabetyków
W szpitalu Uniwersytetu Aarhus w Danii przeprowadzono badania, w których stwierdzono, że stewiozyd z Stewii mógłby być stosowany w leczeniu cukrzycy typu II. Stwierdzono również że stężenie cukru we krwi po zażyciu Stewii podczas posiłku sprowadza stężenie glukozy do poziomu "blisko normalnego" Sugeruje się również że może pomagać chorym w odstawianiu insuliny. Stwierdzono także że Stewia w połączeniu z Czarną Jagodą pomaga w przypadku chorobliwego łaknienia cukru.

Działa przeciwpróchniczo
Wydział stomatologii Uniwersytetu w Illinois podaje, że stewiozyd, chociaż jest silniejszym słodzikiem, nie powoduje rozwoju próchnicy i hamuje wzrost płytki nazębnej. Właściwości przeciwpróchnicze Stewii dają interesujące możliwości zapobiegania próchnicy u dzieci.

Dobra na grypę i przeziębienie
Liście Stewi zawierają różne witaminy i składniki mineralne łącznie z Wit. A i C, rutyną, cynkiem, magnezem i żelazem. Stosujący Stewię informowali o zmniejszone częstotliwości zapadania ma grypę i przeziębienie. Używa się jej też do zmniejszania apetytu,oraz do ograniczenia uzależnienia tytoniu i alkoholu.
Przyspiesza także gojenie ran i zadrapań.
Wyniki badań przeprowadzonych przez japoński Uniwersytet Nixon wskazują że stosowanie Stewii (stewiozyd) miejscowo na nowotwór skóry hamuje jego rozwój.

Nie wszyscy słodzą stewią
USA, Australia i Europa nie zaakceptowały stewii jako środka słodzącego z przyczyn ekonomicznych, stanowi bowiem ona bowiem bardzo silną konkurencje dla syntetycznych słodzików.
Obecnie roślina ta jest szeroko stosowana w krajach Azji i Ameryki południowej.

Ps.
W Polsce jest prowadzona szkółka hodowli Stewii. W Łosicach w województwie mazowieckim.

hmm.ciekawa roślina ,warto wyprobować

Mnie z kolei te ziemniaczki na sposób żydowski zainteresowały....tylko kminek odstraszył!!!
Robert,można czymś zastąpić tę przyprawę????

No nie ma problemu , każda przyprawa ziołowa jest zdrowsza od soli ..... więc stosuj co lubisz.
Życzę smacznego.

Co mówi twój język



Badanie stanu zdrowia prowadzone może być również poprzez obraz naszego języka. Dosyć często spotykamy się z tym u lekarza oglądającego wnętrze jamy ustnej, w tym także język, sprawdzającego zaczerwienienia, stany zapalne, śluzówki, naloty itd. Stare chińskie metody traktują ten sposób diagnozowania znacznie szerzej niż wykorzystuje to współczesna medycyna. Chińska diagnostyka dzieli język na kilka podstawowych części, których wygląd i odbiegające od normy zmiany odnosi zarówno od ogólnej kondycji organizmu, jak i stanu zdrowia poszczególnych narządów wewnętrznych. Badając język, bierzemy pod uwagę jego miąższ i kosmki. Zmiany w miąższu są najczęściej spowodowane przewlekłymi zaburzeniami narządów wewnętrznych, natomiast obraz kosmków mówi o zmianach krótkotrwałych. Trzon języka i jego powierzchnia są zatem mapą naszego zdrowia lub choroby. Oto ta mapa:

1. Koniec języka obrazuje stan serca i układu krążenia. Jego bladość wskazuje na osłabienie mięśnia sercowego. Zaczerwienienie koniuszka języka oznacza przyspieszoną akcję serca, arytmię. Zaczerwienienie języka bywa także objawem gorączki, silnego ataku grypy lub przeziębienia. Tak więc spokojna obserwacja naszego organizmu analizowanie różnych objawów nawet mało wytrawnemu diagnoście pozwala ustalić, czy należy sięgnąć po leki przeciwgrypowe, czy udać się do kardiologa.

2. Pole tuż nad końcem języka daje okazję do zdiagnozowania stanu naszych płuc. Blada powierzchnia, mazistość kosmków i zwiotczenie języka wskazują na skłonność do niewydolności oddechowej, do nawrotowych stanów zapalnych oskrzeli. Towarzyszyć temu może tzw.mokry kaszel i odflegmianie. Zaczerwienienie tej części języka występuje między innymi przy męczącym i przewlekłym kaszlu.

3. Środkowa część języka mówi nam o stanie naszego żołądka. Powierzchnia blada lub żółtawa wskazuje na zaburzenia trawienia , być może niedostatek kwasów i enzymów. Czerwona wskazuje nadkwasotę , uczucie palenia w gardle i przełyku stany zapalne śluzówki żołądka , początki choroby wrzodowej. W obu przypadkach pożądane jest zainteresowanie się tym problemem.

4. Boki części środkowej informują o stanie śledziony. Bladość tych fragmentów języka świadczy o osłabieniu funkcji tego organu. Objawem często bywa brak apetytu. Mocne zaczerwienienie tych pól , popękana powierzchnia języka i suchość pozostaje w ścisłym związku z kondycją naszych mięśni. Przy takim obrazie języka występują bóle mięśni , skurcze i zakwasy.

5. Przedmiotem uwagi diagnosty są również brzegi języka. Wygląd prawego brzegu ułatwi nam odpowiedź na pytanie czy cierpimy na kamicę woreczka żółciowego. Jeśli jest blady lub pożółkły , oznacza stan zapalny w obrębie dróg żółciowych. Czerwony a zwłaszcza naznaczony pęknięciami może świadczyć o istnieniu złogów i kamieni w pęcherzyku żółciowym.

6. Brzeg po lewej stronie języka odzwierciedla stan zdrowia wątroby. Bladość dowodzi między innymi niedostatecznej produkcji bilirubiny stanowiącej ważny składnik żółci. Wyraźna czerwona część boczna języka sygnalizuje natomiast spowolnione procesy przemiany materii.

7. Nasada języka , czyli najgłębiej położona część w jamie ustnej , wskazuje na pracę naszych jelit. Jeśli środkowa część nasady ma kolor białawy oznaczać to może nadpobudliwość, wzmożoną perystaltykę , przelewanie się , kruczenie , gazy. Wyrazistej czerwieni nasady i pęknięciom powierzchni najczęściej towarzyszą wodniste stolce , bóle w dolnej części brzucha , pogorszenie samopoczucia.

8. Wygląd bocznych części nasady języka świadczy o pracy nerek i układu moczowego. Ich bladość dowodzi istniejących lub tworzących się stanów zapalnych w układzie moczowym. Zaczerwienienie oznacza problemy z oddawaniem moczu , skąpomocz.

Badanie języka , jego powierzchni , koloru , stanu kosmków jest metodą pomocniczą. Mimo iż diagnozy takiej nie należy traktować w sposób ostateczny , sygnalizuje ona zmiany zachodzące w organizmie. Ich potwierdzenia i przyczyny należy poszukiwać korzystając z innych metod badania.


źródło : Dziennik Zdrowia 2011

Hirudoterapia - leczenie pijawkami

Kiedy się czyta dawne książki to można się dowiedzieć, że często chorym puszczano krew. Była to bardzo stara ale skuteczna
forma leczenia. Stosowanie pijawek jest skuteczną metodą przy dolegliwościach reumatycznych, szczególnie w przypadkach zakrzepowego zapalenia żył, zapaleniu woreczka żółciowego, niektórych schorzeniach wątroby, zawałach mięśnia sercowego, uporczywych bólach głowy u chorych z nadciśnieniem (zapobiega też wylewom krwi do mózgu).

Okazuje się że znów metoda na leczenie pijawkami staje się modna. Można zobaczyć takie stoiska na największych targach medycyny naturalnej. Powstają też hodowle pijawek, gdzie te żyjątka rozmnażają się w higieniczny sposób.

Żywe laboratorium

Podczas zabiegu pijawka lekarska jest żywym labolatorium farmakologicznym, przekazuje do krwioobiegu ponad 100 hirudozwiązków, głównie hirudynę, adelinę, hementynę, lipazy, hialuronidazę, dsstabilazę i galantynę.
Ważniejsze związki wytwarzane przez pijawkę:

HIRUDYNA - najlepszy z istniejących leków zakrzepowych. U osób z niektórymi chorobami krwi, hirudyna jest dużo lepszym antykoagulantem niż powszechnie używany w medycynie wielocukier - heparyna, czy otrzymywana z koniczyny dikumaryna.

HEMENTYNA - fibrynogenolityczny enzym zdolny zapobiegać krzepnięciu krwi oraz rozkładać (inkoagulować) utworzone już zakrzepy.

LIPAZY I ESTRAZY - substancje powodujące rozkład tłuszczy i znieczulające.

HIALURONIDAZA - substancja będąca silnym antybiotykiem.

EGLINA - jest silnym środkiem przeciwzapalnym oraz bardzo aktywnym antyutleniaczem.


Proces leczenia pijawkami

W jednym seansie terapeutycznym przystawia się jednorazowo 2,3,5,7 lub 9 pijawek [ bardzo rzadko 10 lub 20 sztuk ] w 3 do 5 - dniowych odstępach czasu. Jeden seans trwa od 15 do 90 minut [ przeciętnie 45 minut ] i zależy głównie od płci i wieku pacjenta , oraz miejsca przystawiania pijawek. Jeśli jest to uzasadnione rodzajem schorzenia oraz jego zaawansowaniem a przede wszystkim postępami w przebiegu leczenia , to za jakiś czas [ 3 do 6 miesięcy ] sesję terapeutyczną powtarza się [ 2 do 3x , ponownie ustalając dla danego pacjenta i każdej kolejnej sesji niezbędną ilość przystawianych pijawek , czas przerwy międzysesyjnych oraz długość trwania sesji.
Przeważnie za postawienie pijawek lekarskich musimy zapłacić 70 zł. plus koszt każdej pijawki 12 zł. W cenie zawarta jest pełna usługa czyli : dojazd do klienta , profesjonalny sprzęt i materiały [ stół do masażu , artykuły opatrunkowe , higieniczne , kremy i olejki]. Ceny zależą od miasta a którym dokonuje się kuracji.
Terapeutów można znaleźć w internecie.

Jak samemu ustawić pijawki

Koszty leczenia możemy zmniejszyć jeśli postawimy je sami sobie. Przed stawianiem pijawek daną okolicę ciała obmywa się wodą z mydłem. Następnie wyciera się ręcznikiem , trąc intensywnie aby rozszerzyć naczynia krwionośne. Pijawka wówczas łatwo chwyta ciało. Przy pomocy szklanego przyrządu w postaci strzykawki przykłada się pijawkę do ciała. Gdy nie chce ona chwycić ciała , można je zwilżyć lekko mlekiem , piwem , cukrem.
Nie wolno stawiać pijawek na skórze pokrywającej duże naczynia krwionośne [ tętnicze , żylne ].Podobnie nie stawia się pijawek w okolicach moszny lub powiek. Pijawka po upływie 1 lu 2 godzin sama odpada. Wskazane jest aby po odpadnięciu pijawki pozwolić na wolny odpływ krwi. Ranę nakrywamy warstwą sterylnej gazy lub ligniny.
Najlepiej pijawki stawiać rano , by wieczorem krew była zatamowana. Zasadniczym błędem jest zostawienie niezabezpieczonej rany na noc.
Po odpadnięciu lub odcięciu pijawki należy ją wrzucić do naczynia z kwasem solnym lub gorącą wodą. Pijawka bowiem nie może zostać użyta powtórnie . I jest to niezwykle ważne. Wiadomo bowiem ja łatwo można przenosić przez krew poważne schorzenia.
Jeśli więc kupujemy pijawki to niech to będą pewne źródła.

Jak przechowywać pijawki

Najlepszym sposobem jest wpuszczenie ich do naczynia 2 litrowego napełnionego w 2/3 wodą. Można tak przechowywać do 50 pijawek. Należy szczelnie zamknąć słój czystym gazikiem. Woda winna być często zmieniana. Naczynie pozostawić w chłodnym miejscu.

źródło : Poradnik Uzdrawiacza Kraków 2011.

Stawianie baniek

Do postawienia baniek musimy posiadać , oprócz baniek , denaturat , świeczkę , spirytus kamforowy i łagodny krem a także drut lub patyczek którego koniec owijamy watą.
Najpierw każdą bańkę smarujemy denaturatem i stawiamy na metalowej tacce. Pacjenta kładziemy na brzuchu i smarujemy mu plecy kremem. Zapalamy drut owinięty watą nasączoną denaturatem i przykładamy do wnętrza bańki. Kiedy wnętrze płonie , przykładamy bańkę do ciała. Bańka dobrze przyłożona wczepia się w ciało.
Bańki stawiamy wzdłuż kręgosłupa ale nie na samym kręgosłupie , wzdłuż szczytów [ całe łopatki aż do opłucnej ], na dole do granicy nerek.
Po ich postawieniu pacjenta szczelnie przykrywamy i każemy mu leżeć 15 minut. Potem je zdejmujemy , podważając lekko palcem , pamiętajmy nie można ich ciągnąć [ jest to bardzo bolesne ].
W zależności od wieku - dzieciom stawiamy nawet do dwudziestu baniek [ najlepiej stosować mniejsze rozmiary ] , dorosłym nawet trzydzieści. Starszym pacjentom można stawiać bańki na piersiach , ale nigdy nie stawia się baniek kobietom na biuście i mężczyznom na brodawkach piersiowych.
Na piersiach należy trzymać bańki najwyżej 10 minut. Po ściągnięciu baniek można posmarować pacjenta spirytusem kamforowym i należy go wygrzać. Ma się pocić.

UWAGA !

Baniek nie wolno zaziębić , gdyż wówczas zapalenie płuc jest pewne. Należy odleżeć 3 dni , pić herbatkę lipową i sok malinowy.

Bańki chińskie

Masaż bańką chińską , czyli gumową zaleca bioterapeuta Jan Wróbel
Zaleca on ten masaż swoim pacjentom. Można go wykonywać samemu w domu. Masaż ten mogą robić zarówno osoby chore jak i zdrowe , gdyż oczyszcza on całe ciało , wpływa też korzystnie na mięśnie kręgosłupa.Najważniejszą jego zaletą , jest to że za jego pomocą doskonale oczyszcza się organizm z wszelkich toksyn. Oprócz tego masażu ten powoduje wzmocnienie mięśni kręgosłupa. Zabieg ten z całą pewnością pomaga w zachowaniu zdrowia , ma też dużo walorów leczniczych. Zdaniem bioterapeuty regularne wykonywanie tego masażu jest jednym z najlepszych sposobów na to by przez długie lata cieszyć się dobrym zdrowiem , nie zapadać na różne choroby , a także zachować zawsze dobre samopoczucie i radosny nastrój. Korzystne oddziaływanie tego zabiegu potwierdziło wielu pacjentów , którzy wykonują go od dawna.

źródło : Poradnik Uzdrawiacza Kraków 2011

Jak zlikwidować obrzęki stóp , rąk i twarzy

Są osoby u których pojawiają się nagle bez wyraźnej przyczyny np.po wytężonej pracy lub w chwilach zmęczenia. Częściej jednak obrzęki stóp, stawów, dłoni, twarzy, powiek są oznaką jednej lun kilku dolegliwości, które należy bezwzględnie leczyć.
Oprócz właściwego zdiagnozowania u specjalisty schorzeń dających objawy w postaci obrzęków, warto także zastosować kuracje naturalne.

Kiedy powstają obrzęki ?

Głównymi przyczynami powstawania różnych obrzęków mogą być:

- niewydolność nerek
- przerost gruczołu krokowego
- niewydolność krążenia np. w kończynach dolnych i osłabienie pracy serca
- żylaki
- spożywanie nadmiernej ilości soli kuchennej
- objadanie się słodyczami
- spowolniona lub upośledzona praca wątroby
- zdecydowanie za mało ruchu na świeżym powietrzu tzw. siedzący tryb życia
- silne zmęczenie nóg np. długotrwała praca stojąca
- otyłość
- upały w połączeniu z ogólną niewydolnością żylną


Osoby o skłonnościach do pojawiania się obrzęków co jakiś czas powinni przeprowadzać kurację usuwającą złogi wody zgromadzone w organizmie, a także poprawiającą pracę nerek, serca i krążenia krwi. Obrzęki i gromadzące się złogi wody prowadzą do ociężałości, ogólnego rozbicia i nagłego zmęczenia. W niektórych przypadkach nałożenie się kilku przyczyn tej dolegliwości może być bezpośrednią przyczyną podwyższania ciśnienia krwi lub kłopotów z poruszaniem się - poważne obrzęki stóp, stawów u osób starszych, dodatkowo cierpiących z powodu otyłości.


Odwar z selera i pietruszki

Składniki : 1/2 średniego korzenia selera, 2 średnie korzenie pietruszki, 3 szklanki wody i trochę pieprzu ziołowego
Przygotowanie : Korzenie selera i pietruszki pokroić na spore kawałki, zalać w emaliowanym garnku wodą i gotować powoli pod przykryciem aż do miękkości
Stosowanie : Ugotowane warzywa - jeszcze ciepłe posypać do smaku pieprzem ziołowym i zjeść. Odwar warzywny podzielić na 3 części i wypić między posiłkami.
Ostatnią porcję pić najpóźniej do godziny 17, gdyż z uwagi na działanie moczopędne odwar ten może przeszkadzać we śnie.
Kuracja winna trwać 2 tygodnie, następnie 2 tygodnie przerwy.

Odwar z selera i pietruszki to dobrodziejstwo dla osób ze skłonnościami do odkładania się w organizmie złogów wody oraz szkodliwych metabolitów np.kwasu moczowego.
Pobudza spowolniony metabolizm , obniża ciśnienie krwi , szczególnie to spowodowane niewydolnością nerek. Jest polecany dla osób chorych na cukrzycę u których stwierdzono obecność cukru w moczu. Zwiększa filtrację nerek zapobiega i leczy kamicę nerkową i moczowodową. Likwiduje stan zapalny nerek i pęcherza moczowego. Usówa także obrzęk stóp , dłoni i powiek , które są następstwem przewlekłej niewydolności nerek. Wspomaga leczenie artretyzmu.

Balsam z kasztanów dla obolałych i obrzękłych stóp

Składniki ; po 5 łyżek ususzonych i sproszkowanych kwiatów kasztanowca , liści porzeczki czarnej , owoców aronii oraz ziela nostrzyka.
1 1/2 szklanki oliwy z oliwek bądź oleju z pestek winogron , 8 łyżek nalewki z kwiatów arniki.
Przygotowanie : susz z ziół i owoców aronii zalać w emaliowanym garnku oliwą z oliwek lub olejem z pestek winogron i bardzo powoli podgrzać pod przykryciem aż do
delikatnego skwierczenia [ około 4 minuty ]. Garnek odstawić na 2 godziny [ ciągle pod przykryciem ]. Następnie uzyskaną oliwą odcedzić , wycisnąć przez
gazę resztki ziół i owoców , zlać do butelki z ciemnego szkła. Na samym końcu do oliwki dodać nalewkę z kwiatów arniki i mocno wstrząsnąć butelką.
Odstawić na 3-4 dni. Przechowywać w lodówce.
Stosowanie : Balsam ten służy do wcierania i masażu nóg co najmniej 1x dziennie. Przed każdym stosowaniem należy mocno wstrząsnąć butelką w celu wymieszania.
Dla lepszego efektu terapeutycznego do jednorazowej porcji balsamu warto dodać kilka kropli olejku cytrynowego który daje uczucie chłodu i odprężenia.

Balsam daje odczucie lekkości , usuwa bolesność , zmęczenie i ociężałość nóg. Usuwa obrzęki spowodowane niewydolnością żylną w kończynach dolnych oraz zaburzeniami w krążeniu obwodowym. Zapobiega stanom zapalnym żył. Skutecznie leczy pozakrzepowe zapalenie żył. Broni przed pojawieniem się mikrowylewów podskórnych , deformacji żył , powstawaniem nowych żylaków. Likwiduje zastoje żylne , uaktywnia krążenie krwi w kończynach dolnych. Przydaje się także w przypadkach stłuczeń i zwichnięć oraz w obrzękach towarzyszących tym kontuzjom.


Okład z liści wiśni na obrzękłe i obolałe stopy

Przygotowanie i stosowanie : należy nazbierać - najlepiej w maju i czerwcu [ ostatecznie do końca lipca ] sporo liści wiśniowych [ z drzew zdrowych nie uszkodzonych ].
Liście muszą być młode , błyszczące i jeszcze nieco lepkie [ twarde i bez lepkości mają słabsze właściwości ].
Prasuje się je trochę wałkiem lub butelką [ powinny być delikatnie zmiażdżone ]. Wypełniamy nimi bawełniane skarpetki i zakładamy do spania na
Stosowanie obolałe stopy. Pół godziny wcześniej nogi należy wymoczyć przez 10 minut w ciepłej wodzie z dodatkiem soli kamiennej lub kuchennej - około
1/2 szklanki na 4-5 litrów wody. Osoby o zaawansowanych żylakach winny moczyć stopy w letniej wodzie. Skarpetki z liśćmi zakłada się na
dobrze osuszone stopy. Rano po przebudzeniu zdejmujemy je a w stopy wcieramy odrobinę oleju z dziurawca , uzyskanego przez zalanie
na 2-3 tygodnie samych kwiatów [ świeżych] dziurawca olejem roślinnym.
Zabieg ten przeprowadza się 1-2x w tygodniu , przez kilka tygodni.

Okład z liści jest niezastąpiony przy obolałych , zmęczonych , zesztywniałych i nierzadko piekących [ szczególnie u osób starszych ] stopach. Pomaga usunąć pojawiające się obrzęki stóp o różnym podłożu [ szczególnie spowodowane gromadzeniem się w stawach kryształków kwasu moczowego ].
Stanowi prawdziwą ulgę dla osób wędrujących pieszo. Stopy po regularnym stosowaniu tego kompresu stają się sprawniejsze i rzadziej na nich pęka skóra. Okład daje miłe uczucie lekkości.

Zioła na obrzęki o podłożu niewydolności nerek

Składniki : pół szklanki suszu kwiatów akacji pospolitej , liści brzozy , liści maliny i ziela nawłoci pospolitej
Przygotowanie : susz z ziół starannie wymieszać i wsypać do suchego , szczelnego pojemnika
Stosowanie : 1 łyżkę ziół zalać 1 szklanką wrzątku , parzyć pod przykryciem 15 minut , odcedzić. Pić koniecznie ciepły napar rano i popołudniu , dobrze jest dodać do niego
trochę soku z porzeczki czarnej.

Napar z tej mieszanki wpływa moczopędnie. Jest polecany dla osób cierpiących na osłabienie pracy nerek i skąpomocz. Pomaga usunąć z organizmu złogi wody które wywołują obrzęki nóg , rąk , twarzy , powiek i ogólną ociężałość oraz pogorszenie się samopoczucia. Oczyszcza organizm ze szkodliwych metabolitów np. kwasu moczowego i chlorków. Zapobiega odkładaniu się w nerkach kamieni i piasku. U osób dotkniętych nadciśnieniem krwi pochodzenia nerkowego - łagodnie obniża nadciśnienie. Wspomaga także leczenie dny moczowej.

Krople na usprawnienie krążenia i obrzęki nóg

Składniki ; po 1/2 butelki [ o poj.100g.] wyciągów z kasztanowca i kwiatostanów głogu [ komponenty dostępne w aptekach i sklepach zielarskich ].
Przygotowanie : wymienione składniki zlać do szczelnej butelki z ciemnego szkła , dobrze wymieszać i odstawić na około 5 dni.
Stosowanie : pić po 1 łyżeczce kropli rozcieńczonych w niewielkiej ilości wody lub rozcieńczonego wodą soku z aronii bądź porzeczki czarnej [ broń Boże zakupionych w
sklepie ] , na pół godziny przed posiłkiem. Ostatnia porcja winna być zużyta do godziny 18 , gdyż u niektórych osób może spowodować kłopoty zaśnięciem.

Krople te poprawiają ogólną niewydolność żylną , uszczelniają , uelastyczniają i wzmacniają ściany naczyń krwionośnych. Zapobiegają deformacją i zastoją żylnym. Zapobiegają żylakom kończyn dolnych i łagodzą dolegliwości spowodowane już istniejącymi żylakami. Wskazane są także przy obrzękach nóg o podłożu niewydolności żylnej oraz zaburzeniach krążeniach krwi [ w poważnych niedomaganiach serca ]. Poprawiają również pracę serca i łagodnie obniżają ciśnienie krwi.
Zalecane a zakrzepowym zapaleniu żył. Stanowią bardzo skuteczny lek dla osób , które doznały wstrząśnienia mózgu i po zabiegach chirurgicznych w obrębie głowy [ łagodzą obrzęki mózgu ].

Do kupienia w aptece

Dla osób u których powodem powstawania obrzęków jest ogólna niewydolność krążenia czy niedomaganie serca proponuje się preparat :
Venoforton
w swej recepturze zawiera on wyciągi z owoców kasztanowca , ziela jemioły oraz nalewki z kwiatostanów głogu , ziela arniki i miłorzębu dwuklapowego [ japońskiego ].
Preparat ten jest w postaci kropli. Pomaga on także w zastojach żylnych , objawach niewydolności żylnej [ żylaki ] , osłabionej pracy serca , oddala zawroty głowy i inne konsekwencje postępującej miażdżycy.

Osoby zmagające się z niedomaganiem nerek , z ich przewlekłym stanem zapalnym i skłonnościami do zatrzymania moczu powinny sięgać po preparat
Urofort [ krople ]
zawiera on w swym składzie wyciągi z liści mącznicy lekarskiej , ziela nawłoci pospolitej oraz ziela pokrzywy.

Przy obrzękach wywołanych niewłaściwą pracą nerek warto po za tym zastosować sok z brzozy. Sok ten usuwa z organizmu złogi wody oraz pomaga w skazie moczanowej i w obrzękach spowodowanych chorobą gośćcową. W tego typu obrzękach można też zażywać sok z pokrzywy.

źródło : Poradnik Uzdrawiacza Kraków 2011

Kolejne znakomite treści, dzięki.

Pasty ziołowe.

Pasty ziołowe są odpowiednikami herbat ziołowych , zawierają rozpuszczalne w wodzie wyciągi roślinne. Są wygodne w użyciu, gdyż wyciśnięcie pasty z tuby i rozpuszczenie jej w ciepłej wodzie daje gotową herbatkę ziołową.. Nie trzeba więc w sposób tradycyjny naparzać i przecedzać ziół , jest to również łatwy sposób by możliwie szybko przyrządzić napój ziołowy w domu , pracy czy podróży.

DEBELIZYNA / pasta

Opakowanie 100g. zawiera wyciąg płynny z nasion fasoli indyjskiej. Debelizyna działa moczopędnie i może być stosowana w kamicy dróg moczowych o niewielkim nasileniu a także w celu zapobiegania nawrotom kamicy. Po za właściwościami moczopędnymi Debelizyna powoduje działanie rozkurczające drogi moczowe , zmniejsza ból wywołany kamicą oraz ułatwia wydalanie złogów z organizmu.
Jest to środek tradycyjnie stosowany jako wspomagający w leczeniu kamicy dróg moczowych o niewielkim nasileniu i zapobieganiu jej nawrotom.
Debelizyna może być stosowana w leczeniu kamicy wapniowej i zakażeniach układu moczowego. Jest skutecznym lekiem zapobiegającym nawrotom kamicy szczawianowej i fosforanowej , oznacza się właściwościami przeciwbólowymi , rozkurczowymi i przeciwbakteryjnymi , ułatwia wydalanie złogów moczowodowych niezależnie od ich składu chemicznego i powoduje fragmentację złogów nerkowych. I co najważniejsze nie wykazuje objawów ubocznych nawet po zastosowaniu większych dawek tegoż preparatu.
Wykazano że Debelizyna podawana doustnie powoduje zmniejszenie wydalania z moczem wapnia oraz fosforanów i kwasu moczowego. Podczas przeprowadzanych badań u żadnego chorego nie obserwowano powiększania się rozmiarów kamieni nerkowych , a u chorych z kamicą moczowodową następowało samoistne wydalanie złogów , przy czym zmniejszało się stosowanie leków przeciwbólowych i rozkurczowych. Preparat ten działa korzystnie w zachowawczym leczeniu chorych na kamicę oraz w zapobieganiu nawrotom kamicy po operacyjnym usunięciu złogów. W późniejszych badaniach ustalono że preparat ten nadaje się z powodzeniem do stosowania po skruszeniu kamieni moczowych falami uderzeniowymi wyzwalanymi przy użyciu aparatu Lithostar. Okazuje się że podawanie Debelizyny ułatwia samoistne wydalanie rozkruszonych złogów oraz istotne zmniejsza potrzebę stosowania leków przeciwbólowych i rozkurczowych.

Nie należy stosować Debelizyny u kobiet planujących ciążę oraz nie stosować w okresie ciąży.


FITOVEN / pasta

Preparat ten zawiera wyciągi z nasion kasztanowca , ziela nawłoci , kwiatu z liściem głogu , ziela gryki , kwiatostanu lipy , ziela żarnowca miotlastego i korzenia buraka.
Surowce zielarskie wchodzące w skład pasty Fitoven są w leczeniu zaburzeń krążenia obwodowego , obrzęków zastoinowych kończyn dolnych , zakrzepowego zapalenia żył , żylaków i wrzodów podudzi oraz w uszkodzeniach naczyń krwionośnych. Główne składniki biologiczne aktywne w paście Fitoven to : eskulina , escyna , rutyna i sparteina , które zmniejszają przepuszczalność naczyń krwionośnych , wzmacniają ich wytrzymałość na uszkodzenia , działają przeciwzapalnie , przeciwwysiękowo , uszczelniają naczynia włosowate w obrębie krążenia żylnego , zmniejszają ich przepuszczalność i łamliwość , a także łagodzą zaburzenia krążenia obwodowego szczególnie żylnego.
Warto dodać że bioflawonoidy występujące w buraku czerwonym działają przeciwutleniająco, poprawiają przemianę materii i regulują krzepnięcie krwi.
Pastę Fitoven opracowano i rozpoczęto jej wytwarzanie z myślą o leczeniu zakrzepowego zapalenia żył , zespołów zakrzepowych , obrzęków pourazowych występujących w wyniku skręceń , złamań , obrzęków powstałych na tle udaru mózgu z porażeniem połowicznym. Po za tym preparat ten powoduje ustępowanie obrzęków kończyn , zarówno w spoczynku jak i w trakcie ruchu , a także uczucie rozpierania i ciążenia kończyn.
Z powodzeniem Fitoven stosuje się u chorych kobiet z obrzękami po operacjach narządów rodnych , a także u osób po urazach [ skręcenia , złamania kości ] oraz w przebiegu zespołu pozakrzepowego.
Stwierdzono że preparat likwiduje obrzęki chłonne kończyn dolnych , jak też obrzęki które występują na tle zakrzepu tętnicy mózgowej , zapaleniu żył kończyn dolnych i nowotworu mózgu. Wskazany jest szczególnie u chorych z obrzękiem kończyny dolnej w przebiegu zakrzepowego zapalenia żył.
Pastę Fitoven stosuje się 3x dziennie po jedzeniu w ilości 1 łyżeczki po rozprowadzeniu w 1/2 szklanki ciepłej przegotowanej wody.


PROSTALIZYNA / pasta

Pasta ziołowa Prostalizyna zawiera w swoim składzie wyciąg etanolowy z korzenia pokrzywy. W 5g.preparatu znajduje się nie mniej niż 5mg.związków sterolowych. Związki te hamują aktywność enzymu uczestniczącego w przeroście gruczołu krokowego. W wyciągach obecne są także rozpuszczalne w wodzie polisacharydy, lektyny i białka hamujące aktywność enzymu o nazwie aromataza która odgrywa istotne znaczenie w przeroście gruczołu krokowego. Poza tym wyciągach z korzenia pokrzywy znajdują się składniki mineralne , w tym rozpuszczalna krzemionka , aminy [ histamina , acetylocholina , serotonina ], glikozydy fenolowe , skopoletyna i garbniki. Wymienione składniki nie tylko hamują wzrost tkanki gruczołu krokowego i syntezę prostaglandyn , ale także wzmagają aktywność leukocytów [ podnoszą odporność ] , działają moczopędnie , przeciwzapalnie i rozkurczowo.
Prostalizyna łagodzi objawy związane z łagodnym przerostem gruczołu krokowego takie jaj utrudnione oddawanie moczu , częstomocz , konieczność oddawania moczu w
nocy , oddawanie moczu kroplami.
Udowodniono że wyciąg z pokrzywy w istotny sposób zmniejsza dolegliwości związane z trudnościami w oddawaniu moczu występujące w I i II stadium przerostu gruczołu krokowego.Wyciąg z korzenia pokrzywy zwiększa objętość wydalanego moczu a także maksymalne oddawanie moczu oraz zmniejsza objętość moczu zalegającego w pęcherzu.
Wskazaniami do stosowania Prostalizyny są więc zaburzenia w oddawaniu moczu występujące we wczesnych stadiach przerostu gruczołu krokowego - częstomocz , konieczność oddawania moczu w nocy , utrudnione oddawanie moczu , oddawanie moczu kroplami.
Prostalizynę podaje się 3x dziennie po 1 łyżeczce w 1/2 szklanki ciepłej przegotowanej wody. Preparatu nie stosuje się u osób ze stwierdzonymi nowotworami gruczołu krokowego oraz po wystąpieniu alergii na lek.
Uwaga : Stosowanie pasty nie zwalnia pacjenta od stałej konsultacji z urologiem. Preparat nie hamuje rozrostu gruczołu krokowego , łagodzi jedynie dolegliwości z nimi związane. Jeżeli podczas stosowani preparatu objawy nasilą się lub pojawią się nowe np.stwierdzi się obecność krwi w moczu lub nastąpi nagłe zatrzymanie mikcji należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

źródło : Poradnik Uzdrawiacza Kraków 2011

Zakrzep krwi i zator

Nie ma dnia , nie ma godziny , aby ktoś w Polsce nie umierał z powodu zakrzepów krwi , które mają ścisły związek z szerzącymi się ostatnio chorobami serca i krążenia. Gdyby ludzie mieli świadomość jakie zagrożenie niosą za sobą zakrzepy i gdyby w porę i regularnie zapobiegali im - życie niejednego z nas udało by się przedłużyć.

Groźne dla życia zakrzepy krwi

Zakrzepy tworzą się w organizmie u osób z postępującą i zaawansowaną miażdżycą u których występuje też skłonność do wzmożonej agregacji płytek krwi. Łatwiej o zakrzepy także u osób otyłych , chorych na cukrzycę , niewłaściwie odżywiających się ,, w jadłospisie przeważają tłuszcze zwierzęce ,, , prowadzących siedzący tryb życia. Ostra niewydolność serca połączona z niewydolnością krążenia to także powód do ich powstawania. Tworzenie się nawracających zakrzepów o ostrym przebiegu nazywa się w medycynie zakrzepicą.
Jeśli zakrzep zamknie ,,zaczopuje,, naczynie wieńcowe co może nastąpić w chorobie wieńcowej serca ,,miażdżyca naczyń wieńcowych,, - dochodzi do zawału mięśnia sercowego. Kiedy natomiast chory cierpi z powodu postępującej miażdżycy tętnic szyjnych , istnieje duże ryzyko że dojdzie do udaru mózgowego. Zakrzep w tym przypadku pozbawia komórki mózgowe potrzebnego tlenu , doprowadzając do nieodwracalnych zmian w mózgu , a często nawet do zgonu.
Groźne w skutkach często prowadzące do śmierci są też zakrzepy płucne. W nieco łagodnych przypadkach prowadzą one do zapalenia opłucnej o bardzo bolesnym przebiegu.
Nawet niegroźny zdawało siniak czyli wybroczyna skórna może doprowadzić do zakrzepu w płucach. Zakrzep utworzony w jakiekolwiek części naszego ciała może zostać przetransportowany wraz z krwią i trafić do płuc powodując ni do opanowania zakrzep płucny.
Zakrzepy tworzą się również w nogach a zwykle towarzyszą im zakrzepowe zapalenie żył oraz zaawansowane żylaki. Sytuacja komplikuje się kiedy w żyłach nóg stwierdzi się zaawansowaną i postępującą miażdżycę.

Jak zapobiegać zakrzepom

Od pewnego czasu ludziom u których występuje ryzyko zawału serca , udaru mózgu , czy innych opisanych wcześniej zakrzepów , lekarze zalecają systematyczne stosowanie ,,wraz z lekami podstawowymi,, preparatów z kwasem acetylosalicylowym - składnikiem czynnym popularnej polopiryny. Kwas ten według badań klinicznych skutecznie zapobiega zlepianiu się płytek krwi - trombocytów. Oczywiście nie będę pisał o wskaźniku INR czyli czasu protrombinowego tymi i innymi środkami zajmują się lekarze.
Raczej chciałbym przybliżyć czytelnikom inne sposoby jakie zna medycyna niekonwencjonalna. Naukowcy stosunkowo niedawno postanowili poszukać także leków przeciwzakrzepowych w przyrodzie. Jako że nasi Polscy i zagraniczni zielarze znali je od dawna a naukowa medycyna tylko potwierdziła przydatność tych że środków.
Przebadano więc sporo takich skutecznych roślin leczniczych , a na czele tej listy postawiono pokrzywę , rumianek , ciemny winorośl , miłorząb dwuklapowy - japoński , cebulę , czosnek , lucernę.
Podczas badań klinicznych dostrzeżono jeszcze jedną niezwykle ważną właściwość roślin o działaniu przeciwzakrzepowym. Otóż niektóre z nich mają silną właściwość obniżania poziomu cholesterolu we krwi , zwiększania uwalniania tlenku azotu - co jest szczególnie ważne w przypadku zawału serca oraz
hamowania w organizmie nadtlenków - właściwość wymiatania wolnych rodników.
Dlatego osobom mającym skłonność do tworzenia się zakrzepów proponuje się włączyć do codziennej kuracji także takie rośliny lecznicze.


Przecier z ciemnych winogron broni przed zawałem serca

Składniki : dojrzałe winogrona odmian ciemnych - zebrane późną jesienią , cukier.
Przygotowanie : oddzielić owoce od gron , umyć dokładnie , odsączyć na sicie. Umieścić w emaliowanym garnku , powoli doprowadzić do wrzenia i pogotować jeszcze około 3 minut. Odstawić pod przykryciem na 1 godzinę. Następnie znów podgrzać i przetrzeć przez plastikowe sito , odrzucając skórki i pestki. Przecier wlewamy znów do garnka , podczas podgrzewania wsypujemy cukier i dokładnie mieszamy. Na 1 litr przecieru przeznaczamy w zależności od słodkości używanych gron , od 50 do 80dag. cukru.
Wrzący przecier po zdjęciu piany zlewamy do wyparzonych szczelnych butelek lub niewielkich słoiczków które umieszczamy na 1-2 godziny pod kocem. Następnie przenosimy do chłodnego suchego miejsca.
Dobra rada : przecieru z winogron nie powinno się przechowywać w piwnicach bo może on ulec scukrzeniu. Wyczuwa się w nim maleńkie grudki cukru ale nie traci smaku.
Przecier z winogron warto dodawać do herbatek owocowych , ziołowych , tradycyjnej herbaty. Można go rozcieńczyć ciepłą przegotowaną wodą i pić jako zdrowy napój.
Produkt ten obfituje w dobroczynne polifenole które wykazują nadzwyczaj korzystny wpływ na cały układ krążenia. Działa ochronnie na naczynia krwionośne i zapobiega osadzaniu się w ich ściankach blaszki miażdżycowej. Przecier z ciemnych gron jest szczególnie zalecany osobom znajdującym się w grupie dużego ryzyka wystąpienia zawału serca , udaru mózgu , nadciśnienia , wylewów krwi. Przecier poprawia też sprawność intelektualną bo usprawnia krążenie mózgowe. To znakomity lek dla osób starszych i młodszych , z postępującą miażdżycą ogólną.

Mikstura z czosnku i miłorzębu

Składniki : 3/4 szklanki drobno posiekanych ząbków czosnku , 1 szklanka spirytusu i 1/2 butelki ,,o poj. 100g. ,, nalewki z miłorzębu dwuklapowego.
Przygotowanie : posiekane ząbki czosnku zalać na 14 dni w szczelnym słoiku spirytusem. Po odcedzeniu i starannym wyciśnięciu resztek czosnku przez gazę dodać pozostałe składniki , zlać do szczelnej butelki z ciemnego szkła i dobrze wymieszać.
Stosowanie : nalewkę najlepiej stosować po upływie 3-4 dni , po pół łyżeczki ,,w poważnych przypadkach po 1 łyżeczce ,, w niewielkiej ilości soku , 3x dziennie po posiłkach. Kuracja winna trwać około 3 miesięcy , następnie robimy przerwę i powtarzamy ją.
Taka mikstura widocznie poprawia krążenie zarówno obwodowe jak i mózgowe. Uelastycznia naczynia krwionośne , wzmacnia ich ściany i udrażnia je , gdy w ich świetle utworzyły się blaszki miażdżycowe. Skutecznie obniża poziom cholesterolu we krwi. Poprawia sprawność intelektualną. Obniża ciśnienie krwi , zapobiega zawałom serca , udarom mózgu , zakrzep[om , zastojom żylnym. Działa korzystnie na pracę serca. Miksturę warto polegać osobom który grozi zawał serca lub udar mózgu oraz tym którzy je przebyli.

Herbatka pokrzywowo - porzeczkowa

Składniki ; po 1/2 szklanki sproszkowanych liści pokrzywy i suszu z owoców porzeczki czarnej.
Przygotowanie : oba komponenty dokładnie wymieszać i umieścić w suchym pojemniku.
Stosowanie : 1 łyżkę mieszanki ziołowo - owocowej zalać 1 szklanką wrzątku , parzyć pod spodeczkiem 15-20 minut , po odcedzeniu pić ciepły napar 2x dziennie między posiłkami.Ko nie dysponuje suszonymi owocami czarnej porzeczki ten może zastosować jako dodatek do naparu skoncentrowany sok z owoców.
Napar z tej herbatki wpływa skutecznie przeciwzakrzepowo. Skutecznie broni przed zawałem i udarem mózgu. Hamuje tworzenie się w organizmie nadtlenków powstających pod wpływem wolnych rodników. Stabilizuje ciśnienie krwi i ma korzystny wpływ na mięsień serca. Działa ogólnie wzmacniająco z uwagi na bogactwo ważnych witamin i soli mineralnych. Stanowi też źródło cennych polifenoli. Posiada zdolność uszczelniania i wzmacniania naczyń krwionośnych. Jest dobrym lekiem uzupełniającym dla osób po przebytym zawale serca i udarze mózgu. Poprawia mikrokrążenie w mózgu.

Herbatka rumiankowo - miętowa z miodem

Składniki ; 1 szklanka sproszkowanych koszyczków rumianku , 1/4 szklanki liści mięty pieprzowej oraz miód pszczeli - najlepiej gryczany lub głogowy
Stosowanie : 1 łyżkę zmieszanych ziół wsypać do szklanki , zalać wrzątkiem , przykryć spodeczkiem i parzyć około 15020 minut. Po odcedzeniu do naparu ,,lekko ciepłego,, dodać 1 łyżeczkę ,,lub jak kto lubi - więcej,, miodu. Pić ciepły napar3x dziennie. Ostatnia porcja na 2 godziny przed udaniem się do snu.
Herbatka zapobiega skutecznie zakrzepom krwi w organizmie. Działa także przeciwzapalnie , co jest szczególnie istotne dla osób u których występuje zakrzepowe zapalenie żył w nogach oraz zaawansowane żylaki. Regeneruje organizm po przebytym udarze mózgu i zawale serca. Ułatwia ponadto zasypianie i sprawia że sen jest krzepiący.

Miód pokrzywowy z pyłkiem

Składniki : słoik o poj. 400g. miodu pszczelego - płynnego gryczanego , głogowego lub wielokwiatowego , 8 kopiatych łyżek sproszkowanych liści pokrzywy i 2 łyżki pyłku kwiatowego.
Idealnie ususzone liście pokrzywy mielimy krótko w młynku do kawy albo dokładnie miażdżymy w moździerzu , następnie 2x przesiewamy i odrzucamy grube części.
Podobnie mielimy dobrze wysuszony pyłek kwiatowy. Uzyskany proszek z pokrzywy i pyłku należy dokładnie wymieszać w słoiku z miodem pszczelim , szczelnie zakręcić i odstawić na 10 dni. Przechowywać raczej w chłodnym miejscu.
Stosowanie : przed każdym użyciem miodu należy go wymieszać , 1 łyżeczkę lub więcej długo ssać między posiłkami 3x dziennie.
Miód posiada dobre właściwości wzmacniające organizm. Oprócz działania przeciwzakrzepowego pomaga w leczeniu anemii i osłabienia starczego. Poprawia sprawność umysłową. Ma korzystny wpływ na naczynia krwionośne. Jest zalecany dla osób po przebytym zawale serca , udarze mózgu i dla tych którym grożą te niebezpieczne przypadłości. Unieszkodliwia wolne rodniki i zapobiega utlenianiu się frakcji cholesterolu oraz odkładania się go w postaci tzw. blaszek miażdżycowych w naczyniach krwionośnych.


źródło : Poradnik Uzdrawiacza Kraków 20011

Vademecum dla kobiet

Chociaż kobiety żyją statystycznie dłużej o mężczyzn , to jednak nie oznacza wcale że mniej chorują. Wręcz przeciwnie , wydaje się że narażone są na więcej schorzeń. Choroby z którymi panie trafiają do lekarza a w dalszej kolejności do apteki , dotyczą często narządów moczowo - płciowych z uwagi na ich specyficzną budowę i fizjologię.

Upławy

Prawie każda dorosła kobieta obserwuje czasami u siebie wydzielinę z dróg rodnych. Ich obecność nie musi od razu oznaczać schorzenia. Niestety , często upławy pojawiają się w wyniku stanów zapalnych.

Co to są upławy ?

Upławami nazywa się każdą niekrwawą wydzielinę z kobiecych dróg rodnych. Najczęściej wydzieliny fizjologiczne nie są zbyt obfite , śluzowe , bezbarwne bądź białawe. Pojawiają się cykliczne. Ich ilość zwiększa się wtedy wyraźnie i dziennie może wynosić nawet 30ml. Pojawiającym się upławom nie towarzyszą z reguły inne objawy - świąd , pieczenie , ból przy stosunku płciowym , bóle brzucha. Brak objawów u partnera również może wskazywać na fizjologiczny charakter upławów.
Odczyn prawidłowych upławów jest kwaśny w wyniku działania pałeczek kwasu mlekowego , co powoduje ich specyficzny zapach. Fizjologiczna wydzielina nie ma nieprzyjemnego zapachu. Nawet obfite upławy nie zawsze świadczą o stanie chorobowym i nie wymagają leczenia choć czasami są odczuwalne jako nieprzyjemne. Pochodzą m.in. z przedsionka pochwy , gdy w wyniku ekscytacji płciowej gruczoły przedsionkowe większe produkują duże ilości śluzu. Również w okresie dojrzewania płciowego w wyniku ,,burzy hormonalnej" dziewczęta skarżą się na obfitą , białawą wydzielinę z pochwy.

Co powinno wzbudzić niepokój ?

Upławy chorobowe najczęściej są bardziej obfite , mają inny kolor - żółtawy , zielonkawy , różowy oraz nieprzyjemny zapach. Mogą im towarzyszyć niemiłe doznania w czasie stosunków płciowych , częste oddawanie moczu , bóle podbrzusza. Obecność niepokojących objawów u partnera ,, bóle , pieczenie , zaburzenia w oddawaniu moczu" może również wskazywać na chorobowe - zakaźne pochodzenie upławów. Upławy te powodują uczucie dyskomfortu , pieczenią , świądu. Czasami występują stany podgorączkowe i dreszcze. Przyczyną zakażenia są drobnoustroje przenoszone drogą płciową.
Innym źródłem upławów może być zakażenie drożdżakami lub często u kobiet w okresie przekwitania zanikowe zapalenie pochwy - zaburzenia hormonalne. Występują one w zakażeniu pochwy i sromu.
Przewlekłe używanie tamponów , podpasek utrudniające odpływ wydzieliny i brak dostępu powietrza może wtórnie spowodować rozwój beztlenowców i opisane objawy.

Co robić ?

W wielu przypadkach udaje się upławy zlikwidować przy pomocy prostych zabiegów leczniczych i wzmożenia higieny. Zastosowanie preparatu Lactovaginal w postaci kapsułek dopochwowych , który zapobiega zmianom we florze bakteryjnej pochwy i chroni przed nadmiernym rozmnażaniem drożdży , pleśni , grzybów w połączeniu z odpowiednią higieną własną partnera.
Preparaty ziołowe - Vagosan , Vagolavit , Feminosept dostępne w każdej aptece i sklepie zielarskim są niezwykle pomocne w leczeniu zakażeń. Mają działanie ściągające , przeciwzapalne , przeciwbakteryjne i regenerujące podrażnioną błonę śluzową. Inną możliwością jest stosowanie preparatu Tantum Rosa leku działającego przeciwzapalnie , przeciwbólowo i antyseptycznie. Podobnie jak preparaty ziołowe może być stosowany do przemywania okolic intymnych oraz w formie irygacji.

Irygacja nie za często

Należy pamiętać że irygacja pochwy jest zalecana w przypadku wystąpienia zmian chorobowych w obrębie sromu i pochwy. Jej częste stosowanie bez wskazań leczniczych prowadzi do wypłukiwania fizjologicznej flory i może powodować rozwój drożdżaków , zapalenie pochwy a nawet zakażenie przydatków czy macicy. Prawidłowa flora bakteryjna odradza się w 72 godziny po irygacji. Jeśli więc irygację stosuje się często można spowodować trwałe zmiany wywołane nadmiernym wzrostem bakterii beztlenowych.

Niezbędny kontakt z ginekologiem

W każdym przypadku stwierdzenia upławów należy udać się do ginekologa. Tylko on może prawidłowo rozpoznać i skutecznie wyleczyć choroby , które powodują upławy.
W celu stwierdzenia przyczyny dolegliwości , często oprócz wywiadu i oględzin narządów płciowych , lekarz decyduje się na badanie mikroskopowe wydzieliny lub jej posiew bakteriologiczny. Czasami może być konieczna biopsja błony śluzowej macicy i USG narządu rodnego. Leczenie może także objąć partnera.

Leczenie

Upławy są często leczone przypadkowo wieloma lekami i nierzadko nieskutecznie. Zastosowanie terapii jest właściwe jedynie po ustaleniu przyczyny i miejsca pochodzenia wydzieliny. Podawanie leków przeciwzapalnych i antybiotyków w przypadku wzmożonej , fizjologicznej lub powstałej pod wpływem stresu wydzieliny może doprowadzić do wyjałowienia pochwy i zaburzenia mechanizmów obronnych , co zagraża rozwojem patologicznej flory bakteryjnej. Jest i druga strona medalu , nie leczone przewlekłe stany zapalne narządu rodnego mogą spowodować zapalenia przydatków czy niepłodność. Dlatego też w przypadku pojawienia się wydzieliny odmiennej od zwykle występującej , kobieta winna zgłosić się do specjalisty.

Oliwka dla dzieci dobrym środkiem

Gdy zauważymy za mało śluzu w czasie współżycia i stosunki są bolesne , to dla uniknięcia nadżerek , mięśniaków , stanów zapalnych należy przed stosunkiem oliwką dla dzieci zwilżyć własny srom i penis mężczyzny. W poważnym stopniu zabezpiecza to kobietę przed skłonnością do stanów zapalnych narządów rodnych.

ZAPALENIE POCHWY

Pochwa sąsiaduje z ujściem cewki moczowej i odbytu , dlatego jest narażona na wszelkiego rodzaju zakażenia. Czynniki sprzyjające stanom zapalnym to :

* urazy mechaniczne - powstałe podczas stosunków , masturbacji lub zakładania tamponów
* urazy termiczne - płukanie pochwy zbyt gorącymi roztworami
* urazy chemiczne - płukanie pochwy środkami dezynfekującymi o zbyt silnym stężeniu
* drobnoustroje chorobotwórcze

Do objawów zapalenia pochwy należą upławy , świąd i pieczenie. Leczenie jest dość proste i polega na miejscowym lub sporadycznym stosowaniu środków bakteriobójczych , grzybobójczych , odkażających lub przeciwzapalnych. Najczęściej dochodzi do nawrotów grzybicznego zapalenia pochwy. Jego leczenie jest długotrwałe i żmudne.

ZAPALENIE SZYJKI MACICY

Jest to najczęstsza choroba narządów płciowych kobiety. Źródłem zakażenia jest pochwa , skąd bogata flora bakteryjna lub wirusowa atakuje szyjkę macicy. Zapalenie nie daje objawów bólowych , świądu lub pieczenia , jedynym sygnałem tego stanu są upławy. Zapalenie może rozpoznać ginekolog , oglądając szyjkę we wzierniku - jeżeli doszło do infekcji, jest ona zaczerwieniona , niekiedy lekko przerośnięta. Diagnostykę dopełniają rozmazy i posiewy.
Leczenie polega na miejscowym stosowaniu gałek , tabletek lub żelu. Sporadycznie podaje się antybiotyki lub sulfonamidy.

ZAPALENIE PRZYDATKÓW

Przydatki to wspólne określenie jajników i jajowodów. Organy te leżą przy sobie , dlatego też w stanach zapalnych zazwyczaj razem są objęte chorobą.
Do ostrego zapalenia dochodzi najczęściej drogą wstępującą - flora bakteryjna wędruje z pochwy poprzez macicę do przydatków. Kobieta wówczas odczuwa silny ból w dole brzucha , ma wysoką temperaturę , czasami wymioty , zdarzają się też omdlenia. Niekiedy ostre zapalenie przydatków powoduje objawy bardzo podobne do objawów ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego lub skręcenia się torbieli jajnika.
Leczenie ostrego zapalenia przydatków polega na ogólnym i dopochwowym podawaniu antybiotyków lub sulfonamidów oraz środków przeciwbólowych. Po złagodzeniu pierwszych objawów poleca się leczenie sanatoryjne połączone np. ze stosowaniem tamponów borowinowych. Nie są one dostępne w aptece.
Podstawowym zadanie zabiegów borowinowych jest przegrzanie tkanek powodujące lepsze dotlenienie i odżywianie , przyspieszenie utylizacji produktów przemiany materii i usunięcie metabolitów wysiłkowych. Po za działaniem odkwaszającym na drodze chemicznej stwierdzono także ich właściwości przeciwzapalne.

BOLESNE MIESIĄCZKI

Silne dolegliwości które towarzyszą menstruacji to powszechny problem nastolatek i młodych kobiet. Zazwyczaj ustępują samoistnie przed 30 rokiem życia lub po urodzeniu pierwszego dziecka. Czasami miesiączki są tak bolesne że zmuszają kobiety do pozostania w łóżku przez 2-3 dni , co niekorzystnie wpływa na ich życie zawodowe i towarzyskie. W czasie krwawienia najczęściej występuje ból w dole brzucha , połączony ze silnymi skurczami. W te dni wiele też kobiet skarży się na silne bóle głowy , krzyża , osłabienie i oczywiście pogorszenie nastroju. Czasami pojawiają się problemy gastryczne : wzdęcia , zaparcia, biegunki , nudności i wymioty. Opisane dolegliwości z reguły pojawiają się w pierwszych dniach krwawienia , w następnych dniach są mniej uciążliwe. Mogą się jednak utrzymywać przez cały czas trwania menstruacji.
Powtarzające się bolesne miesiączki mogą mieć poważne przyczyny : niedorozwój lub wadliwa budowa macicy , włókniaki , guzy czy też przewlekłe stany zapalne narządów rodnych , dlatego warto się skonsultować z ginekologiem. Jeżeli badanie nie wykryje niczego niepokojącego , to znak że cierpimy na pierwotne bolesne miesiączkowanie, a przyczyną bólu są bardzo silne skurcze macicy które mogą utrudniać odpływ krwi z tego narządu. Wówczas dolegliwości te nie wymagają leczenia specjalistycznego , a z odczuwanym bólem musimy sobie radzić samodzielnie.
W przypadku bólu miesiączkowego zwykła tabletka przeciwbólowa zawierająca ibuprofen , naproksen czy ketanol może okazać się mało skuteczna. Wówczas warto sięgnąć po lek złożony - Vegantalgin H , który działa równocześnie przeciwbólowo i rozkurczowo dzięki czemu bóle podbrzusza , głowy , krzyża , piersi i mięśni są odczuwane mniej intensywnie. Działanie rozkurczające na mięśnie gładkie macicy wykazują również preparaty : No - Spa , Galospa.
Nie poleca się preparatów z grupy kwasu acetylosalicowego , ponieważ mogą one zwiększać krwawienia i przedłużyć czas jego trwania.
Ze sposobów niefarmakologicznych skuteczne są masaże brzucha z zastosowaniem olejku lawendowego o silnym działaniu rozkurczowym. Dobrze jest pić napary ziołowe z rumianku rzymskiego , liści malin lub mięty na 2-3 dni przed spodziewaną menstruacją. Mają one łagodne działanie rozkurczowe.
Przy bolesnym miesiączkowaniu ważna jest także dieta , należy unikać potraw wzdymających , ostro przyprawionych , słonych i ciężkostrawnych oraz zrezygnować z mocnej kawy , herbaty , coca-coli na rzecz naparów ziołowych lub wody mineralnej.

ZESPÓŁ NAPIĘCIA PRZEDMIESIĄCZKOWEGO

Zespół napięcia przedmiesiączkowego jest dolegliwością nastolatek , jak i kobiet dojrzałych. Przyczyn tych zaburzeń jest wiele od otyłości lub nadmiernego wychudzenia począwszy , poprzez różnorakie nieprawidłowości hormonalne , do nowotworów włącznie. Związane są one głównie z anatomią i fizjologią organizmu , nie można zapominać też o stresie. Szacuje się że co miesiąc przed menstruacją przynajmniej 30% kobiet wpada w depresję. Napięcie miesiączkowe ma wiele objawów m.in. ospałość , drażliwość , brak energii , wrogie nastawienie do otoczenia , mała odporność na hałas , niska samoocena , uczucie niepewności , niski poziom libido , niejasny niepokój o przyszłość oraz silne pragnienie miłości.
W zespole napięcia przedmiesiączkowego stosowane są środki antykoncepcyjne , moczopędne , przeciwlękowe. Pomocne preparat do kupienia w aptece to : preparaty magnezu , cynku oraz zawierające kwas gamma - linolenowy ,, na bazie wiesiołka , ogórecznika , zarodków pszenicy i dyni".

źródło : Poradnik Uzdrawiacza Kraków 2011.

Bardzo ciekawy artykuł....pomocny

Zioła a ciąża i karmienie : ostrzeżenia w innych dolegliwościach

Dlaczego trzeba być ostrożną

Udowodniono że zioła potrafią zmienić wzajemne relacje między hormonami , naśladować hormony jak i blokować pewne receptory ważne dla prawidłowej fizjologii ciąży i rozwoju dziecka przed urodzeniem. Kobiety stosujące zioła muszą zdawać sobie sprawę że co przyjmuje matka - otrzymuje dziecko , zarówno prze urodzeniem jak i po urodzeniu , będąc karmionym matczynym mlekiem.
Czasami zdarza się tak że zioła mogą :
1. zwiększać kurczliwość macicy - do poronienia włącznie
2. powodować nadmierne przekrwienie miednicy ,,zwłaszcza mniejszej ''
3. powodować uszkodzenie ważnych życiowo narządów u dziecka przed i po urodzeniu - wątroby , nerek , mózgu
4. inicjować powstanie nowotworów
5. podrażnić żołądek czy jelita , powodować wzdęcia , niestrawność
6. zaburzyć krążenie krwi zarówno u matki jak i u dziecka
7. działać niekorzystnie na układ odpornościowy

Przeciwwskazania do stosowania i działania niepożądane ziół

Kasztanowiec zwyczajny
może wywołać ostrą niewydolność nerek , nadwrażliwość w okresie ciąży

Czosnek pospolity
powoduje czasami ostry nieżyt żołądka i jelit , niedociśnienie. Niewskazany jest w okresie karmienia. Pamiętajmy że obniża zdecydowanie ciśnienie krwi.

Aloes uzbrojony
daje przekrwienia okrężnicy oraz narządów miednicy małej , które po większych dawkach mogą być niebezpieczne dla kobiet w ciąży. Przeciwwskazaniami do jego stosowania są ; zaawansowana ciąża , okres miesiączkowania , ostre lub podostre zapalenie i owrzodzenie jelita grubego , zapalenie wyrostka robaczkowego i kłębków nerkowych. Nie należy go stosować bezpośrednio po operacji przewodu pokarmowego , w żylakach odbytu , ciężkiej niewydolności serca i naczyń , nadciśnieniu tętniczym , ostrym nieżycie żołądka , ciężkich schorzeniach nerek , krwotokach wewnętrznych. Może też zmniejszać tolerancję immunologiczną macicy na zarodek i płód.

Anyż
może mieć niekorzystny wpływ hormonalny dla przebiegu ciąży. Przechodzi do mleka.

Arcydzięgiel litwor
przeciwwskazaniami do jego stosowania są : okresy miesiączkowania i bezpośrednio przed porodem , ostry nieżyt żołądka i jelit , zaawansowana choroba wrzodowa , zwiększona wrażliwość na promienie ultrafioletowe , zapalenie kłębków nerkowych i zapalenie wyrostka robaczkowego.

Mącznica lekarska
duże dawki wyciągów z liści mącznicy podawane przez dłuższy czas mogą spowodować objawy przewlekłego zatrucia hydrochinonem ,,wymioty , stany pobudzenia i kurcze , niedokrwistość hemolityczną , stłuszczenie wątroby''. Jednorazowe dawki wyciągu mogą drażnić żołądek. Przeciwwskazaniami do jego stosowania są ; końcowy okres ciąży , stany pooperacyjne nerek i przewodu pokarmowego , zaawansowany zanikowy nieżyt błony śluzowej żołądka , niedokrwistość niedobarliwa.

Bylica piołun
po większych dawkach wyciągu piołunowego przyjmowanych często , występują zawroty głowy , zwiększenie agresywności a nawet kurcze epileptyczne , u kobiet krwawienia maciczne i ewentualnie poronienie - obecność tujonu. Przeciwwskazaniami do jej stosowania są : miesiączkowanie , ciąża , krwawienia z przewodu pokarmowego , ostre stany nieżytowe błon śluzowych żołądka i jelit , żylaki odbytu. Powoduje neurotoksyczność u płodu i oseska. Przechodzi do mleka matki. Może też spowodować zaburzenia psychiczne u karmionego noworodka i możliwe poronienia.

Cynamonowiec kamforowy
przenika do mleka matki, wywołuje : zaburzenia krążenia u matki i płodu , wzdęcia , podrażnienie układu pokarmowego

Berberys
rozkurcza macicę. Wpływa na enzymy wątrobowe. Może pobudzić czynności wydalnicze macicy. Zmienia również tętno matki i płodu , przechodzi do mleka matki.

Glistnik jaskółcze ziele
zwiększa on kurczliwość mięśnia macicy , słabo podwyższa ciśnienie krwi , w dawkach przekraczających lecznicze działanie i po długotrwałym stosowaniu powoduje podrażnienie przewodu pokarmowego , wymioty oraz uszkodzenie oczu zbliżone objawami do jaskry. Rozkurcza macicę , może pobudzić czynności wydzielnicze macicy , zmienia tętno matki i płodu. Przechodzi do mleka.

Imbir
pobudza ukrwienie narządów miednicy mniejszej , wpływa na kurczliwość macicy. Przechodzi do mleka modyfikując perystaltykę u oseska.

Jałowiec pospolity
wywołuje skurcze macicy , przekrwienie narządów płciowych i nerek. Przechodzi do mleka. U oseska może spowodować nieżyt przewodu pokarmowego. Duże doustne dawki wyciągu z owoców jałowca oraz olejek jałowcowy uszkadzają nerki ,,pojawiają się w moczu krwinki czerwone i białe''. Przeciwwskazaniami do stosowania wyciągów z jałowca są : końcowy okres ciąży , ostre i podostre stany zapalne jelit , nerek i wyrostka robaczkowego , choroba wrzodowa. Nie można go stosować bezpośrednio po operacjach przewodu pokarmowego i dróg żółciowych , w marskości wątroby. Przeciwwskazaniami do stosowania olejku jałowcowego są : zapalenia skóry , reakcja alergiczna na olejek , oparzenia II i III stopnia.

Lukrecja
dzięki saponinom potęguje u ciężarnej obrzęki : mocno wpływa na korę nadnerczy i jajniki. Oddziaływuje na mechanizm zwrotny osi hormonów sterydowych i aldosteronu.

Mięta
przenika do mleka matki. Powoduje wzdęcia , zaburzenia oddychania u oseska. Dlatego niewskazana jest w ciąży i podczas karmienia piersią.

Nostrzyk
istnieje po jego użyciu możliwość wystąpienia krwawień , może również wpływać mutagennie na materiał genetyczny młodego organizmu. Oddziaływuje na receptory estrogenne.

Ruta zwyczajna
po dawka nieco większych od leczniczych wywołuje słaby skurcz mięśni macicy i zwiększenie krwawień miesiączkowych u kobiet. Pobudza ukrwienie nerek i narządów miednicy mniejszej , zwiększa znacznie ryzyko poronienia. Przechodzi do mleka i może spowodować alergię u oseska. Wyciągi alkoholowe z liści ruty wywołują nadwrażliwość na promienie słoneczne i pigmentację skóry , mogą też spowodować nadmierne krwawienia maciczne, a po dużych dawkach nawet poronienia.
Po dotknięciu świeżego ziela ruty osoby uczulone reagują pęcherzowym zapaleniem skóry. Większe ilości zwłaszcza wyciągu alkoholowego są niewskazane dla kobiet w zaawansowanej ciąży , w krwawieniach macicznych , obfitym i bolesnym miesiączkowaniu , a także nadkwaśności i niskim ciśnieniu krwi

Senes wąskolistny
przy przyjęciu senesu lub innych ziół z tej grupy mleko matek karmiących nabiera właściwości przeczyszczających. Dziecko będzie miało biegunkę , co jest niebezpieczne dla noworodka i niemowlaka.

Rabarbar
wpływa na układ hormonalny i receptory estrogenne

Rozmaryn
zwiększa ukrwienie macicy i sąsiednich narządów, przechodzi do mleka matki. Może powodować zaburzenia oddychania i trawienia u oseska.

Tatarak
wykazuje wpływ kancerogenny , degenerujący na wątrobę. Wzmaga wymioty i zgagę. Działa również genotoksycznie i mutagennie.

źródło : Poradnik Uzdrawiacza Kraków 2011

Grzybobranie bez niespodzianek

Grzybiarze powiadają że wszystkie grzyby są jadalne.
Niestety niektóre gatunki tylko raz. Te owoce runa leśnego tradycyjnie dzielimy na jadalne , niejadalne , trujące i śmiertelnie trujące.
Z końcem lata i jesienią amatorów zbierania grzybów nie brakuje. Jako że sezon w pełni , dowiedzmy się nieco więcej o grzybach.

Leśne mięso

Tradycyjnie uważa się że grzyby nie mają żadnej wartości odżywczej , a jedynie walory smakowe. Nic bardziej mylnego. Charakterystyczną cechą grzybów jest duża zawartość wody 80-90%. Sucha masa zaś składa się głównie z białek co usprawiedliwia ,,leśne mięso''. W skład tych białek wchodzą prawie wszystkie aminokwasy , w tym także egzogenne ,,pozostałe organizm człowieka może wytworzyć sam'' , co pozwala zaliczyć grzyby do ważniejszych produktów żywnościowych.
Chociaż w literaturze można znaleźć dane świadczące o tym że wartość odżywcza grzybów jest mniejsza niż roślin motylkowych i zbóż , to jednak spożywanie grzybów jest niewskazane dla małych dzieci oraz osób chorych na nerki , wątrobę oraz przewód pokarmowy.

Cenne składniki

Owocniki grzybów jadalnych zawierają od 1,5 do 10% tłuszczów , włącznie z glicerydami , kwasów tłuszczowych , olejkami eterycznymi. Ich strawność jest wysoka 92 do 97%
i niemal nie różni się od tłuszczów zwierzęcych. W owocnikach grzybów kapeluszowych znajdują się także różne kwasy organiczne.
U koźlarzy zwanych kozakami , mleczajów , pieczarek znaleziono między innymi kwas jabłkowy , cytrynowy , winny , fumarowy. Grzyby zawierają wiele witamin - A , B1 , B2 , C , D , PP. Jednak witaminy C w odróżnieniu od warzyw i owoców jest w grzybach niewiele. Za to grzyby zawierają sporo witaminy B1 - pieprznik jadalny czyli popularne kurki, są rekordzistą w tym zakresie i mogą się równać z drożdżami piekarskimi. Jeśli chodzi o witaminy PP to grzyby mają jej tyle co wątroba i drożdże. Grzyby zawierają też dużo żelaza , potasu , fosforu , wapnia , sodu. Są w nich także mikroelementy - miedź , cynk , jod , mangan , fluor i ołów w granicach normalnych dla roślin jadalnych , przy czym w kapeluszach znajduje się więcej niż w trzonkach.
Na podstawie chemicznego składu owocników grzybów jadalnych można stwierdzić że są one pełnowartościowym produktem spożywczym, zawierającym wszystkie podstawowe składnik - białka , węglowodany , tłuszcze , witaminy , sole mineralne które są niezbędne dla wzrostu i rozwoju organizmu oraz podtrzymania jego procesów życiowych.

Ten smak i zapach

Polacy widzą w grzybach przysmak i uzupełnienie diety. Świadczą o tym ludowe nazwy gatunków grzybów jak : wronie uszka , kozie ratki , dutki , gąski , kurki , lisówki , zajączki , łasiczki , surojadki , prawiki , czubajki.
Natomiast grzyby nie jadalne lub trujące były nazwami ostrzegającymi jak : gorzknik , psi grzyb , rydz koński. Analizując przysłowia ludowe można również doszukać się miłości do grzybów wśród Słowian no : grzyb rydz-pańska potrawa , zdrowy jak rydz , gdy zarodzi grzyb to będzie i chleb.
Grzyby pachną , za aromaty grzybowe odpowiedzialne są substancje w nich zawarte. Każdy grzyb smakuje inaczej. Jest podobno 275 ich smaków.

Jak rozpoznać grzyby ?

Każdy zbieracz chciałby mieć pewność że znalezione przez niego grzyby nadają się do jedzenia , że ich spożycie nie grozi żadnym niebezpieczeństwem. Najlepiej było by poznać jakiś szybki i prosty sposób pozwalający odróżnić grzyb jadalny od niejadalnego z zwłaszcza trującego. Otóż wyraźnie trzeba powiedzieć że takiego sposobu nie ma. Przykry smak lub zapach wcale nie musi świadczyć o obecności trucizny w grzybie. Niektóre piekące w smaku mleczaje nadają się do spożycia. Owocniki śmierdzących sromotników nie są trujące. Odwrotnie : to że dany owocnik nie cuchnie i ma miły zapach , nie oznacza iż jest jadalny. Najgroźniejszy śmiertelnie trujący muchomor zielonawy , czyli sromotnikowy , często ma przyjemny zapach i smak lub nie nie oznacza się żadnym określonym smakiem i zapachem , a zawiera właśnie śmiertelne dla nas substancje toksyczne.
Fakt że owocniki są zjadane przez ślimaki czy też inne zwierzęta , również nie świadczy o przydatności grzybów do spożycia. Ślimaki jedzą owocniki muchomora sromotnikowego - one mogą , a ludzie nie. Inaczej reaguje na grzyb zwierze , inaczej człowiek. Również ciemnienie srebrnych sztućców w potrawie z grzybów nie ma żadnego związku z ich toksycznością.
Żeby ustrzec się przed nibezpieczeństwem zatrucia , trzeba zbierać tylko dobrze rozpoznawane grzyby jadalne.
Nie wolno jeść żadnych grzybów surowych lub niedogotowanych. Muszą być one odpowiednio przyrządzone do spożycia , to znaczy ugotowane , udyszone lub usmażone.

Jak zbierać i przechowywać grzyby

Gdy zbieramy grzyby blaszkowe, po znalezieniu interesującego owocnika koniecznie należy sprawdzić , czy w dole trzonu nie ma przypadkiem bulwiastego zgrubienia , osłoniętego mniej lub bardziej wyraźną pochwą. Ta prosta obserwacja może nas uchronić przed śmiertelnie trującymi muchomorami.
Zbierać można wyłącznie owocniki dojrzałe , zdrowe, niezepsute, w których nie ma czerwi czy innych larw owadów,, niesłusznie nazywanych robakami ''. Młode owocniki szkoda niszczyć przedwcześnie: nie wytworzyły one jeszcze zarodników , nie mogą się rozsiać i dać potomstwo : mają małą masę , a więc małą wartość: poza tym nie wykształciły jeszcze typowych dla gatunku cech pozwalających odróżnić grzyby jadalne od trujących. Natomiast stare mogą być twarde , często zaczynają się psuć i zawierają bakterie, które mogą spowodować zatrucie nawet po zjedzeniu grzybów jadalnych.
Grzybów nie należy zbierać do woreczków foliowych lub nieprzemakalnych toreb z tworzywa sztucznego ,,reklamówki''. Najlepiej zbierać je do wiklinowych koszyków lub łubianek. Już w lesie warto oczyścić grzyby z ziemi i resztek ściółki.
Nie powinno się zbierać grzybów na obszarach silnie zanieczyszczonych , w sąsiedztwie zakładów przemysłowych.
Grzybów nie wolno zbyt długo przechowywać: najlepiej spożywać je w dniu zebrania. Przed przyrządzeniem należy owocniki dokładnie oczyścić , jeszcze raz sprawdzić cechy botaniczne : kształt , kolor , smak , zapach , barwę''.
W wielu książkach kucharskich są przepisy przyrządzania potraw z grzybów lub stosowania ich jako przypraw.
Najważniejszą sprawą jest wystarczająco długie gotowanie , duszenie i smażenie. Wiele gatunków grzybów niedogotowanych , niedopieczonych lub niedosuszonych może powodować ciężkie zatrucie.

Grzyby niejadalne

Grzyby nie jadalne to wszystkie te , które zie zawierają substancji toksycznych , ale nie nadają się do spożycia ponieważ ich owocniki są twarde , bardzo kruche , niesmaczne lub mają nieprzyjemny zapach. Grzybów takich jest bardzo dużo.
Jest jeszcze wiele grzybów które nie były badane pod względem składu chemicznego. Dotychczas uważamy je za niejadalne , ale może się okazać że przynajmniej niektóre z nich są jednak trujące. Dawniej uważano - a jeszcze dzisiaj część grzybiarzy wyraża taki pogląd , że krowiak podwinięty ,, olszówka ''to grzyb jadalny. Obecnie wiemy na pewno że jest grzybem trującym. Niektóre gatunki dotychczas uważane za jadalne obecnie musimy umieścić na liście trujących.

Grzyby trujące

W Europie występuje około 280 gatunków grzybów o których wiadomo na pewno że są trujące. Najgroźniejsze , śmiertelne zatrucia powoduje około 70 gatunków. Wśród występujących w Polsce najniebezpieczniejsze są : muchomor zielonawy , czyli sromotnikowy - także jego biała odmiana i muchomor jadowity , a takąe muchomor czerwony , muchomor plamisty oraz strzępiak ziemistoblaszkowy.

Objawy zatruć grzybami i pierwsza pomoc

Zwykle zatrucia grzybami dzieli się na te , których objawy - bóle brzucha , nudności , wymioty , biegunka występują dosyć szybko , w okresie od pół godziny do pięciu godzin po zjedzeniu'' i takie , których objawy ujawniają się później ,, po sześciu godzinach'' lub po jeszcze dłuższym czasie.

Zatrucia o krótkim okresie utajenia objawów występują po zjedzeniu np. mleczaja płowego i mleczaja wełnianki , wywołujących ostry nieżyt żołądkowo - jelitowy szczególnie groźny dla dzieci i osób starszych , a także po zjedzeniu strzępiaków , wywołujących nudności , bóle brzucha , biegunkę , wymioty , wydzielanie łez , śliny , duszności typu astmatycznego , nieostre widzenie , zwolnienie akcji serca , spadek ciśnienia i obrzęk płuc.
Muchomor czerwony i plamisty wywołują zaburzenia żołądkowo - jelitowe , zaparcia , pobudzenie psychiczne i ruchowe , omamy wzrokowe , suchość skóry i jamy ustnej , rozszerzenia źrenic , zaburzenia widzenia , zatrzymanie moczu , drgawki , napięcie mięśni i śpiączkę.

Zatrucia o długim okresie utajenia objawów występują po zjedzeniu m.in. muchomora zielonawego czyli sromotnika i muchomora jadowitego. Zatrucia te prowadzą do groźnych uszkodzeń wątroby , nerek , a w rezultacie do śmierci. Śmiertelna dawka toksyn wynosi mniej niż 0,1mg. na 1kg. masy ciała zatrutego człowieka. Grzyby te są przyczyną 90-95% wszystkich śmiertelnych zatruć wszystkimi grzybami w Polsce.
W tej grupie można umieścić piestrzenicę kasztanową oraz krowiaka podwiniętego - olszówkę. Objawy zatrucia tym ostatnim grzybem mogą wystąpić dopiero po kilku dniach od spożycia - w postaci biegunki , zawrotów głowy , bólów brzucha , pojawienia się krwi w moczu chorego. Zatrucia te mają charakter alergiczny - uczuleniowy. Jeśli ktoś bardzo długo ,, np. w ciągu wielu lat '' spożywa owocniki olszówki w jego organizmie mogą tworzyć się substancję powodujące rozpad czerwonych ciałek krwi i śmierć. Grzyb ten jest tym groźniejszy , iż u wielu osób nie powoduje żadnych zatruć , co umacnia przekonanie niektórych osób że jest nieszkodliwy. Tymczasem jest on sprawcą dużej ilości zatruć.

Pierwsza pomoc w zatruciach

Ogólnie rzecz biorąc - objawy zatrucia występujące po spożyciu grzybów zawierających substancje o działaniu muskarynowym to : obfite poty , ślinotok , łzawienie , nudności , wymioty , bóle brzucha , czasem-nie zawsze biegunka , zaczerwienienie twarzy , uczucie gorąca , zaburzenia wzrokowe , spadek ciśnienia tętniczego a nawet zapaść. Ratunkiem jest szybkie płukanie żołądka a więc jak najszybciej trzeba zatrutego dowieźć do szpitala.

Objawy wczesne występujące po spożyciu grzybów zawierających substancje o działaniu atropinowym to : nudności , wymioty , biegunka , podniecenie psychiczne , halucynacje wzrokowe i słuchowe , pobudzenie ruchowe a nawet drgawki. Płukanie żołądka rozpoczyna akcję ratowania , a więc konieczna jest natychmiastowa pomoc w szpitalu.

Objawy późne nawet po 48 godzinach , najczęściej po spożyciu muchomora sromotnikowego : bóle głowy , nudności , wymioty i biegunka niekiedy krwawa , ból brzucha czasem bywa zlokalizowany w okolicy wątroby.

Jeśli zauważymy te objawy , ewentualnie przypuszczamy że ktoś w naszym otoczeniu zatruł się grzybami musimy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Nim lekarz zbada chorego , należy mu pomóc podając środki powodujące wymioty np. ciepłą wodę z rozpuszczoną w niej dużą ilością soli kuchennej lub olej rycynowy , aby jak najszybciej usunąć z przewodu pokarmowego resztki grzybów.
Należy zachować wszystko co mogło by pomóc w ustaleniu przyczyn zatrucia , a więc resztki pokarmu spożywanego przez chorego , także wymiociny , popłuczyny żołądkowe , kał , mocz. Specjaliści mogą tam znaleźć resztki owocników grzyba , zarodniki lub inne elementy , które pozwolą na określenie gatunku sprawcy zatrucia.
Transport do szpitala i szybkie płukanie żołądka ratuje życie , pamiętajmy o tym.

źródło : Poradnik Uzdrawiacza Kraków 2011

Ja mimo, iż znam się w sumie na grzybach, np. kani nie jem dla zasady, u mnie zbieramy grzyby siateczkowe, nie blaszkowe - człowiek nie pomyli się 99 razy a 1 się pomyli i o nieszczęście nie trudno.

Ja bardzo lubię zbierać i jeść grzybki też zbieram siateczkowe a kani się boję,niby wiem,ze kania,ale zawsze jakiś % niepewności pozostaje więc wolę je omijać.

Zwłaszcza gdy ten 1% może zabić lub poważnie zniszczyć zdrowie.